*** เมียน้อย ***

แก้วประเสริฐ

           ***  เมียน้อย  ***
     สนุกจนวกวนระคนเวียน
สิ่งผันเปลี่ยนระทึกมานึกเศร้า
เย้ายวนหยอกหลอกหลงพะวงเอา
พอหายเมาพลาดผิดมาคิดตรม
     หวนรำลึกถึงบ้านช่างผลาญจิต
โอ้ชีวิตคิดไปสุดให้ขม
ต่อนี้ไปใจเล่าเฝ้าระทม
ที่เหมาะสมแยกออกยอกหัวใจ
     งามแสงสีวิจิตรผลิตคนสวย
อ่อนระทวยงวยงงมิสงสัย
หวานระทึกผลึกตรึกภายใน
ลืมทั้งกายหลงบ้านซ่านวิญญาณ์
     ช่างลุ่มหลงแสงสีจนมีเรื่อง
โถสิ้นเปลืองเงินตรายังมาหา
วนวกเวียนเพียรอ้อนย้อนเวลา
หว่านเสน่หาติดพันขันชะเนาะ
     ขอทั้งบ้านที่ดินแทบสิ้นเนื้อ
สิ่งที่เหลือหมดไปได้ไพเราะ
ทั้งรูปร่างซ่านซึ้งตรึงเสนาะ
งดงามเจาะหัวใจให้ลืมเมีย
     กาลเวลาผ่านไปให้แสนเศร้า
ทุกข์โลมเร้าผดุงปรุงจนเสีย
เมียทางบ้านสงสัยให้ละเหี่ย
แสนอ่อนเพลียทะเลาะเบาะแว้งกัน
     เพื่อนชายเอยเฉลยไว้เป็นข้อคิด
ควรมีจิตยามเที่ยวอย่าเกี่ยวสันต์
สร้างเจ็บช้ำสู่ใจไร้ผูกพัน
มิฉะนั้นเป็นทุกข์มิสุขสบาย 
     เมียที่รักเราจริงคือสิ่งแท้
มากด้วยแม้เมตตามิลาหาย
ส่วนเมียน้อยมีไว้มักจักคลาย
สูญสลายไร้เงินมาครอบครอง.
     ***  แก้วประเสริฐ.  ***