**.. ร้อยเรื่องเร้า รบรุม กองสุมใหญ่ ล้วนหลากเรื่อง ร้อนใจ ให้ว้าวุ่น ก่อนเก็บงำ ทำกรอบ ชอบกักตุน เล่นหัวหมุน แทบพัง เครียดทั้งปี.. **.. เมื่อธรรมะ สัจธรรม นำชวนคิด ตรองชีวิต ทบทวน ให้ถ้วนถี่ ครั้งเคยฝัน เด่นดัง ดูเด่นดี มิอยากมี ใครเสียด รังเกียจเรา.. **.. แสงสว่าง วาบหนึ่ง ก็พึงรู้ เตือนเราผู้ ด้อยปราชญ์ เยี่ยงขลาดเขลา เพียงปล่อยวาง หนักค่อน จักผ่อนเบา เรื่องร้อนเร่า กลับเย็น เป็นธรรมดา.. **.. มนุษย์ย่อม ด้อย-ดี มีทั้งนั้น เลิกยึดมั่น ว่าเรานี้ ต้องดีกว่า รับผิดพลาด มีบ้าง บางเวลา ใช่ดีเลิศ ล้นฟ้า เราสามัญ.. **.. แล้วเรื่องเร้า รบรุม กองสุมใหญ่ ค่อยลับหาย เมื่อใจ ไม่ถือมั่น แท้ความสุข ไขว่คว้า มาทุกวัน สว่างพลัน ต่อชีวิต ... ณ จิตใจ... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
10 มิถุนายน 2550 00:22 น. - comment id 707933
กลอนเพราะค่ะ
10 มิถุนายน 2550 06:36 น. - comment id 707957
lสบายใจจริงๆด้วยครับ ไพเราะมากมายครับผม...
12 มิถุนายน 2550 00:10 น. - comment id 708850
ไม่ได้ช่วยทำให้อะไรๆที่อยู่ในใจเราดีขึ้นมาเลยเนื่องจากว่าคนที่มันส่งกลอนนี้มาให้อ่านมันเป็นคนทำร้ายเราคิดว่าบทกลอนนี้จะช่วยให้เรารู้สึกชื่นชมเค้าเหรอ......ไม่มีทาง