หน้าส่วนตัว
เธอเขียนให้ฉันรักเธอด้วยหัวใจ
แต่ทำไม่เธอจึงลบมันลงด้วยเท้า
ความผูกพันที่เรียงร้อยเรื่องเรา
กลายเป็นเพียงผ้าที่เคยขาว...แปดเปื้อนโคลน
ความมีเหตุผลเป็นพื้นฐานของชีวิตคน
แล้วความมีเหตุผลของเธอไปอยู่ไหน
ฉันไม่ใช่คนที่จะยอมตามใจใคร
ถ้ามันไม่ได้มีเหตุผลมากเพียงพอ
ความอดทนของคนเรามีจำกัด
ถ้าผูกมัด..มากไป...ทนไม่ไหว
ฉันไม่ใช่สิ่งของ...ของใครๆ
ที่จะเป็นอย่างไรก้อได้ตามใจเธอ
เธอตาม...หวง..ฉันเมื่อยามคุยกับเพื่อน
ฉันเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองเธอรู้ไหม
ทั้งที่ฉันและเธอก้อไม่ได้เป็นอะไร
ฉันให้เธอได้แค่....คนรู้จักกัน
ดินกระดาษ 7 มิ.ย. 2550 15:29 น. - ID 103359 
1170
5
0
7 มิถุนายน 2550 15:37 น. - comment id 706744
รู้สึกได้ถึงอารมณืคนแต่งเลยครับ อึดอัดแทน
7 มิถุนายน 2550 17:40 น. - comment id 706815
คิดถึงเพลงเพลงหนึ่งค่ะ เขียนด้วยใจ ลบด้วยน้ำตา (หรือเปล่า)
7 มิถุนายน 2550 18:09 น. - comment id 706839
บอกความจริงไปเลยคะว่าเรารู้สึกยังไง เขาจะได้ไม่ต้องเข้าใจผิด จะได้มั่ยต้องเสีย มิตรภาพดีดีไป ...แวะมาให้กำลังใจนะคะ
8 มิถุนายน 2550 11:11 น. - comment id 707042
ไม่ออกความคิดเห็นดีกว่า เอาเป็นว่า เข้ามาทักทาย
28 มิถุนายน 2550 16:08 น. - comment id 717150
ขอบคุณทุกคนนะคะที่มาคอมเม้นให้
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
