ขอนวลขวัญประดุจดั่งน้ำค้างใส กลางบัวใบในอุษาฟ้าแสนหวาน เป็นสายทองธรรมธาราตราบชั่วกาล เป็นลำธารสายน้ำใจไหลระริน.. เป็นดอกไม้ไทยพุทธพิสุทธิ์ค่า เป็นสายแสงสุริยาส่องมิสิ้น เป็นสายฝนพรมพรำดับแล้งถิ่น เป็นแผ่นดินประดับรมณีย์สุคนธา เป็นสายรุ้งชีวีแต้มสีสัน เป็นสวรรค์รอเอื้อมเพียรไขว่คว้า เป็นมวลหมอกเฆกเสกจินตนา เป็นนภาเลื่อมพรายให้วาดวัน เป็นความหวังพลังใจคอยเคียงข้าง เป็นความสว่างสงบเพื่อพบฝัน เป็นศรัทธาทิพย์ชีวีตราบนิรันดร์ เป็นแจ่มจันทร์อันทรงกลดตระการ เป็นพฤกษ์ไพรหอมละมุนในอุ่นอาบ เป็นทองทาบรวงระย้าข้าวกล้าหว่าน เป็นทะเลเห่กล่อมโลกลบโศกราน เป็นบัวบานในบึงบุญ..สุนทร...ธรรม...! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song347.html บัวกลางบึง อนาถเหลือล้ำ บัวบานเหนือน้ำ อยู่ห่าง คน ลับตาอยู่จน กลางบึง ได้แต่ชะเง้อ ละเมอ รำพึง เจ้าอยู่ถึงกลางบึง ปล่อย ให้ผึ้ง เชยชม แดดส่องผิวน้ำ บัวพลอยหมองคล้ำ ด้วยแดด เผา สีเจ้าก็เศร้า ด้วย ลม ตกดึก น้ำน้อย นอนคอยคนชม เจ้าต้องคลุกโคลนตมกลีบ ที่บ่ม โรย รา บัว น้อย ลอยอยู่กลาง บึง ครั้นคนเอื้อมไม่ถึง มีฝูงผึ้งบินมา อยากพักพิงบนหิ้งบูชา เขาไม่ปรารถนา แล้วจะว่าเขาแกล้ง โธ่ อยู่ไกล หนักหนา ดั่งซ่อนหลบตา แอบแฝง หากปล่อยทิ้งไว้พอใจแมลง สิ้นกลิ่นสีโรยแรง แล้วคงเหี่ยวแห้ง คา บึง...
5 มิถุนายน 2550 13:31 น. - comment id 705720
กานต์ชอบดอกบัวค่ะ ไปเวียนเทียนก็เลือกดอกบัวค่ะ
5 มิถุนายน 2550 15:22 น. - comment id 705776
ดอกบัว สอนอะไรเราได้หลายอย่างจริงๆเนาะ
5 มิถุนายน 2550 16:25 น. - comment id 705848
เห็นบัวขาวพราวอยู่ในบึงใหญ่ ดอกใบบุปผชาติสะอาดตา น้ำใสไหลกระเซ็นเห็นตัวปลา ว่ายวนไปมาน่าเอ็นดู หมู่ภุมริน บินเวียนว่อน คอยร่อนดมกลิ่น กลิ่นเกสร พายเรือน้อยคล้อยเคลื่อนในสาคร ค่อยพาจรห่างไปในกลางน้ำ
5 มิถุนายน 2550 16:26 น. - comment id 705850
เห็นบัวขาวพราวอยู่ในบึงใหญ่ ดอกใบบุปผชาติสะอาดตา น้ำใสไหลกระเซ็นเห็นตัวปลา ว่ายวนไปมาน่าเอ็นดู หมู่ภุมริน บินเวียนว่อน คอยร่อนดมกลิ่น กลิ่นเกสร พายเรือน้อยคล้อยเคลื่อนในสาคร ค่อยพาจรห่างไปในกลางน้ำ
5 มิถุนายน 2550 23:38 น. - comment id 705983
ไม่มีบัว มีแต่ดอกในภาพเองค่ะพี่พุด พอกล้อมแกล้มไปได้มั้งคะ