หน้าส่วนตัว
เมื่อยามสองครองจินต์ด้วยสิ้นรัก
ไร้ซึ่งเสียงมาทายทักใจชักเหงา
ภมรสัตว์สงัดเพรียบจึงเงียบเพรา
ด้วยสองเราหักร้างบนทางจร
จะเยื้องย่างยุรยาตรเหมือนขาดจิตร
เพ่งพินิจพรรณพฤกษ์นึกสังหรณ์
สายลมพัดผ่านยอดมิเอนงอน
ฤาเหนื่อยล้าหลับนอนเจ้าผ่อนกาย
เพ่งพิเคราะห์สายวารีเจ้าหรี่หลบ
ธารสงบท่าสงัดหยุดหลั่งสาย
ฤาเจ้าอยากพรากให้ข้าเอกากาย
จินต์เจ้าด่วนเดียวดายเมื่อชายลา
นกเขาคูเคียงคู่พธูสอง
แม้นมุ่งมาดหมายมองต้องอิจฉา
ช่างเย้ายั่วหยอกล้อต่อสายตา
ฤาเจ้าแสร้งแกล้งให้ข้าระอาใจ
ใยเรื่องรักเจ้าจึงจบเพราะลาจาก
ต้องพลัดพรากใจระสั่นด้วยหวั่นไหว
ฤาเจ้าคิดอาฆาตข้าต้องอาลัย
ตัวข้าไร้สิ้นแล้วซึ่งวิญญา
กุหลาบน้ำตา 3 มิ.ย. 2550 19:28 น. - ID 103190 
997
9
0
3 มิถุนายน 2550 22:28 น. - comment id 705006
ความว้าเหว่..เงียบเหงา..มาเร้าจิต คร่ำครวญคิด..คราใจ..หัวใจเหม่อ คนเคยรัก..พรากไป..ไม่พบเจอ จึงพร่ำเพ้อ..ถวิลหา..อย่างอาวรณ์ สายลมหนาว..หนาวเหน็บ..เจ็บทั่วร่าง น้ำตาหลั่ง..รินไหล..ใจทอดถอน นอนกอดหมอน..ใบเก่า..อย่างร้าวรอน จิตสะท้อน..หวั่นไหว..ให้คะนึง หลับตาลง..คราใด..ใจหม่นหมอง รักเราต้อง..ร้างไกล..ให้คิดถึง ความห่วงหา..อาทร..ยังฝังตรึง แววตาซึ้ง..จำฝังใจ..ไม่ลืมเลือน เธอจากไป..ลาลับ..ไม่กลับหลัง ใจภินท์พัง..ดั่งถูกมีด..มากรีดเฉือน เธอห่างหาย..ไม่เหลียวแล..เหมือนแชเชือน วันปีเคลื่อน..ผ่านไป..ไร้วี่แวว เสียงลมพัด..หวีดหวิว..ทิวยอดสน จิตวกวน..คล้ายเสียงเธอ..กังวานแว่ว เหลียวมองหา..ตามเสียงไป..ไร้วี่แวว ไม่มีแล้ว..เธอคนนั้น..ที่ฉันรอ...แวะมาเยี่ยมค่ะ.. สบายดีนะคะ...
3 มิถุนายน 2550 23:40 น. - comment id 705029
เศร้าจังเลยค่ะ
4 มิถุนายน 2550 06:28 น. - comment id 705055
เมื่อรักร้างห่างไกลใจก็เศร้า ดวงจิตเหงาเปล่าเปลี่ยวเหลียวหาเพื่อน คราโศกซ้ำระกำรักมาพักเยือน เพียงเอ่ยเอื้อนน้ำคำลำนำกลอน ณ ตรงนี้บ้านกลอนวอนทุกผู้ ต่างรับรู้ดวงมาลย์ผ่านอักษร เมื่อคนช้ำระกำใจได้อาวรณ์ มีคำพรอวยให้ใจพ้นทุกข์ กี่คราครั้งผ่านมาคราเงียบเหงา แฝงความเศร้าเผาใจให้หมดสุข จะเหน็บหนาวร้าวใจในกลียุค ที่นี่ชุกด้วยไมตรีมากมีเอย สวัสดีค่ะคุณเจมส์ สบายดีหรือเปล่าคะ หายหน้าไปนาน เลยนะคะ คิดถึงๆค่ะ
4 มิถุนายน 2550 06:30 น. - comment id 705056
เนื้อหาเศร้าจังเลยครับ แต่ใช้คำไพเราะมากมาย ยอดเยี่ยมครับผม....
4 มิถุนายน 2550 20:01 น. - comment id 705384
......มาเถิดมาทางนี้ทียอดรัก ที่เหนื่อยหนักพักวางลงข้างฉัน โปรดหลับตานอนตักหนุนอุ่นสัมพันธ์ ที่ปวดเจ็บดวงใจนั้นจงพลันคลาย ......อยู่เถิดอยู่ตรงนี้ทียอดรัก หนุนที่ตักฉันนี่มิหนีหาย จะคอยเฝ้าเอาใจที่เหี่ยวตาย ให้ฟื้นคืนความหมายคลายช้ำใจ ......พักเถิดพัก ณ.ที่นี้ทียอดรัก ที่ทายทักเพราะรักไม่ผลักไส จะโอบกอดอยู่ตรงนี้ไม่หนีไกล อยู่ตรงข้างดวงใจข้างกายเธอ ......อีกไม่กี่วันจะ 20 แล้วนี่.... ....แต่ว่าเราถึงก่อนนะ ฮิๆ..... ...........เด็กน้อย............... ............
4 มิถุนายน 2550 21:41 น. - comment id 705427
สวัสดีครับ พี่กุหลาบขาว ขอบคุณมากมายครับ สบายดีครับๆๆผม
4 มิถุนายน 2550 21:42 น. - comment id 705429
4 มิถุนายน 2550 21:45 น. - comment id 705430
สวัสดีครับ คุณปราณรวี มหาลัยเปิดแว้ว ตั้งใจเรียนนิสนึงอ่ะครับ สบายดีครับ ขอบคุณมากมายครับผม
4 มิถุนายน 2550 21:46 น. - comment id 705431
4 มิถุนายน 2550 21:48 น. - comment id 705433
4 มิถุนายน 2550 22:44 น. - comment id 705456
โอ.......แอล ลอไลท์..........แอล...ล....ล....จ๋า ฟ้าดั่งแกล้งชื่อจริงของแอลคือ แอล ลอไลท์ คิดถึงนะจ๊ะ
5 มิถุนายน 2550 00:15 น. - comment id 705466
....อันที่จริง Nothing เกิดก่อนแค่ 2 วันเองค่ะ จะแต่งกลอนให้หน่อยก็ไม่ว่านะคะ .....ขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยแล้วกัน........ .................
5 มิถุนายน 2550 21:13 น. - comment id 705957
5 มิถุนายน 2550 21:15 น. - comment id 705960
6 มิถุนายน 2550 22:30 น. - comment id 706468
.....ด้วยรักร้างห่างไปใจจึงเจ็บ ความหนาวเหน็บแทนที่เคยมีฝัน สิ่งว่าไว้มากมายมลายพลัน เหลือเพียงความเงียบงันที่สั่นใจ ....ไม่เป็นไรถ้าวันนี้ไม่มีรัก แม้ต้องทนเหนื่อยหนักสักเพียงไหน ก็จะยังตามฝันต่อมิขอไกล แม้นดวงใจม้วยสิ้นกลิ่นความรัก..... ...แวะมาหวัดดีตอนดึกค่ะ.....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
