เวลาจะหมุนผ่านไปนานเท่าไหร่ ทุกอย่างที่เปลี่ยนไปยังคงเหมือนเดิม ยังคงเป็นฉันที่นั่งอยู่ในมุมห้องมุมเดิม ยังคงมองรูปเธอคนเดิม แล้วคิดถึงเธอ เคยโทรไปหาเธอเวลานี้ ยังจำได้ดีกับดอกไม้ที่เธอส่งให้ฉัน แม้วันนี้เราอาจไม่มีทางได้พบกัน แต่หัวใจฉันไม่เคยหยุดรักเธอ โลกยังคงหมุนไปในทิศทางเก่า ถนนที่เคยมีเราตอนนี้แสนอ้างว้าง ฉันเดินคนเดียวเหมือนคนเดินหลงทาง ยืนเคว้งคว้างที่จุดเดิมที่เรารักกัน คิดถึงอ้อมกอดเดิม ๆของเธอ ให้ฉันอบอุ่นเสมอกับสัมผัสนั้น ยังคงคิดถึงรอยยิ้มที่เธอเคยมีให้กัน มือที่คอยกุมมือฉันในวันที่เหงาใจ แต่โลกความจริงมันโหดร้ายเกินไป เกินกว่าที่หัวใจจะยอมรับมัน รู้ตัวดีว่าไม่ใช่คนสำคัญ และได้แต่ฝันถึงเงาของเธอ ............................
กุหลาบหิมะโปรย 30 พ.ค. 2550 10:50 น. - ID 103025 
930
1
0
30 พฤษภาคม 2550 15:59 น. - comment id 703602
กลอนบทนี้โดนใจอย่างแรง ถ้าแทงใจได้คงเข้าตรงกลางใจ ตรงกับชีวิตจริงมากเลยค่ะ ขอ ขโมยแล้วกันนะ
8 มิถุนายน 2550 21:17 น. - comment id 707519
หากใครได้อ่านกลอนบทนี้จนจบ ผมเชื่อเหลือเกินว่า...ทุกคนต้องรู้สึกเช่นเดียวกับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
