๏ ลมยังลู่สู่นภาเวหาห้วง ยังฝนร่วงสู่ดินมิสิ้นสาย ต้องพฤกษาแผกพันธุ์อันเรียงราย ให้โยกย้ายรับฝนจนงอกงาม เสียงลมล่องต้องใบกิ่งใหญ่น้อย ดั่งใครคอยกล่อมใจให้ไถ่ถาม ถึงทำนองพ้องเพราะเสนาะความ ตราบติดตามฟังเพลินจำเริญใจ ทั้งชุ่มชื้นระรื่นแท้แลท้องทุ่ง ยอดข้าวพุ่งรับวสันต์กันขวักไขว่ บางใบแกว่งแซงรวงบ้างร่วงไป ครั้นลมไล้ต้นลู่ดูโอนเอียง อิงแอบกันกระนั้นหนาพาโยกย้าย ยังกลับกลายรับฝนจนเกิดเสียง นกใหญ่น้อยพลอยระรื่นชื่นเคล้าเคียง บ้างเปล่งเสียงเสนาะว่าน่าชื่นชม ต่างทักทายขยายความตามภาษา เช่นพรรณนากล่าวกวีที่สวยสม พ้องเสียงฝนจนเสนาะเพราะตามลม ตราบนานนมเสมือนมีดนตรีฟัง ฝนเริ่มซาฟ้าเปิดบังเกิดรุ้ง งามพวยพุ่งอัศจรรย์อันมุ่งหวัง พราวพิลาสดาษประดับวับสุรังค์ ดั่งเวียงวังแห่งมฆวานตระการตา โลกยังมีปีวันเดือนผันผ่าน มีฤดูกาลเปลี่ยนไปในวรรษา ยังร้อนบ้างพลางหนาวทุกคราวครา ทั้งฝนฟ้าเสมือนดั่งเช่นวังวน ฤดูเปลี่ยนเวียนไปให้แตกต่าง เป็นแบบอย่างให้พิจารณาหาเหตุผล พึงยั้งจิตคิดระวังชั่งใจตน ดั่งสิ้นฝนฟ้าวิไลนัยฉะนี้ ๚ะ๛
อัลมิตรา 29 พ.ค. 2550 00:12 น. - ID 102970 
1780
7
0
29 พฤษภาคม 2550 00:39 น. - comment id 702828
ยินกลอน สุนทรซึ้ง หัวใจจึง ตื่นจากหมอง พิศชม คมคำกรอง เป็นทำนอง น่าตรองตาม ชีวิต มีผ่านผัน มีวารวัน หวั่นขวากหนาม มีทุกข์ มีสุขตาม ใจอย่าหวาม อย่าหวั่นพอ หวัดดีครับ คุณอัลมิตรา เจี๊ยกๆ (คุ้นไหมครับ) กลอนให้ความหมายดีมากครับ มองเห็นภาพชัดเจน และก็ไพเราะมากด้วยครับ
29 พฤษภาคม 2550 02:21 น. - comment id 702837
29 พฤษภาคม 2550 04:40 น. - comment id 702842
มาพร้อมกับกลอนเพราะทุกครั้งเลยค่ะอัลมิตรา สบายดีนะคะ
29 พฤษภาคม 2550 06:43 น. - comment id 702868
ชอบเล่นน้ำฝนไหม อัลมิตรา...เด็กๆ เล่นน้ำฝนไม่เห็นเป็นหวัดเลย...แต่พอโตขึ้นมาแค่ละออง ก็มึนศีรษะแล้ว...
29 พฤษภาคม 2550 08:18 น. - comment id 702886
อ่านแล้วชุ่มฉ่ำใจจริงๆครับ
29 พฤษภาคม 2550 08:29 น. - comment id 702890
ดีจ้า คุณอัลมิตา......ฟ้าหลังฝนเป็นฉะนี้นี่เอง ก้อมันสัจจะธรรมนิเนอะ
แต่อย่าไปตากฝนหล่ะเดี๋ยวจะเป็นหวัด ช่วงนี้คนเป็นเยอะมากเลยน๊ะ
29 พฤษภาคม 2550 09:20 น. - comment id 702915
ฟ้าย่อมสดใสหลังฝนตกหนักทุกครั้งค่ะ...
29 พฤษภาคม 2550 09:57 น. - comment id 702923
ความแตกต่างของกาลเวลา เหมือนกับชีวิตคนที่มีแตกต่างหมุนเวียนกันไป.. ชอบฟังเพลงนี้...มีนำเอามาปรับปรุงเรื อยๆเนาะ
29 พฤษภาคม 2550 10:35 น. - comment id 702944
หลงรักทุกฤดู เมื่อเธออยู่เคียงคู่ฉันเสมอ ขอบคุณฤดูกาลที่ทำให้เราได้พบเจอ กับเธอคนดีที่พักพิงหัวใจ แวะมาทักทายคุณอัลมิตราค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...
29 พฤษภาคม 2550 14:34 น. - comment id 703098
ฤดูไหนๆก็เหงาเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปร
29 พฤษภาคม 2550 15:48 น. - comment id 703135
เห็นภาพงามตามคำกรองมากเลยครับ ตอนนี้กรอยู่เชียงใหม่แว้วครับ กลับมาถึงเมื่อวันเสาร์ ไม่มีเวลาแต่งกลอนเลย มัวแต่ขี้เกียจ และอ่าหนังสือไปเรื่อย ๆ นี่ว่าจะเตียวขึ้นดอยด้วยครับ
29 พฤษภาคม 2550 17:14 น. - comment id 703190
มารับความเย็นของสายฝนค่ะ....
31 พฤษภาคม 2550 13:27 น. - comment id 703878
มันเป็นเช่นนั้นเอง พระท่านชอบว่าอย่างนี้ ไม่ว่าธรรมชาติ หรือชีวิต การเปลี่นแปลงเป็นธรรมดาเช่นนั้นเอง
31 พฤษภาคม 2550 22:26 น. - comment id 703968
อัลมิตราชอบความหมายของเนื้อเพลงนี้ คนประพันธ์เพลงเยี่ยมจริง ๆ ชีวิตของคนเราก็เปรียบคล้ายฤดู มีทั้งที่สดใส อึมครึ้ม ทุกข์ร้อน และเหน็บหนาว ทุก ๆ คนย่อมผ่านประสบการณ์ ผ่านความชอกช้ำมาบ้าง ไม่มากก็น้อย บางคนใช้เวลาไม่นานในการรักษาบาดแผลในใจ บางคนเจ็บชั่วชีวิต อืมม.. เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ และเวลาที่รออยู่ข้างหน้าก็หดสั้นทุกที ..ทุกที สำหรับบางคนที่ยังรวดร้าวอยู่ บางทีกำลังใจรอบข้างก็ไม่อาจเยียวยาได้ แต่ก็ควรจะมีมีกำหนดเวลาที่จะจมดิ่งอยู่กับความเศร้า ควรขีดเส้นกำหนดไว้ว่า จะเศร้าอีกแค่ไหน เมื่อถึงกำหนด หยุดก็ต้องหยุด ถึงแม้ว่ายากเย็น แต่ถ้าอดทน .. และในที่สุด ก็จะผ่านพ้นไปได้ เหมือนช่วงที่พายุฝนกระหน่ำไง .. อัลมิตราชอบฤดูฝน เพราะอัลมิตราเกิดในช่วงฤดูฝน อัลมิตราควรที่จะเรียนรู้ถึงวิธีที่จะอยู่กับพายุฝนอย่างสุขใจ .. คิดงั้นนะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
31 พฤษภาคม 2550 23:05 น. - comment id 703989
คุณกวีเงียบ .. :) ยิ้มได้ค่ะ เมื่อได้ยินเสียงเจี๊ยก ๆเหมือนเป็นกันเองดี .. ผู้ใหญ่รอบตัวมักจะตั้งฉายาให้กับเด็ก ๆ อัลมิตราเองก็ได้รับฉายาว่า ลูกลิง .. จนถึงตอนนี้ บางท่านยังเรียกอยู่ค่ะ คุณSilver Snitch .. ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ :) คุณปรารณวี .. เพลงนี้เปิดฟังหลายเที่ยวค่ะ ตอนที่เขียนกลอนก็เปิด ตอนนี้ก็เปิด ร้องได้ด้วยนา .. ถ้ามีโอกาสจะโชว์เดี่ยวไมโครโฟน ค่ะ .. ฮา คุณกุ้งหนามแดง .. ชอบนะ ตอนเด็ก ๆ เวลาฝนตก พวกพี่ ๆ จะเอารถจักรยานมาล้างบ้าง บางคนก็เอาโน่นนี่มาขัด อัลมิตราเองไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาตากฝนหรอก แต่ก็ย่องไปร่วมวงกลางสายฝนเสมอๆ ตอนโต .. เวลาที่ฝนปรอย .. ก็แหงนหน้ารับความสดชื่นของสายฝน เหลือบไปเห็นบางคนก็มองนะ พวกเขาอมยิ้มอีกต่างหาก .. ถ้าฝนไม่ตกหนักมาก ก็ลากจักรยานออกไปขี่นอกบ้านค่ะ สดชื่นจริง ๆ นะ ลองสิ คุณอินสวน .. ค่ะ หลังฝนตกจะได้กลิ่นเขียว ๆ ของใบไม้ กลิ่นดินหอม ๆ ละมุน ที่บ้านของอัลมิตราไม่ค่อยมีกลิ่นดินให้ดม กลิ่นใบไม้พอมีบ้างนิดหน่อยค่ะ แต่เวลาที่ผ่านเส้นทางชนบท อัลมิตราชอบนะที่จะไปเดินตรงพื่นที่แฉะ ๆ เผลอ ๆ แกล้งลงไปนั่งคลุกเล่น .. ฮา คุณเจน .. ค่ะ ตอนนี้เชื้อหวัดมีสายพันธุ์ใหม่อีกด้วย เป็นแล้วหายยากค่ะ คุณน้ำผึ้งเดือนห้า .. ใช่แล้วค่ะ ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ ค่ะ คุณไรไก่ .. :) อัลมิตราฟังเพลงนี้บ่อย ๆ แบบผิวเผิน จนกระทั่งวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ในรายการ the singer พวกที่มาประกวดเขาร่วมร้องเพลงนี้กัน ให้ความรู้สึกสนใจทันทีค่ะ ก็เลยลองเขียนเป็นกลอนดู คุณชมพูภูคา .. วันก่อน อัลมิตราอ่านหนังสือท่องเที่ยว ชมพูภูคาเป็นดอกไม้ที่มีเฉพาะจังหวัดน่านเท่านั้น :) คุณใช่อยู่น่านหรือเปล่าคะ คุณเฌอมาลย์ .. ฤดูเวียนไปเรื่อย เดี๋ยวก็ถึงฤดูใบไม้ผลิแล้วค่ะ คุณกวีปกรณ์ .. เคยเดินขึ้นดอยสุเทพมั๊ย เราเคยเดินนะ ตอนนั้นอยู่ชั้น ม.3 เนตรนารีต้องเดินทางไกลน่ะ ไกลจริง ๆ เดินตั้งแต่โรงเรียนบ้านทุ่งเสี้ยว จนถึงวัดดอยสุเทพ ต้องถือไม้ง่ามและแบกสัมภาระ ก้มหน้าก้มตาเดิน .. มองแต่เท้าตนเอง แต่ละก้าวที่ขึ้นดอย .. เหนื่อยค่ะ เมื่อยมาก แต่ก็ประทับใจ .. โอ ครั้งหนึ่งเราเดินได้ถึงขนาดนั้นเชียว วุ๊ย คุณลิลลี่ขาว .. ที่นอนของอัลมิตราอยู่ห่างจากประตูระเบียงเพียงแค่ฟุต เวลาฝนตก .. ขี้เกียจไปปิดประตูนะ ชอบให้เม็ดฝนอยู่ใกล้ ๆ แต่ถ้าฝนสาด ก็ต้องลุกหน่อย .. ฮา เดี๋ยวที่นอนจะเปียก แต่ก็ไม่ค่อยสาดนะ ระเบียงมีหลังคา คุณฤกษ์ .. เช่นนั้นแล หลวงพี่ฤกษ์ว่าไง ก็ว่างั้นด้วยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
