.....พอเสียที ชีวิต ที่ผิดพลาด ใครหนอวาด แต้มติด ชีวิตฉัน อยู่ในม่าน หมอกหนา ยากฝ่าฟัน ปล่อยให้ฉัน หลงทาง อยู่ข้างเดียว .....เจ็บแผลเก่า เร้าจิต ให้คิดมาก เหมือนดังขวาก หนามเหน็บ เจ็บจนเสียว เมื่อความรัก สิ้นสลาย เริ่มคลายเกลียว หลงทางเปลี่ยว ยังมีหวัง หาทางเจอ .....แต่หลงกับ ความรัก ยากห้ามจิต ปล่อยชีวิต บนเส้นทาง ด้วยความเผลอ เพราะรักมาก จริงใจ มีให้เธอ จึงต้องเพ้อ เมื่อเธอเปลี่ยน รักเวียนวน .....ได้แต่เก็บ ความเศร้า เอาเป็นเพื่อน ไว้คอยเตือน ยามที่ใจ ฉันสับสน ถึงแม้เจ็บ แปลบแปลบ แสบกมล จะขอทน ยิ้มทั้ง หลั่งน้ำตา .....น้ำใสใส ไหลริน ลงหลายหยด เมื่อฉันหมด ความหวัง ดั่งฝันหา ปล่อยให้มัน ไหลหยด รินรดมา เป็นน้ำตา ของผู้แพ้ แก่ใจเธอ.....
28 พฤษภาคม 2550 15:58 น. - comment id 702510
หลั่งรินไหล น้ำตา มาเป็นสาย ช่างมากมาย เหลือล้น จนรับไหว เพราะรักเขา เขาไม่รัก เจ็บนักใจ จนช้ำใน ยิ่งนัก รักที่มี เอาผ้าเช็ดหน้ามาฝากค่ะ
28 พฤษภาคม 2550 16:00 น. - comment id 702511
อ่านแล้วเศร้าครับ รักมากก็เจ็บมากครับ
28 พฤษภาคม 2550 16:25 น. - comment id 702549
เศร้าจังนะคะ ผู้แพ้น่าสงสารเสมอ
28 พฤษภาคม 2550 16:33 น. - comment id 702555
คำว่ารัก..นั่นหนา..ใครว่าซึ้ง เพียงพูดถึง..ก็ขยาด..หวาดหวั่นไหว เป็นคำที่..น่ากลัว..กว่าคำใด อย่าหลงใหล..ในคำ..พร่ำวจี อันคำรัก..คือยาพิษ..ไม่ผิดแน่ เพราะมีแต่..สังหาร..ผลาญใจนี่ รักลมลม..แล้งแล้ง..ไม่เข้าที ขอเพียงมี..ใจสงสาร..เท่านั้นพอ..
28 พฤษภาคม 2550 16:47 น. - comment id 702572
.. ..ฮือๆๆๆ..ขอบคุณครับ..คุณผู้หญิงไร้เงา สำหรับผ้าเช็ดหน้า เช็ดน้ำมูกด้วยได้ป่ะ..***คุณคนไม่มีค่า แบ่งหน่อยมั้ย...ความพ่ายแพ้น่ะ...อิอิ.****คุณเพียงพลิ้ว ขอบคุณนะครับ..***คุณกุหลาบขาว ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆนะครับ***ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทายนะคร๊าบๆๆๆน่ารักสำหรับไผ่ดำทุกๆท่านเลย..
28 พฤษภาคม 2550 18:19 น. - comment id 702665
ยืนหยัด...ดีแท้..
28 พฤษภาคม 2550 19:17 น. - comment id 702692
เศร้าครับ...
28 พฤษภาคม 2550 21:24 น. - comment id 702764
เศร้าจังคะ..เหมือนกันเลย น้ำตาของผู้แพ้..
31 พฤษภาคม 2550 18:22 น. - comment id 703927