สักครั้งหนึ่งถึงแล้วซึ่งความรัก หวานหอมนักชวนชื่นชมชิดใกล้ ต่างคนก็ต่างเอาอกต่างเอาใจ แนบหทัยแนบใจแนบกายกัน... ผ่านความทุกข์สนุกมากตรากตรำคิด ถางทางชิดอุปสรรคอันน้อยใหญ่ คลุกเคล้าทั้งน้ำตาตกนอกใน สองฤทัยรู้ซึ้งถึงใจกัน... แม้ต่อมาอุปสรรคจะมากนัก มาเป็นพักเป็นระลอกไม่ขาดสาย หากหัวใจของกันไม่กลับกลาย กลับละลายอุปสรรคนานา... หัวใจสองของเราเข้าใจแล้ว ว่าดวงแก้วรักกันมากเป็นไฉน ไม่มีสิ่งใดพรากจากกันไป คงจะได้รักกันตลอดกาล...