มนตรา..แห่ง..อรุณ..!

พุด

ในอรุณละไม..
นวล..ด้วยเนียนแดดสีทองผ่องพราย
ฉายฉาน
สาดส่องผ่านม่านหน้าต่างลายลูกไม้ละเมียด
ที่กำลังพลิกพลิ้วปลิวไหวไปตามแรงลมแห่งอุษาคเณย์


ฟ้ายังคงงามด้วยเมฆนวลกระจาย
กระจ่างแจ่มแตะแต้มราวรุ้งระบาย
เหมือนเช่นทุกวัน...ทุกวัน..
เพื่อ...
รอรับขวัญทุกดวงใจฝันละเมอ...ละเมอ
ดวงดอกพุดซ้อน..
ยังบานละอออ่อนรออ้อนรับ
ทุกผู้มาเยือนแย้ม..เรือนใจ


นกเขาไพร..ยังขับขานไพเราะ
พากันเกาะเกี่ยวกิ่งพฤกษาชาติ
ที่ดารดาดด้วยมวลลดาวัลย์
ที่ผลิดอกผลดั่งเพชรประดับ
สะพรั่งพราวราวอัญมณีนิรมิตวะวิบวะวับระยับระยิบ
จาก
สวนขวัญ สวนสรวงสวรรค์ ณ..ภายใน...ดวงใจ

สวน..ภายนอก..ดวงหทัย..ในวิมานดิน
ก็ยังคงงดงาม
ในท่ามโลกแล้ง เสมือนแม้นฝากร่มอภิรมย์
ให้ผืนดิน...

ดินยังหอม..
กระท่อมหลังคาจาก  ยังรอหยาดฝนริน..หยด...
ดวงดอกไม้ไทย 
ยังงามงด ให้ความสวยสดชื่นไปทุกถิ่นที่..
อย่าง..ภักดี จงรัก..

มนตราแห่งสายน้ำรักนิรันดร์
ยังระรินไหลล่อง ผ่านสองฟากฝั่งคลอง 
สอนเสียสละสัจจธรรม คอยย้ำเตือน
ถึงภารกิจในชีวิตอันแสนยิ่งใหญ่
ที่จักให้น้ำใจโอบเอื้อ เผื่อแผ่ แลแบ่งปัน
เพื่อ
จรรโลงโลกเรานั้น ให้ยังคงดำรง ธำรงในวิถี..
ที่ดีงาม...นิยาม*การให้มิรู้จบ*

ธรรมชาติสายน้ำ..ไหลวน..ให้มวลมนุษยชาติ
ได้คะนึงหวน..ทบทวน..บทบาทแห่งตน..

กี่..ฤดูกาลที่ยังไหลล่องหวานสงบงาม..
ให้..ทาน ดับร้อนโลกย์ ดับโศกไร้
ดับดายเดียว...แห่งผองชน...
ได้หล่อเลี้ยงกมล แล..พืชพรรณ
ให้ยังคง...
แตกยอดฝัน ฝัน ฝัน
หวัง หวัง หวัง มิมีวัน..มลาย....!
......................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song839.html
สายน้ำไม่ไหลกลับ 
โอ้ความรักที่ร้าวรานไกล
ดุจสายน้ำไหลผ่านไป
ลงไหลไปแล้วไม่เคยคืน
มา หา
สาย น้ำเชี่ยวโกรกไหล
วกวนแล้วไหล ไป
ไหลไปแล้วไม่กลับมา
คิด เปรียบไปก็คล้ายเหมือนว่า
รักเอยไม่คืนหวนมา
จากลาไปยังหนใด
คิด ถึงเมื่อก่อนเคย
รักฉันเป็นสุขเอย
ไหนเลยจึงต้องจากไกล
คอย เฝ้าคอยคร่ำครวญหวนไห้
รักเอยจากไปแล้วไย
จากไปเหมือนสายน้ำวน
ร้าง ไปร้างไกลสุดหวัง
ล่องลอยไปไกลเหมือนดัง
สู่วังแม่เอยสายชล
ฉัน สิยังคร่ำครวญเพ้อบ่น
ไหว้วอนให้สายน้ำวน
ช่วยดลให้รักฉันคืน
เขา คงไม่กลับมา
หัวใจพร่ำเรียกหา
น้ำตาหลั่งนองกล้ำกลืน
นอนหลับตาต้องผวาตื่น
สายน้ำไม่เคยไหลคืน
ไม่คืนเสียแล้วรักเอย
เขา คงไม่กลับมา
หัวใจพร่ำเพรียกหา
น้ำตาหลั่งนองกล้ำกลืน
นอนหลับตาต้องผวาตื่น
สายน้ำไม่เคยไหลคืน
ไม่คืนเสียแล้วรักเอย
คงไม่คืนเสียแล้วรักเอย