เขาห่อกายสั่นผวาเพราะว่าหนาว ได้กินข้าวแห้งจนติดก้นหม้อ มิใช้อ้างต่อให้ร้องไห้คลอ มิใช่ข้ออ้างคำเพื่อทำเลว ตาจึงกล้าหัวใจจึงไม่แพ้ ไม่แยแสแม้ทนอยู่ก้นเหว ถูกกัดกร่อนแค่ไหนด้วยไฟเปลว จะล้มเหลวกี่ครั้งก็ยังไป ผิดคือครูไม่พร้อมจะยอมก้ม ต่อให้ล้มร่างกายจะตายไหม ความเหนื่อยล้าอย่าหมายทำร้ายใจ อย่าร้องให้ใครเห็นต้องเร้นมัน สิ่งไม่รู้ ฝึกซ้ำจนทำได้ แม้ว่าใครเคยพบแล้วขบขัน ครั้นสำเร็จจึงค้นจึงคว้ากัน ว่าฝ่าฟันก่อร่างมาอย่างไร บัดนี้เขาเหยียบชะตาด้วยฝ่าเท้า มีเรื่องเล่าหลายหลากมาฝากไว้ สูงที่สุดจุดนี้ไม่มีใคร ถอนหายใจถึงคราวหนาวอีกครั้ง
ฤทธิ์ ศรีดวง 26 พ.ค. 2550 08:14 น. - ID 102851 
1264
7
0
26 พฤษภาคม 2550 08:52 น. - comment id 701662
เป็นอีกสไตล์ของชีวิตนะ
26 พฤษภาคม 2550 08:53 น. - comment id 701664
นางฟ้าเอาผ้าแพรมาห่มให้หายหนาวเปล่าคะคุณพี่ฤทธิ์ ศรีดวง...มาเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปค่ะ
26 พฤษภาคม 2550 09:46 น. - comment id 701686
รู้ว่าหนาว..แต่อยากก้าวสู่ที่สูงเนาะ...
26 พฤษภาคม 2550 10:13 น. - comment id 701701
ชีวืตคือการต่อสู้นะครับ แต่ก็ต้องสู้ ในทางที่ถูกนี่แหละครับดีที่สุด
26 พฤษภาคม 2550 15:57 น. - comment id 701823
ยิ่งสูงยิ่งหนาว พอดีแพรวไม่สู้เท่าไหร่ค่ะ อิอิ แต่ก็ยังแอบหนาว
26 พฤษภาคม 2550 16:08 น. - comment id 701839
สู้ๆค่ะ..ใส่เสื้อกันหนาวหนาๆไว้ค่ะ..
26 พฤษภาคม 2550 22:43 น. - comment id 701979
หาอะไรดีๆ ห่อต่อไป มิงั้น อาจจะ
27 พฤษภาคม 2550 09:27 น. - comment id 702041
หวัดดีครับ ครูใหญ่ ก็เป็นอีกมุมหนึ่งเท่านั้นเองครับ ขอบคุณที่แวะมา
27 พฤษภาคม 2550 09:29 น. - comment id 702042
Salukphin หวัดดีน้องนางฟ้า..ขอให้ตัวละครในเรื่องละกัน...ของพี่ไม่หนาวหรอกจ๊ะ..ยังไปไม่ถึงไหนเลย
27 พฤษภาคม 2550 09:31 น. - comment id 702043
หวัดดีเถ้าแก่อินสวน กางค้าเป็งไงมั่ง..อิอิอิ
27 พฤษภาคม 2550 09:32 น. - comment id 702044
เบรฟฮาร์ท จริงอย่างที่รูปหล่อว่านั่นแหละ
27 พฤษภาคม 2550 09:34 น. - comment id 702046
หวัดดี...น้องเพียงแพรว แอบมาตั้งแต่เมื่อไหร่...น้องพี่ขี้เหงาและขี้หนาวไม่ใช่เหรอจ๊ะ....
27 พฤษภาคม 2550 09:37 น. - comment id 702049
อัสสุ หวัดดี..เอาอะไรห่อดีล่ะ
27 พฤษภาคม 2550 09:40 น. - comment id 702050
White roses ขอบคุณสำหรับเสือ้กันหนาว เดี๋ยวจะบอกตัวละครในเรื่องในนะครับ
27 พฤษภาคม 2550 13:59 น. - comment id 702131
เคยอ่านหนังสือ อัตประวัติของ ไล่ตงจิ้น ลูกขอทานผู้ไม่ยอมแพ้ต่อชะตาชีวิต ....ขอยืมคำโปรยหน้าปกหนังสือมาโพสนะคะ...อดีตขอทานที่ทุกคนเย้ยหยัน มีพ่อตาบอด แม่กับน้องชายคนโตปัญญาอ่อน ทั้งหมด 14 ชีวิตที่เขาต้องเลี้ยงดู เขาต่อสู้กับชีวิตจนได้เป็น "บุคคลดีเด่นของไต้หวัน"เพราะใจที่...ไม่ยอมแพ้ เพียงคำเดียว... อ่านแล้วเราจะรู้สึกว่า คนที่สู้ชีวิต ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในสังคม ก็ย่อมสู้ ทั้งนั้น แต่สู้ในทางที่ดี...แม้โอกาสจะเปิดให้น้อยมากก็ยังสู้ให้กำลังใจดีค่ะ
28 พฤษภาคม 2550 19:30 น. - comment id 702708
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
