สายตาเธอตัดพ้อหรือล้อหลอก มองมิออกมันแอบแฝงแสร้งห่วงหา น่าประหลาดอนาถหนอพ้อลวงตา ปรารถนาคือสิ่งใดไยเงื่อนงำ ฉันจึงต้องห่างไกลเหมือนไกลห่าง มิอยากสร้างปัญหาน่าขบขำ ไม่มีคำตัดพ้อล้อคมคำ ดุจใจดำทำได้ใช่ฉันเอง เธอมีเขาข้างกายใจในวันว่าง ยามวันห่างร้างไกลใครข่มเหง มาบอกฉันรักได้ไงไยมิเกรง ทำนักเลงเก่งเรื่องรักน่าหนักใจ หยุดเถอะนะน้ำใจใฝ่หลอกลวง หยุดแหนหวงปลอบขวัญยื้อหวั่นไหว หยุดประหารผลาญพร่าฆ่าเฆี่ยนใจ ทำได้ไหมใจเธอที่เผลอรัก.
24 พฤษภาคม 2550 08:36 น. - comment id 700479
มาไกลเกินกว่าจะหยุดไปแล้วรึเปล่านะคะ
24 พฤษภาคม 2550 13:47 น. - comment id 700705
สงสัยกลับใจไม่ทันแล้วค่ะ...
24 พฤษภาคม 2550 16:56 น. - comment id 700960
ฉันหยุดแล้วแล้วเธอหยุดได้ไหม ทำให้ฉันเป็นหนึ่งเดียวในหัวใจ ....นึกถึงเพลงนี้เลย เคยให้เขาฟังนะ แต่ผลสรุปไม่เลือกใครเราก็เลือกเอง เมื่อใจไม่รักดีก็ตัดมันทิ้งซะ
24 พฤษภาคม 2550 20:27 น. - comment id 701062
ว้าเป็นงั้นไปรึคะเพียงพลิ้วไหงเป็นงั้นไปคะคุณกุหลาบขาวเศร้าจังเลยคุณเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย