เมื่อสองเรานั้นไม่อาจ...ไปกันได้ เป็นดั่งใจที่วาดไว้...เหมือนในฝัน เราสองคนจึงต้องแยก...ทางจากกัน และตัวฉันไม่เคยโกรธ...คิดโทษใคร อันความรักนั้นไม่อาจ...บังคับจิต ต่างความคิดก็ไม่อาจ...ไปกันได้ จำต้องยอมปล่อยให้เธอ...เดินจากไป เหลือทิ้งไว้เพียงความเหงา...เศร้าเหลือเกิน ถึงเราสองจำต้องห่าง...จากกันไกล ถึงเธอไปแต่หัวใจ...ยังคอยผัน ว่ามันคงจะต้อง...มีสักวัน ที่รานั้นจะรักกัน...เหมือนดังเดิม
คนไม่มีค่า 23 พ.ค. 2550 14:23 น. - ID 102708 
982
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
