สุนทรภู่ครูกลอนสอนเอาไว้ พูดสิ่งใดต้องระวังยั้งคิดบ้าง หากซุกซ่อนน้ำคำปิดอำพราง มีแต่สร้างร้าวฉานรานความคิด "อันคำพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา" คิดถึงใจเขา-เราเอาไว้บ้าง อย่าอวดอ้างเกินจริงสิ่งมุสา สื่อความนัยติฉินหรือนินทา เอ่ยวาจาจ้วงจาบฉาบเล่ห์กล อย่าส่อเสียดเบียดเบียนเลียนคำเขา แล้วแฝงเงาปิดบังด้วยหวังผล เกิดอคติผลิไปในหมู่ชน แม้นชอบกลดลได้ดั่งหมายปอง อีกคำพูดปูดเรื่องให้เคืองขุ่น ชุลมุนวุ่นวายกลายเป็นหนอง เห็นสนุกใครทุกข์ซุกเป็นกอง คนอื่นมองอย่างไรไม่นำพา สนองความต้องการผ่านลมปาก โดยถางถากลากไปจนไร้ค่า ใครเหนื่อยหน่ายไม่เห็นทำเจรจา เบื่อระอาตอกย้ำให้กล้ำกลืน อันคนมีพื้นที่ของชีวิต สิ่งใดปิดติดไว้อย่าไปฝืน ละเมิดเขาเอาแต่ใจให้เรียกคืน ไม่ยั่งยืนมิตรภาพ..ต้องกราบลา.. ภาพ: h**p://www.visionsfineart.com/ ocampo/images/mouth_of_flower.jpg
23 พฤษภาคม 2550 04:30 น. - comment id 700064
จริงดั่งท่านว่า...แม่นางป๋อปอเอ๋อ
23 พฤษภาคม 2550 07:25 น. - comment id 700090
ดูภาพแล้วสวยจังเลย ธรรมชาติบรรจงให้ดูคล้ายใบหน้าน้องปราณ หุหุ....น้ำคำพี่ไม่ดีอีกแว้ววว ขอโทษจ้ามะด้ายต้างจายยย
23 พฤษภาคม 2550 08:03 น. - comment id 700108
น้ำคำ น้ำใจ ใสซื่อ ยึดถือ น้ำจิตร มิตรมั่น น้ำคำ ทำร้าย ใจกัน น้ำร้าย อย่างนั้น อย่าครอง
23 พฤษภาคม 2550 08:40 น. - comment id 700129
น้ำคำนำทางแห่งความรัก เป็นสือชักรักพาให้ใหลหลง น้ำใจใสกระจ่างพารักมั่นคง น้ำคำบ่งบอกน้ำใจในพาที
23 พฤษภาคม 2550 08:50 น. - comment id 700131
สวัสดีครับ ป. ...น้ำคำที่ทำลายน้ำใจอย่าใฝ่จำ... สำหรับต้นน้ำแล้ว... ทุกน้ำหมึกที่จดจารควรกลั่นกรอง อย่าผยองคนองใจให้ใครช้ำ... ป.ครับ...รูปสวย สวย สวย สวยจนสุดใจ ป.ทำได้อย่างไรครับ... หากไม่เป็นการรบกวน บอกวิธีทำให้ต้นน้ำบ้างได้ไหมครับ ไมตรีมีให้ไม่เคยเลือน
23 พฤษภาคม 2550 09:11 น. - comment id 700140
น้ำคำสร้างมากมิตรมวลหมู่มิตร น้ำคำล้างเสียสนิทหมู่มิตรหาย น้ำคำปลอบทุกข์ท้อก็ผ่อนคลาย เจ็บเจียนตายเพราะน้ำคำ..ทำร้ายกัน สวัสดีค่ะ น้อง ป. ไม่ให้ลาไปไหนนะคะ คิดถึงน้องมากนะคะ ดูแลสุขภาพตัวเองเด้อ.. อะไรที่ทำให้ใจขุ่งข้องก็อย่าเก็บมาใส่ใจมากเกินไปนะคะ.. รักจ๊ะ
23 พฤษภาคม 2550 10:49 น. - comment id 700175
มารับ "น้ำคำ" เอาไปประดับใจค่ะคุณ ป..
23 พฤษภาคม 2550 11:49 น. - comment id 700191
น้ำคำ มีทั้งทำลายและสร้างสรรค์ค่ะ ภาพสวยมาก ชอบจัง กลอนก็เพราะค่ะ ตรงไปตรงมา
23 พฤษภาคม 2550 12:52 น. - comment id 700211
นึกถึงใจเขาใจเราบ้าง อย่าถากถางรักจางหนี น้ำคำย้ำสัมพันธ์ในวาที กับวจีไม่กี่คำทำร้ายใจ ขอสักนิดก่อนเอ่ยให้คิดหน่อย อย่าเพียงปล่อยตามอารมณ์จะได้ไหม ฉันก็คนเธอก็คนต่างมีหัวใจ อยากให้ไตร่ตรองกรองวาจา จะแกล้งเย้าไม่ว่าเลยสักนิด และไม่ผิดหากจะเสน่หา แต่ระดับความรู้สึกที่รับมา มันเกินกว่าใจจะรับได้ในบางที เอมเข้าใจความรู้สึกพี่ ป.ค่ะ
23 พฤษภาคม 2550 12:53 น. - comment id 700212
ปากเป็นเอกเลชเป็นโทรโบราณว่าค่ะ คิกๆๆ.... กลอนเพราะมีความหมายอีกแล้ว รูปประกอบก็สวยจังชอบมากค่ะ...ขอบคุณค่ะ คิกๆๆเหลือตำแหน่งสุดท้ายของท๊อป10ต้องรีบโพส์คิกๆๆ
23 พฤษภาคม 2550 12:54 น. - comment id 700213
แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ช้าไปเสี่ยววินาทีแงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
23 พฤษภาคม 2550 13:06 น. - comment id 700219
น้ำคำย่ำใครไม่ว่า ส่อภาษาใจนัยเห็น ผู้มากลากดี(อั)ปรีย์เป็น ช่างเขาเราเย็นเป็นพอ
23 พฤษภาคม 2550 17:24 น. - comment id 700320
มีกลอนโบราณว่าไว้ คำนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน แม้องค์พระปฏิมายังราคิน มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา จำไม่ได้ว่ากลอนของบรมครูใดแต่เป็นเรื่องจริงที่ทันสมัยเสมอ
23 พฤษภาคม 2550 18:04 น. - comment id 700330
อันคนมีพื้นที่ของชีวิต สิ่งใดปิดติดไว้อย่าไปฝืน ละเมิดเขาเอาแต่ใจให้เรียกคืน ไม่ยั่งยืนมิตรภาพ..ต้องกราบลา.. อืมมม กลอนบาทบนชอบมากครับผม ครับ ผมเห็นด้วยครับผม ขอบคุณครับ สิ่งใดปิดก็อย่าไปเปิด สิ่งที่เปิดก็อย่าพูดเกินเลย แล้วมิตรภาพผองเรา จะยั่งยืนนิจนิรันดร์ ครับผม งานใกล้บรรลุผลสำเร็จดังหวังแล้วครับ ใกล้ได้เวลาพักผ่อนยาวอีกครั้งครับผม ปราณล่ะ ครับไปเที่ยวใหนบ้าง สำหรับผม จะไปเที่ยว อีสบอนร์ด East Bourne
23 พฤษภาคม 2550 18:56 น. - comment id 700342
อันวาจาว่าไว้นั้นเป็นเอก เหมือนดังเช่นดอกไม้ที่สวยหอม อีกทั้งยังเป็นหนามไม่น่าตอม ประหนึ่งดั่งยาพิษคิดฆ่าตัว
23 พฤษภาคม 2550 20:33 น. - comment id 700359
..... คุงคู ป.ปลา ตากลม จาไปไหนอ่ะ ไม่ให้ไปน๊า ดึงๆๆ ดังไว้ อิอิ ดึงแระ เกงหลุดด้วย 555.... คอมเมนท์ ที่ 13 ..... ลุงๆๆๆ ลุงขี้โม้ๆๆๆๆๆๆ แหวะๆ แบร่ๆๆๆ
23 พฤษภาคม 2550 22:01 น. - comment id 700391
นำคำครูสุนทรภู่มากล่าวอ้าง เห็นหนทางสัจธรรมดื่มด่ำสอน แต่ละคำอ่านซ้ำซ้ำจำทุกตอน คำครูสอนจดจำหมดทุกน้ำคำ
23 พฤษภาคม 2550 23:01 น. - comment id 700402
แอบมาอ่าน...อย่าบอกใครนะ
24 พฤษภาคม 2550 00:36 น. - comment id 700413
===น้ำคำ...อันเอื้อนเอ่ย === น้ำคำย้ำ ล้ำค่า ราคาคน บ้างซ่อนกล จนใจ ให้ไหวหวาม บ้างบางครั้ง มิรู้ยั้ง ในคำความ บ้างเอื้อนตาม แต่ใจ ไม่กลั่นกรอง จึงกอร์ปให้ ใจเจ้า นั้นร้าวหมอง หากเคยต้อง ทำนองคำ ให้ช้ำหนา ขออย่าเพิ่ง ท้อใจ แล้วไคลคลา ใจใคร่สา ขออภัย ด้วยใจจริง ด้วยหมายหยอก ใช่กลอกกลิ้ง ในหญิงนั้น คำจำนรร ใช่เสียดสี สิ้นศรีหญิง เธอก็คือ เพศแม่ เช่นแท้จริง อย่าละทิ้ง ที่นี้ แล้วลี้ไกล หากแม้นเธอ มิยินยอม เราพร้อมหนี จะหลีกลี้ ลาจาก พรากห่างหาย มิอยากก่อ เวรกรรม ช้ำจนตาย ให้ใจได้ เปื้อนปน มลทินคำ หากแม้นเจ้า มิอภัย คงใจหมอง หลับตื่นต้อง ตระหนกใจ หวาดไหวหวาม มโนธรรม คงย้ำเตือน ทุกโมงยาม ดั่งเลวทราม ชั่วย้ำ ย่ำวจี
24 พฤษภาคม 2550 04:27 น. - comment id 700424
กาแฟไหมครับ คุณปราณรวี bye bye
24 พฤษภาคม 2550 22:38 น. - comment id 701122
แวะมาอ่านจ้ะ...คุณป.ปลา..
25 พฤษภาคม 2550 01:29 น. - comment id 701136
มาค่ะ ....ฉางน้อยค่ะ ฝนช่วยค่ะ ช่วยดึงงงงงงงงงงงงงงงงง เด๋วค่ะ เด๋วฝนเรียกแก้วตาอีกคนมาช่วยดึงกันปารณวี แก้วตาค่ะ ช่วยกันค่ะ เร้วช่วยฝนกับฉางน้อยดึงปราณวรีหน่อยค่ะ คิกๆๆ คิดถึงนะ.... หลังจากดึงจนเหนือคิกๆๆ
25 พฤษภาคม 2550 22:32 น. - comment id 701611
เฮ้..หวัดดี บังเอิญเหลือเกินว่าก่อนวันที่คุณ ป.ปลา post กลอนบทนี้ ผมได้ post แซวเพื่อนสามชิกเหมือนกัน พอมาได้อ่านกลอนบทนี้ซึ่งคุณเขียนได้ดีมากๆ รู้สึกหน้าชา เหมือนถูกต่อว่าแรงๆ ทำให้รู้สึกว่าเราไม่ควรแซวเขาแบบนั้น...สำนึกผิดครับ เลยกลับมา post ให้แม้ว่าจะตกหน้าไปแล้วก็ตาม.....และเห็นหายหน้าไปด้วย ปกติต้องได้เห็นงานคุณ ป. ปลาทุกเช้า แปลกใจเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า เพื่อนสมาชิก ยังรออ่านกลอนอยู่นะครับ
26 พฤษภาคม 2550 03:33 น. - comment id 701629
แงงงงงง............. ป .ปลาหายไป ฝ. ฝนเศร้าใจ ก .แก้วตาช่วยที แล้วฉ.ฉางน้อยหายใหนนนนนนนนนน จบแฟรอ คิกๆๆ
27 พฤษภาคม 2550 14:52 น. - comment id 702160
น้ำคำจับต้องไม่ได้...แต่บางครั้งก็หนักจนทับถมใจ
30 กรกฎาคม 2550 01:02 น. - comment id 731367