นานแล้วที่เธอและฉันนั้นเลิกลา รอยน้ำตาที่มีนั้นเหือดหาย ก้อยอมรับตอนนั้นแสนวุ่นวาย ยังตามค้นเพียงหมาย ...เธอกลับมา ฉันเคยไม่มั่นใจ ว่าจะอยู่คนเดียวได้ หากเธอทิ้งห่างหาย จะทำอย่างไรหนา เคยแอบคิดบางครั้งบางเวลา หลังจากทะเลาะกันหนักหนา ..ในบางที เคยเพียรพยายามตามง้อ อยู่เสมอ แต่เจอะเจอเธอหมางเมิน คอยหลบหนี เคยเพียรตามขอโทษ หมายคืนดี จนวันปี ..ล่วงเลย แสนเนิ่นนาน แต่วันนี้เธอเองโทรมาหา บอกที่แล้วสัญญา ขอให้ผ่าน จะไม่ทำตัวเอง เหมือน ในวันวาน บอกเหตุการณ์ที่ผ่าน ..เป็นบทเรียน ใยหัวใจจึงได้เหมือนด้านชา หรือเวลา ทำให้ใจเราเปลี่ยน ไม่ยินดียินร้าย ที่เธอคอยพรากเพียร กับข้อความที่เขียน ..ขอคืนดี หรือเป็นเพราะฉันมีใครหรือก็เปล่า กับความเศร้า ความเหงา ยังล้นปรี่ แต่คงไม่กลับไป เหมือนเดิมอีกแล้ว..นะคนดี ที่ยังทนทู่ซี้ เพื่อให้มีกันและกัน .. ฉันแน่ใจ
ไวยากรณ์ 22 พ.ค. 2550 09:04 น. - ID 102652 
1061
11
0
22 พฤษภาคม 2550 19:35 น. - comment id 695748
ใช่เป็นความผิดของเธอ เป็นเพียงความละเมอ ..ของฉัน ที่เคยคิดเอาไว้ว่าคงมีในสักวัน จะมีใครเคียงข้างนั้น ..และฝันคงเป็นเธอ ฉันเองคงอ่อนไหวมากเกิน เลยไม่พร้อมเผชิญ ความหวาดหวั่นอยู่เสมอ ขอเพียงแค่ ได้พบ หรือเจอะเจอ ขอเพียงฝันละเมอ.. ว่าใช่คิดแค่เพื่อนเกลอ แต่เป็นเพื่อนใจ กับวันนี้ที่ต้องมารู้ถึงความจริง กับบางสิ่ง ที่คิด ..คงเป็นไปไม่ได้ เธอไม่ได้คิด อะไรกับฉัน อย่างมากมาย คิดถึงยามห่างหาย ก้อได้ ..แค่เพื่อนเท่านั้นเอง ต้องตอบกับใจตัวเองมั่นเอาไว้ อย่าไปโทษ ว่าเธอทำร้าย .. หรือข่มเหง เป็นเพียงความรู้สึก ของฉันเอง ไม่กริ่งไม่เกรง.. ว่าเหมาะสมบ้างหรือไร แต่ไม่ว่าเป็นอย่างไรก้อตาม ยังอยากติดตาม .. เคียงข้างจะได้ไหม ถึงแม้เธอคงไม่คิดว่าฉัน ..เป็นเพื่อนใจ แต่จะฐานะอันใด ..ใช่สำคัญไม่ ..ขอแค่อยู่ใกล้เธอ
22 พฤษภาคม 2550 12:59 น. - comment id 699663
มันผิดที่ฉันหรือเปล่า กับเรื่องของเราที่ผ่านมานั้น ยังให้คงอยู่ความสัมพันธ์ ที่เรียกว่าเพื่อนกันและจบด้วยดี เมื่อเธออ่อนไหว ฉันยังคงอยู่ใกล้ใกล้ในทุกทุกที่ มีคำปรึกษาและรอยยิ้มยินดี ยามที่เธอมีความสุขกับใครใคร ไม่เคยพูดให้รู้เลยสักครั้ง ว่าแอบเจ็บอยู่ข้างหลังยามที่เธอร้องไห้ ฉันปวดร้าวแทบเป็นแทบตาย แต่ต้องกลั้นน้ำตาไว้แล้วปลอบเธอทุกที หรือเป็นเพราะว่าฉันยังรักเธออยู่มากและมากกว่า เลยยอมเสียเวลาให้เธออยู่แบบนี้ หรือเป็นเพราะฉันยังเก็บความรู้สึกดีดี หรือเป็นเพราะฉันยังไม่มีใคร ใจฉันเองไม่รู้อีกเลยว่า จะสรุปให้เป็นข้อหาไหน เพราะบางครั้งก็รู้สึกเจ็บปวดเหลือเกินภายในใจ บางครั้งก็สุขยามเธอยังให้ความอ่อนโยน ก็ ยังไม่แน่ใจ ว่าเพราะรักหรือไม่ถึงทำให้รู้สึกห่วง แต่ก็แน่ใจว่าจะยังเป็นที่ปรึกษาให้ในฐานะเพื่อนคนนึงเท่านั้นและตลอดไป
22 พฤษภาคม 2550 16:17 น. - comment id 699780
เวลาเปลี่ยน คนเราก็เปลี่ยนน่ะ ..
22 พฤษภาคม 2550 16:57 น. - comment id 699807
แวะมาทักทายเช่นเคยค่ะ....
22 พฤษภาคม 2550 19:59 น. - comment id 699888
..บางครั้ง..ก้อแน่ใจ.. ..บางตรั้ง..ก้อไม่แน่ใจ... เอ๊ะ...สงสัยตัวเองแล้วซินะ..อิอิ..
22 พฤษภาคม 2550 20:20 น. - comment id 699909
แม้เธอบอกว่าไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่ความรู้สึกมันก็ยังโทษอยู่เสมอ เพราะบางครั้งก็รู้สึกว่า คิดถึง เธอ แต่ใจมันกลัวเป็นเพียงความพลั้งเผลอยามเหงาใจ ฉันเองก็อ่อนไหวไม่ต่างจากเธอนัก กับความรักก็ยังคงความหวั่นไหว บางครั้งบางทีฉันก็อยากมีเธออยู่ใกล้ใกล้ แต่อีกใจก็ยังกลัวว่าคือฝันไปเท่านั้นที่ฉันมี กับความจริงบางครั้งฉันเองก็ไม่อยากยอมรับ อยากหยิบจับความรู้สึกให้อยู่แบบนี้ มีไออุ่นจากเธอคนที่แสนดี แต่สรุปสุดท้ายใจก็ไม่กล้าสักทีตัดสินใจ เลยต้องลงเอยความสัมพันธ์เราเพียงเพื่อน และคอยเตือนให้รู้สึกแบบนี้ไม่หวั่นไหว ห้ามแล้วห้ามอีกกับความดื้อร้นที่อยากมีเธอใกล้ จนบางครั้งคิดว่าผิดไหม ...ที่ไม่กล้ายอมรับความรู้สึกว่าเหมือนเธอ ...
22 พฤษภาคม 2550 22:51 น. - comment id 700011
กับบางสิ่งที่เกิดเกินคาดคิด เหมือนว่ากำลังวิตกจริต ..ไปก้อได้ ยามเหงา ยามเศร้า อยากมีคนอยู่ข้างกาย ยามร้องไห้ ยามสดใส ..ขอแค่ได้บอกใครสักคน หวังว่าเธอเองก้อคงคิดเหมือนกัน อย่าไปยึดติดกับความสัมพันธ์ ทิ้งมันดูสักหน ให้เวลาเยียวยา ..ค้นหา ความคิดในใจตน แล้วความสับสน คงจางหายในสักวัน ติดต่อกันได้นะ ..ยังเบอร์เดิม แต่ความรู้สึกเพิ่ม เติมแต่งความสุขสันต์ หากทุกข์ใจ บอกมาได้ ..หากคิดยังมีกัน ส่วนจะในรูปแบบสัมพันธ์ อันใด อย่าใส่ใจ ฉันเธอ ..ก้อรู้จักกัน มาเนิ่นนาน อย่าให้วันเวลาผ่าน สูญไป จะได้ไหม กว่าที่คน จะมา เข้าอกและเข้าใจ ไม่ใช่หาได้ง่าย ๆ เพราะเขาไม่มีวางขาย ..เข้าใจฉันนะเธอ
23 พฤษภาคม 2550 01:58 น. - comment id 700029
เมื่อเหตุการณ์มันเป็นเฉกเช่นนี้ จะขอบอกสักทีดูสักหน ควมสัมพนธ์ฉันท์เพื่อนนี่นานทน ดีกว่าหม่นเพราะพิษรักยามแยกทาง บางทีการได้ยืนเคียงข้าง ได้เห็นหน้า ได้รู้สึกดีๆร่วมกัน มันก็น่าจะเพียงพอแล้ว จะได้ไม่ต้องอกหักแบบหน้าก็ยังไม่อยากเจอะเจอน่ะนะ
23 พฤษภาคม 2550 12:37 น. - comment id 700208
ฉันรู้ว่าฉันกังวลในความรัก และคิดหนักทุกครั้งที่เจอมันเสมอ ไม่เคยเบาใจแม้ว่ามีมาให้เจอ บ้างเดินหนีแม้มีข้อเสนอคือหัวใจ แต่ฉันเองก็ยังหวังอยู่ลึกลึก อยากให้รู้สึกมั่นคงไม่หวั่นไหว ให้ความเชื่อมั่นทำหน้าที่ต่อหัวใจ กับบางใครในบางคนที่หวังดี และเป็นเพราะฉันเปลี่ยนเบอร์ใหม่หัวใจเดิม เลยหายไปจากการเพิ่มเติมคล้ายหลบหนี หากเมตาช่วยบอกสื่อหัวใจอีกครั้งได้ไหมคนดี และขอสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีกต่อไป ใจฉันเองก็เริ่มสำนึกแล้วว่า ที่เธอพูดมามันจริงแค่ไหน ความสัมพันธ์ต้องใช้เวลาต่อหัวใจ เราถึงได้ผูกพันและเข้าอกเข้าใจในกันและกัน
23 พฤษภาคม 2550 22:08 น. - comment id 700394
ฉันรู้เธอกังวลเรื่องความรัก ซึ่งคงไม่ต่างกันมากนัก กับตัวฉัน บางครั้งอยากเริ่มก่อร่าง ..ความสัมพันธ์ แต่อีกใจหนึ่งนั้น กลัวว่ามัน ..ไม่สมใจ ฉันเองจึงคล้าย ..ดูคลุมเครือ เหมือนเศษใจเหลือ เหลือ เต็มดวงไม่ อยากจะรัก แต่ยังกลัว จะช้ำใจ ไม่รู้จะทำตัว อย่างไร แบบไหนดี ในบางวันที่เธอนั้นอาทร ดูทุกข์ร้อน ถอนใจ ทุกข์ล้นปรี่ กับความช้ำ ที่พัดผ่าน ในชีวี ของฉันนี้ เหมือนเธอเจ็บ ไม่ต่างกัน แต่ก้อนะในบางวันเวลา ดูแปลกตาเฉยชา อะไรนั่น จะพูดจะจา อะไรกัน เหมือนว่ามัน ไม่สำคัญ กับตัวเธอ ฉันจึงคงขอเก็บความรู้สึกไว้ กลัวว่าใจ ที่เคยถูกทำลาย จะช้ำเห่อ ขอเป็นเพียงเพื่อนคนหนึ่ง ได้ไหมเธอ ที่เจอะเจอ รับฟังทุกข์ ..ตลอดไป
24 พฤษภาคม 2550 12:38 น. - comment id 700630
เราต่างรู้สึกถึงกันและกัน ด้วยใจที่ไหวหวั่นและปวดร้าว ความสัมพันธ์ความรักและเรื่องราว กับครั้งเก่าที่ยังทำร้ายใจ ฉันรู้ว่าเศษหัวใจที่เหลืออยู่ ยังไม่รู้จะปล่อยไปทิศทางไหน เพราะยังลังเลกับเรื่องราวที่ผ่านไป จนตัดสินใจไม่ได้สักที ในบางครั้งเราห่วงหาอาทรซึ่งกันและกัน กับช่วงเวลาไหวหวั่นต่างห่วงใยอยู่ตรงนี้ บรรเทาความทุกข์ความช้ำที่สองเรามี ให้กันและกันด้วยความรู้สึกดีดีเสมอมา และฉันเองอยากบอกเธอในรู้ไว้สักนิด สิ่งที่เธอคิดมันทำร้ายใจเธอไปช้าช้า เธอเองสำคัญสำหรับฉันทุกเวลา และไม่เคยเลยที่จะว่าไม่ใส่ใจ หากเธอต้องการสรุปความสัมพันธ์ระหว่างเรา ให้จบตรงคำว่าเพื่อนฉันก็ไม่รบเร้าให้อ่อนไหว จะอยู่ตรงนี้เคียงข้างเธอ... ถึงแม้ว่าเธอจะลืมใส่ใจ และหากฉันจะร้องไห้ .. ฉันก็ยินดี ปล : โอ่ยบิ้วอารมณ์ตามบ่ทัน
26 พฤษภาคม 2550 09:40 น. - comment id 701681
ฉันขอโทษ ..หากทำให้เธอร้องไห้ กับเรื่องราวดูวุ่นวาย ในชีวิตฉัน ผลสรุปของเรื่องความสัมพันธ์ ปล่อยมันไป อย่างนั้น ได้ไหมเธอ เพราะฉันเองอย่างที่บอกไม่แน่ใจ กลัวมากมาย เพราะใจเจ็บ ช้ำเสมอ ไม่ว่าจะมีรักกี่ครั้ง ช้ำใจที่เจอะเจอ หวังว่าเธอ นั้นคง ..จะเข้าใจ การห่วงหาอาทร ซึ่งกันและกัน ทำให้ใจ สุขสันต์ เธอรู้ไหม ทำให้ฉันนั้นรู้ ใช่ว่า .. ไม่มีใคร เพราะอย่างน้อย เมื่อทุกข์ใจ ฉันรู้เธอรับฟัง บอกตามตรงฉันกลัววันข้างหน้า หากเราทะเลาะมีปัญหา .. เหมือนใจขัง แล้ววันหนึ่ง ฉันเองมีปัญหา สุ่มประดัง กลัวว่าจะ ไม่มีใครรับฟัง .. เพราะเธอฉันนั้นเลิกลา
19 มิถุนายน 2550 11:06 น. - comment id 711685
ฉันขอโทษ...หากทำให้เธอผิดหวัง ในรักที่มั่นคงจริงจังแถมทุกครั้งยังมากด้วยความห่วงหา ของเธอที่มีให้ฉัน...ขอความผูกพันตลอดวันเวลา ซึ่งฉันรับรู้ได้ว่า...มันมากมายเหลือคณา...คนดี แต่เพราะฉันรู้ฉันไม่ดีพอ จึงไม่อยากให้เธอมาท้อ...หรือรอฉันอยู่อย่างนี้ เธอน่าจะได้เจอใคร...ที่จริงใจและมากไมตรี แถมยังเป็นคนแสนดี...เป็นคนที่พร้อมดูแลรักเธอสวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย เป็นไงบ้างค่ะ สบายดีไหม ส่วนตูนสบายดีนะ มากด้วย อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
