ลมหายใจที่รวยรินยินเพียงแผ่ว ในภวังค์ดังแว่วด้วยแก้วเสียง ที่ฝากผ่านจิตสื่อคือสำเนียง ให้ลมเรียงเป็นถ้อยคำนำสู่ใจ ลมจงพานพัดคำนำไปสู่ ว่าคนเคยเคียงคู่เจ้าอยู่ไหน กาลเวลาจะพรากให้จากไกล สู่ที่ทางทิศใดยังไม่รู้ จะได้พบได้เจอเจ้าเมื่อไหร่ กายจะจากลาไปใจฝืนอยู่ รอถนอมออมรักด้วยเชิดชู คอยเคียงคู่ก่อนสิ้นลมหายใจ นึกภาพย้อนถ่วงรั้งยั้งไว้ต่อ เคยพะเน้าเคลียพะนอไม่ห่างได้ แค่นึกถึงภาพที่ซึ้งตรึงฤทัย พอยื้อต่อเวลาใจได้อีกคราว ลมคงครวญรำพึงถึงคู่รัก มิได้พัดเพียงพักให้กายหนาว ใจคงสื่อเจ้ารับรู้ถึงเรื่องราว มิทิ้งให้รวดร้าวเพียงลำพัง กลับมาสู่อ้อมใจไม่ไกลห่าง อย่าทิ้งให้อ้างว้างอย่างหนหลัง เช็ดน้ำตาให้ก่อนจะสิ้นพลัง และขอกอดอีกสักครั้งก่อนสิ้นใจ ถึงแม้ตายมิเสียดายชีวิตหรอก เพียงเจ้าบอกคำนั้นจำได้ไหม แค่คำ "รัก" ครั้งสุดท้ายก่อนตายไป ขอชื่นใจก่อนหลับตานิทราลง
ร่มสัก 19 พ.ค. 2550 16:13 น. - ID 102527 
1412
2
0
19 พฤษภาคม 2550 19:12 น. - comment id 698305
คำขอก่อนสิ้นใจใช่คือรัก จารสลักภักดีพี่จำไหม รักมั่นคงตรงหนักแน่นจารแผ่นใจ ตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลงอย่าแคลงเลย.
20 พฤษภาคม 2550 15:59 น. - comment id 698599
ถ้าต้องบอกรัก ก่อนจะสิ้นใจ งั้น...ไม่บอกดีกว่า...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
