เลือนแล้ว แววทิวา พราวดารา มาส่องใส สุกแสง แฝงความนัยน์ จากดวงใจ สู่สายตา แสงดาว สะกาวพร่าง ใจเวิ้งว้าง หว่างเวหา ห่างรัก หนักอุรา ผืนแผ่นฟ้า มากั้นเรา ฟอนไฟ เฝ้าใฝ่ฝัน สุดแรงรั้น ในวันเหงา รักแรก ร้างแรมเรา เพียงขลาดเขลา ให้เศร้าตรม ไฟรัก ส่องสุมอก ยังสะทก สะท้านสม ดอกรัก เพียงเอื้อมดม ไยโง่งม ไม่ชมเชย ฝากจิต อฐิษฐาน สู่วันวาร ขานเฉลย โลมไล้ ใจเจ้าเอย ต่างเขนย ขนานเคียง ตรองตรอม สักเพียงนิด ความพลาดผิด สิ้นสิทธิ์เสียง ฤาหวน ไปเรียบเรียง ให้ผ่านเพียง ใจรับมัน (เพลงมหัศจรรย์แห่งรัก)
19 พฤษภาคม 2550 10:46 น. - comment id 698170
ตะวันพลันลับหล้า ดวงดาราเคียงฟ้าค่ำ ความเหงาเฝ้าตอกย้ำ ฟังเพลงร่ำหวานคร่ำครวญ รักแรกเริ่มแทรกซ้อน ใจเอนอ่อนซ่อนแปรปรวน แรกพบคอยทบทวน ช่างปั่นป่วน..ครวญถึงเธอ.. พิษรัก..พิษร้าย จริง น่ะครับ
19 พฤษภาคม 2550 21:46 น. - comment id 698365
ใช่ครับ มันร้ายจริงๆ