ธรรมชาติสร้างสรรสิ่งดีดี แต่มนุษย์เรานี้กับล้างผลาญ เพราะโลภาเข้าสิงขันธ์สันดาน เลยล้างผลาญสิ่งดีที่มีมา สักวันหนึ่งคงรู้ซึ้งถึงความผิด ที่กอปรกิจผิดมาอย่างโมหันต์ พอคิดได้กลับกลายสายไม่ทัน ความทุกข์นั้นมารุมเร้าเฝ้ากายา เปรียบดั่งเช่นคนเราก้าวผิดพลาด จนไม่อาดแก้ไขได้เลยหนา จึงต้องทนรับกรรมที่ทำมา ไปจนกว่าชีวาจะมลาย ทำอะไรต่อไปต้องยั้งคิด เพ่งพินิจตรึกตรองสอดส่องหา ถึงสิ่งที่ทำไปมีผลมา ให้ตนเองและชาวประชาต้องราคี