เก็บใบไม้แห้งใบหนึ่ง มาคั่นกลางหนังสือซึ่งเปื้อนความหวั่นไหว วางหนังสือลง หลับตา พักใจ พักดวงตาใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ให้ร่มเงา ทิ้งตัวลงบนผืนหญ้า ถามหาเธอจากท้องฟ้าที่เงียบเหงา แต่ไม่ได้เธอคืนมาแม้เงา มีเพียงเสียงเบาๆของนกกา เธอคงไม่กลับมาแล้ว ที่นี่ ฉันวันนี้ไม่มีความหมายให้ห่วงหา สิ่งที่ควรทำคือพักใจ พักดวงตา แล้วเตือนตัวเองว่า ต้องลืมเธอ
ยังแคร์ 8 ก.พ. 2545 17:02 น. - ID 10246 
766
3
0
9 กุมภาพันธ์ 2545 11:45 น. - comment id 34473
เพราะว่าเราความรู้สึกเดียวกัน เป็นกำลังใจให้นะคะ โดนจัง !!
9 กุมภาพันธ์ 2545 15:31 น. - comment id 34499
ขอบคุณค่ะ ผู้หญิงเจ้าชู้
11 กุมภาพันธ์ 2545 20:55 น. - comment id 34953
เพราะจังค่ะ .. ลื่นดี..
11 กุมภาพันธ์ 2545 22:35 น. - comment id 34994
ขอบคุณจ้า พี่แพรวา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
