"ฉันรู้สึกว่าเธออยู่ไกลนัก" ฉันรู้สึกว่าเธออยู่ไกลนัก แต่ยากเกินไสผลักหักใจไหว สัมผัสช่าง เบาบางและว้างใจ รู้สึกเหมือนฉันไหมเราไกลเกิน คว้าไม่ถึง ใช่แค่เพียงคิดคะนึงซึ่งห่างเหิน ปรารถนาธรรมดาไม่ก้ำเกิน ยังมิอาจเพลิดเพลินดั่งใจคิด ซ่อนมิไหว ทั้งสองตาดวงนัยน์คนไร้สิทธิ์ ปากนิ่ง ก็มิอาจสนิทมิด กับความคิด ที่มิอาจประกาศใจ หนอความรัก คิดถึงแรกรู้จักมักอยากได้ พร้อมจะมอบแก่กันและกันไว้ เป็นสายใยเป็นสัมพันธ์ คือสัญญา รู้สึก - งดงามทุกยามพบ เป็นน้อมนบรบเล่ห์สิเน่หา กลับ "คือ" ความทรงจำ อันทรมาน์ เหลือแต่วันเวลา พะว้าพะวัง ถึง คิดถึง ก็ไม่ได้ ส่วนหนึ่ง ที่ซึ้งสั่ง เดี๋ยวอารมณ์ ก็ประเด ประดาดัง แล้วก็พัง ลงมา น้ำตาคลอ โถความรัก ฉันทายทัก รักเธอ เสมอหนอ ถึงน้ำตา หล่นพราก จนหลากออ ก็ยังรอ รักที่ลับ หวนกลับมา มองฝั่งฟ้าอีกคราน้ำตาร่วง ฟ้าชั่งลวง เล่ห์นักความรักหนา นี่หรือ รักหนอ ที่รอมา "คือ" น้ำตา แต่ละหยด ที่รดริน ฉันรู้สึกว่าเธออยู่ไกลนัก แต่ยากเกินไสผลักหักถวิล สัมผัสช่าง เบาบางระหว่างจินต์ รู้สึกเหมือนสูญสิ้น วิญญาณแล้ว ---------------------------------------------------------------------------------- "จะให้ทำประการใดดี เมื่ออารมณ์โศก มันเศร้าจนหัวใจมันเกินกว่าจะเก็บทรมาน" คงเพราะบทกวีของบางใครกระมังครับ ...เดี๋ยวนี้ พระพุธที่ ๑๖ พฤษภาคม ๕๐ / แทนคุณแทนไท...
แทนคุณแทนไท 16 พ.ค. 2550 16:15 น. - ID 102395 
1601
17
0
16 พฤษภาคม 2550 16:35 น. - comment id 695670
อยู่ใกล้ๆนี่เอง หาให้เจอสิคะ อิอิ
16 พฤษภาคม 2550 16:38 น. - comment id 695671
ไกลเกินคว้า...น้ำตาริน
16 พฤษภาคม 2550 16:58 น. - comment id 696738
อยู่ไกลหัวใจ มันเลยเหงาและเดียวดาย....
16 พฤษภาคม 2550 21:03 น. - comment id 696822
เธออยู่ไกลไขว่คว้าหาไม่ถึง แต่ตราตรึงอยู่ชิดสนิทใกล้ แม้จะเก็บเหน็บหนาวร้าวทรวงใน ดวงฤทัยปรารถนาพบหน้าเธอ ไม่อาจซ่อนความคิดถึงคะนึงจิต ถึงเบือนบิดจิตใจใยพลั้งเผลอ มีน้ำตามาคลอเล่นเป็นเพื่อนเกลอ เหตุเพราะเธออยู่ไกล..ยากไขว่คว้า แง แง..กลอนพาไปง่ะค่ะ ไม่ได้จะสะกิตใจใครน๊าาาา
16 พฤษภาคม 2550 22:03 น. - comment id 696843
อิอิอิ.. เรนแวะมาบอกพี่แทนไท.. ว่าตอนนี้เรนอยู่ใกล้นิดเดียวเอง.. ได้ยินเสียงร้อง..ที่ไม่เป็นเพลง.. ตั้งใจบรรเลงของเรนปล่าวคะ..
.. เรนแวะมาบอกว่า..เรนอยู่ใกล้นิ้ดดเดียวเอง.. แว้ปปปป..
16 พฤษภาคม 2550 22:32 น. - comment id 696865
อยู่ไกลใกล้เท่าใดใจรับรู้ เพราะคุณอยู่แนบในหัวใจฉัน อยู่ใกล้ไกลเพียงไหนไม่สำคัญ เพราะคุณคือคนสำคัญของหัวใจ สำหรับ บางคำพูดบางความทรงจำถ้าใครอยู่ในหัวใจกระต่ายแล้วก็จะอยู่ตลอดกาลค่ะ แวะมาทักทายพี่ชายสบายดีน่ะค่ะพี่แทน
16 พฤษภาคม 2550 22:36 น. - comment id 696869
ไม่ใกล้ ไม่ไกล อยู่ในใจเสมอค่ะ
17 พฤษภาคม 2550 07:11 น. - comment id 696951
นุ่มนวลดีค่ะ... คุณแทนฯ ลึกๆ ผู้ชายก็อ่อนไหว...แต่ไม่ค่อยแสดงออกผู้หญิงถึงไม่ค่อยรู้เลย..
17 พฤษภาคม 2550 10:24 น. - comment id 697023
นึกว่าจะไม่ได้อ่านผลงานซะแล้ว เพราะเข้ามาทีไร ก็ไม่ค่อยมีผลงานของคน ที่เคยอ่าน มีแต่คนใหม่ ๆ เลยไม่อยากอ่าน ผลงานยังดีเหมือนเดิมนะ
17 พฤษภาคม 2550 10:41 น. - comment id 697036
อ่านสักกี่ทีกี่ครั้ง ก็อดที่จะชื่มชมทุกทีทุกครั้งไม่ได้เลย ถ้อยคำช่างอ่อนไหวหัวใจอย่างอ่อนโยนเสียจริง "ฉันรู้สึกว่าเธออยู่ไกล" จริง ๆ
17 พฤษภาคม 2550 11:24 น. - comment id 697053
บางทีกานธรรมชาติอาจใกล้กัน แต่ความสัมพันธ์ที่คาดหมายอาจไกลเกินปรารถนานักครับคุณอามีน
17 พฤษภาคม 2550 11:26 น. - comment id 697055
แม้บางทีกายธรรมชาติอาจใกล้กัน แต่ปรารถที่แท้ไกลเกินเอื้อมครับคุณอามัน "ฉันจักหาปรารถนาใด เมื่อหัวใจฉันเริ่มไร้ความรู้สึก ในความ ธรรมดา ที่ลามลึก รู้สึก เหมือนฉัน อยุ่คนเดียว"
17 พฤษภาคม 2550 11:29 น. - comment id 697057
ความหมายของไกลเกินค้าคืออะไรครับคุณเพียงพลิ้ว สำหรับผม คนไร้สิทธินั่นเอง "น้ำตาอาจไม่ช่วยอะไร แต่ไย ถึงไหล ไม่หยุดริน"
17 พฤษภาคม 2550 11:31 น. - comment id 697058
อยู่ที่ไหนก็เหงาได้กระนั้น ฤา ครับคุณwhitelily "เพลง สำลักความสุขจนล้นยังร้องบรรเลงเย้ยหยันอย่างเบาๆ"
17 พฤษภาคม 2550 11:33 น. - comment id 697060
คุณปราณรวีครับ คงเป็นเพราะว่าไกลเกินปรารถนาจะคิดอะไรได้อีกกระมังครับ... บางบทกวี ทำให้มีบางบทกวี นี่แหละครับอารมณ์คนจารอักษรา
17 พฤษภาคม 2550 11:35 น. - comment id 697061
น้องเรนคนดี ดีใจนะครับที่แวะมา คงบอกได้เพียงว่า "ความคิดถึงยังครุ่นคิด มิตรภาพยังงดงาม"
17 พฤษภาคม 2550 14:03 น. - comment id 697192
บางครั้งอยู่ใกล้กันแค่เอื้อมมือ แต่ว่าเหมือนไกลจนใจเอื้อมไม่ถึงเลยเนอะพี่แทน
17 พฤษภาคม 2550 14:49 น. - comment id 697264
มิตรภาพและความรู้สึกดี คงมิมีอะไรทำให้ไกลกันได้กระมังครับคุณกระต่ายฯ ถ้าจะมีบ้างก็คงเพียง วันเวลาที่ส่วนทรมาน์รบเร้าให้ส่วนสุขหม่นหมองไป แต่ถึงอย่างไร สิ่งที่เป็นนิรันดร์ก็จักคงเป็นนิรันดร์เช่นนั้น ตอลดไป "สุขภาพกายแข็งแรง สุขภาพใจสดใสนะครับ"
17 พฤษภาคม 2550 14:53 น. - comment id 697271
คุณเฌอมาลย์ครับอาจจะไกลจนเกินคว้าได้ดั่งปารถนากระมังครับ "ที่นี่ฝนตก ไม่รู้ฝนที่ไหนตกเหมือนที่นี่บ้าง"
17 พฤษภาคม 2550 14:56 น. - comment id 697276
ที่จริง เนื้อใจชายหรือหญิงก็ไหวอ่อนได้ประมาณกันครับคุณกุ้งหนามแดง อาจต่างกันตรงที่ว่า ช/ญ เรียนรู้วิธีสอนใจที่ต่างไปกระมังครับ "ไม่บ่อยครับ ที่จะได้ร้องไห้ดั่งใจคิด ร้องไห้เป็นอักษราก็ยังดี"
17 พฤษภาคม 2550 14:58 น. - comment id 697278
ขอบคุณที่แวะมาครับน้องไอติม...ไม่พบกันนาน คงสบายดีดั่งปรารถนาใช่หรือไม่ "พยายามจารให้เนียนเนื้อครับ"
17 พฤษภาคม 2550 15:00 น. - comment id 697285
คุณกวีปกรณ์ครับ คงมีเพียงถ้อยรส ที่จักประโลมใจให้ผ่อนสิเนหาได้มั้งครับ... "ขอบคุณครับ สำหรับมธุรสวาจา"
17 พฤษภาคม 2550 15:02 น. - comment id 697287
ไกลเกิอนคว้าครับคุณทะเลใจ "มีแต่ความสุขและพบแต่วันที่สวยงามนะครับ"
17 พฤษภาคม 2550 16:37 น. - comment id 697343
อีกนิดเดียวก็จะใกล้แล้ว .. อดทนหน่อยนะคนดี
18 พฤษภาคม 2550 11:43 น. - comment id 697721
สัมผัสแห่งใจ รู้สึกว่าวูบไหวและไกลนัก มองเห็นเฝ้าดูและรู้จัก แต่มิอาจทายทักเหมือนคนใกล้ อยากเอื้อมคว้า ก็เหมือนมองจันทราบนฟ้าไกล ดายเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าไหว เหมือนใจใกล้ขาดอยู่รอนๆ ฉันรู้สึกว่าเธออยู่ไกลนัก แต่ใจรักมันไถลเกินไถ่ถอน หนึ่งในทรวงยังห่วงหายังอาวรณ์ แต่ต้องซ่อนมันไว้ในแววตา ไพเราะค่ะแวะมาขอแจมด้วยคนนะคะ
20 พฤษภาคม 2550 12:26 น. - comment id 698548
คิดถึงคุณจังเลย แทนคุณแทนไท หายไปไหนมาตั้งนาน.. ..สัมผัสช่างเบาบางและว้างใจ.. ..แต่ไฉนมีพิษร้ายเหลือกำลัง.. ..ทำไรได้ล่ะ..ท่องไว้..อดทน..อดทน..
24 พฤษภาคม 2550 17:06 น. - comment id 700968
...เห็นเพียงแต่ขอบฟ้าไกลกับเงาตะคุ่มที่เลือนลางอยู่ในใจ คงไม่มีโอกาสอยากได้อะไรที่อยากมี เพราะเป็นเช่นนี้ ..ความห่างไกล...ไกลเกินกว่าระยะรอบกำหนดของหัวใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
