ฉันไม่เคย เลยสักนิด คิดว่ารัก ใจฉันจัก ถูกกีดกั้น ถึงปานนี้ ทั้งที่เขา เป็นคน ที่แสนดี หรือติดที่ เขาไม่ ใช่คนรวย พ่อถึงไม่ ให้เขา มาครองคู่ ลูกพ่ออยู่ มองทางไหน ก็ไม่สวย สีดำมืด หมดทางหนี พี่ไม่รวย แต่เพราะด้วย รักมั่น ฉันสัญญา พี่จ๋าพี่ น้องต้องลา พี่ไปแล้ว โอ้ดวงแก้ว ไว้เจอกัน ในชาติหน้า อยู่ต่อไป ถูกกีดกัน ฉันขอลา ให้สัญญา ไม่ลืมพี่ ที่รอคอย. กลอนบทนี้ ขอถ่ายทอดแทนชีวิตลูกผู้หญิงคนหนึ่งครับ
ไผ่ดำ 15 พ.ค. 2550 06:35 น. - ID 102327 
1050
5
0
15 พฤษภาคม 2550 06:39 น. - comment id 695762
หน้าส่วนตัว
@ รักที่แสนเศร้า @
เรารักกันมาแต่ไหนใครใครรู้
เราหวังสู่ขอกันมิหวั่นไหว
แต่คำตอบของพ่อท้อดวงใจ
คือว่าไม่เมื่อเขาขอพ่อเดือดดัน
เราทำตามประเพณีนี้ทุกอย่าง
พ่อขัดขวางลูกถึงจึงคิดสั้น
ด้วยไม่อยากทำชั่วช้าอย่างว่านั้น
จึงคิดบั่นชีวิตตน..พ้นโลกมา.
สวัสดีค่ะคุณไผ่ดำ แวะมาทักทายคุณไผ่ดำค่ะ
15 พฤษภาคม 2550 06:39 น. - comment id 695764
15 พฤษภาคม 2550 07:11 น. - comment id 695768
พ่อจ๋าพ่อ ลูกรัก เคารพยิ่ง แต่ว่าสิ่ง พ่อห้าม เกินทำได้ เพราะหนูรัก พี่เขา เท่าดวงใจ หนูจึงไม่ อาจทำตาม คำพ่อวอน หนูดึงดื้อ พ่อก็ว่า ให้คิดมาก แล้วหนูจัก ทำอย่างไร ยากไถ่ถอน เพราะรักเขา ขาดไม่ได้ ใจร้าวรอน หนูลาก่อน พ่อจ๋า ขอลาที งานของหนู พ่อไม่ ต้องจัดหรอก ลูกนอกคอก ไม่รัก ในศักดิ์ศรี ลูกเจ็บช้ำ ชีวา ขอลาที ต่อแต่นี้ ไม่มีลูก คงสุขใจ.
15 พฤษภาคม 2550 07:27 น. - comment id 695780
15 พฤษภาคม 2550 21:34 น. - comment id 696238
อ่านแล้วทำให้คิดถึงหนังเรื่องสะพานรักสาระสินค่ะ
16 พฤษภาคม 2550 08:19 น. - comment id 696425
ขอบคุณครับ คุณผู้หญิงไร้เงา แค่พูดถึงหนังเรื่องสะพานรักสารสิน คนเขาเลยรู้หมดว่าอายุเท่าไหร่..อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
