คำ.รักเราร้อยสลักถักผูกพัน เอ่ยต่อกันมั่นสายใจใยเสน่หา ลา..หรือร้างห่างไกลให้สัญญา ครั้งแรกคราปลูกหน่อรักถักเกี่ยวใจ สุด.ปรารถนาวาดหวังทั้งสร้างฝัน ท้ายสร้างสรรค์เรือนทองคล้องหวั่นไหว เป็นสัญญาณขานรับซับสายใย ลางรักใคร่หมั้นหมายใจใกล้วิวาห์ บอก..ใครใครหลังกลับมาจากหน้าที่ เหตุฤกษ์ดีขอแต่งงานขานถ้วนหน้า ว่า..ต่างพร้อมทุกอย่างสร้างกันมา เรา.รู้ค่าของใจในซึ่งกัน สอง...วันที่เธอจากไปใจว้าวุ่น คน.หัวหมุนหม่นไหม้ไยคือฉัน ต้อง...รับรู้ข่าวเศร้าเคล้าจาบัลย์ จาก....วันนั้นใจก็ร้าวหนาวซมซาน กัน.เธอลับร้างไกลไร้ชีวิต ไป.สนิทนิทราผู้กล้าหาญ ตลอดลมหายใจไปกัปกาล ชีวิต...ฉันขวัญสะท้านสานสิ้นลม.
12 พฤษภาคม 2550 09:39 น. - comment id 694556
นี่แหละครับ ที่เรียกว่า โลกนี้ล้วนอนิจจัง ไม่เที่ยงแท้เลย วันนี้พบพรุ่งนี้อาจจะ ต้องจากกันไป ครับ
12 พฤษภาคม 2550 09:42 น. - comment id 694559
ใช่ค่ะใดใดในโลกล้วนอนิจจัง
12 พฤษภาคม 2550 09:57 น. - comment id 694566
บอกเหตุเศร้าจังค่ะ
12 พฤษภาคม 2550 12:53 น. - comment id 694622
เอาดอกไม้มาช่วยปลอบจ๊ะ
12 พฤษภาคม 2550 17:26 น. - comment id 694715
เศร้าจังค่ะ...หนูนางฟ้า แต่ถึงเขาจะจากไปไกลก็เพียงแต่กายนะ เขายังคงสถิตย์อยู่ในใจเรามิรู้ลืม
12 พฤษภาคม 2550 21:10 น. - comment id 694753
ทำไงได้คะคุณเพียงพลิ้ว...คงต้องใช้เวลารักษาใจขอบคุณค่ะคุณโคลอนหนูนางฟ้าก็ต้องใช้เวลารักษาใจแหละค่ะคุณbananaleaf
13 พฤษภาคม 2550 18:32 น. - comment id 694981
ให้ถือว่าเขาไปสบายแล้วกันนะจ๊ะน้องหนูนางฟ้า
13 พฤษภาคม 2550 22:46 น. - comment id 695120
ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา