เฝ้าคิดถึง คนไกล ที่ปลายฟ้า เฝ้ามองหา คนรัก ที่จากไป เฝ้ามองดู หัวใจ ที่สลาย เฝ้าทบทวน เรื่องราว ครั้งสุดท้าย เปิดบันทึก หน้าแรก ของสองเรา อุบัติเหตุ ความเหงา ของจิตใจ คอยพบเจอ ทักทาย แล้วยิ้มให้ มาปลอบใจ ยามเศร้า หรือร้องไห้ ความรู้สึก เปลี่ยนแปลง เป็นอบอุ่น ความคิดถึง ของคุณ คือแรงใจ ทุกคำพูด ก็เชื่อ เต็มหัวใจ ทุกเยื่อใย สานต่อ เพียงแต่เธอ เกิดเส้นทาง ความรัก และผูกพันธ์ เอาใจใส่ กันและกัน อยู่เสมอ ต่างมั่นคง ในรัก ไม่เคยเผลอ ไม่เคยเก้อ สักครั้ง เมื่อนัดพบ แต่วันนี้ สับสน กับเรื่องรัก ที่หักเห ปวดร้าว เริ่มติดลบ เพราะชีวิต ซับซ้อน เธอจึงหลบ ไม่ยอมพบ บอกกล่าว แม้เหตุผล ปิดบันทึก สุดท้าย ด้วยน้ำตา หยุดเวลา คิดถึง เหมือนไม่สน ไม่ติดต่อ ตามหา กันสักหน และไม่ทน ร้องไห้ อยู่ฝ่ายเดียว...
11 พฤษภาคม 2550 09:23 น. - comment id 693932
เศร้าจัง
11 พฤษภาคม 2550 09:34 น. - comment id 693938
เพราะคิดถึงจึงน้ำตามาไหลหลั่ง ภาพความหลังฝังจิต..เคยชิดใกล้ แต่เดี๋ยวนี้เมินหมางห่างกันไกล เพราะหัวใจเคยผูกพันนั้นขาดรอน ลืมเสียเถิดเจ็บปวดแสนรวดร้าว ทิ้งเรื่องราวหนหลังครั้งเก่าก่อน หยุดคิดถึงคะนึงหาหยุดอาวรณ์ เลิกร้าวรอนเสียที..ดีเหมือนกัน เอาดอก bleeding heart มาฝากค่ะ whitelily ป.เพิ่งไปถ่ายมาเมื่อบ่ายนี้เองค่ะ
11 พฤษภาคม 2550 09:59 น. - comment id 693946
อย่าเศร้านานนะคะ เป็นห่วงนะ...
11 พฤษภาคม 2550 10:01 น. - comment id 693947
มาอ่านบันทึกน้ำตาค่ะ ขออ่านบันทึกหวานๆบ้างสิคะ คงหวงล่ะสิท่า อิอิ
11 พฤษภาคม 2550 10:08 น. - comment id 693952
อย่าเศร้าเสียใจมากไปนะจ๊ะ น้องรี เดี๋ยวจะไม่สบายไปจ๊ะ ด้วยความห่วงใย จากพี่ชายจ๊ะ
11 พฤษภาคม 2550 10:52 น. - comment id 693972
วันนี้ไม่มาปลอบแล้วครับ ขอมานั่งเศร้าด้วยคนครับ
11 พฤษภาคม 2550 11:20 น. - comment id 694002
อย่าเศร้าไปเลยนะคับ...thaipoem ยังมีกำลังใจดี-ดีอีกเพียบ
11 พฤษภาคม 2550 12:50 น. - comment id 694052
- @_@ บันทึกน้ำตา @_@ ตอนนี้บันทึกไว้กี่แกลอนแล้วครับ
11 พฤษภาคม 2550 12:54 น. - comment id 694059
เมื่อบันทึกน้ำตามันทำให้เจ็บปวดและเศร้า เราหาบันทึกเล่มใหม่ ... ที่ดีและสดใสกว่ามาเก็บเกี่ยวความทรงจำดีกว่านะพี่รี อย่าเศร้าไปเลยนะคะ
11 พฤษภาคม 2550 12:56 น. - comment id 694061
ดีจ้าคุณ whitelily..... บันทึกน้ำตาจะว่าไป....เจนคงมีเป็นซีรี่ย์อ่ะจ้าเหมือนหนังเกาหลี เล่มเดียวไม่พอ หุหุ..... เศร้าพอเป็นสีสัน....อาจเงียบงันวันเหงา ท้องฟ้าอาจมีสีหม่นเทา...พาใจเศร้ายากบรรเทาด้วยสิ่งใด แต่ตราบที่ชีวิตยังก้าวเดิน....ยังมีสิ่งเผชิญอย่าหวั่นไหว ด้วยความกล้าจะพาเราฝ่าไป....จงมั่นใจวันสดใสที่รอคอย .................................
11 พฤษภาคม 2550 13:03 น. - comment id 694072
วันนี้มีแต่ความเศร้า เช้ามาก็เศร้า กลางวันก็เศร้า ไม่รู้เย็นมันจะเศร้าอีกปะ ชักเครียดแล้วละ (เอ๊ะ...แล้วเราจะบ่นกะคุณรีทำไมหนอ)
11 พฤษภาคม 2550 14:03 น. - comment id 694138
หายเศร้าได้แล้วน๊าคนดี น้องเฌอมาอยู่เคียงข้างแล้วค่ะ
11 พฤษภาคม 2550 15:45 น. - comment id 694201
นั่นมันบันทึกของหนูนี่นา whitelily เอาไปเปิดอ่านได้ไง
11 พฤษภาคม 2550 16:53 น. - comment id 694255
คุณวิภาวดี กลอนเศร้า ๆ มักมาพร้อมสายฝนและ บรรยากาศเหงา ๆ ค่ะ.... คุณปราณรวี ขอบคุณสำหรับกลอนที่ร่วมแจมค่ะ..... ดูเหมือนคุณ ป. จะสดชื่อนด้วยดอกไม้ตลอดเวลา เลยนะค่ะ รีเห็นดอกไม้แต่ละรูปแล้วรู้สึกดีและ มีความสุขจังเลยค่ะ ทั้งสีสรรที่สดใสและดอกไม้ที่ สวยงามที่ไม่เคยเห็นในเมืองไทย.... ถ่ายรูป มาให้เพื่อน ๆ ดูแยะ ๆ นะค่ะ... คุณแมงกุ๊ดจี่ ขอบคุณเสมอสำหรับความห่วงใยนะจ้ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ รี ได้เสมอค่ะ... ขอบคุณทุกท่านค่ะ
11 พฤษภาคม 2550 16:58 น. - comment id 694258
คุณเพียงพลิ้ว บันทึกหวาน ๆ หรือค่ะ เดี๋ยวขอลองพล็อตเรื่อง ก่อนนะค่ะ..... ไม่เคยหวงอะไรเลยนะค่ะ เพื่อนต้องการอะไร รียกให้หมดหัวใจเลยค่ะ.....จริง ๆ น๊า..... คุณเบรฟฯ น้องสาวไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ เจ็บแค่เล็ก ๆ น้อย ๆ เดี๋ยวก้อหายล่ะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะ.... คุณคนบนเกาะ งั้นน้องสาวคนนี้ขอยืมหลังพี่ชายมาซับน้ำตาก็ แล้วกันนะเจ้าค่ะ.... ขอบคุณทุกท่านค่ะ
11 พฤษภาคม 2550 17:02 น. - comment id 694262
คุณว่าที่กวี ไม่เศร้าแล้วค่ะ รี แล้วนะ..... คุณก่องกิก มีไม่มากไม่มายเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ก็คิดว่า น่าจะเทียบไม่ได้เท่าของคุณก่องกิกหรอกนะ...... คุณทะเลใจ ได้เลยค่ะนู๋เอม .... แล้วพี่จะเริ่มบันทึกเล่มใหม่ โดยเร็ววันนะจ้ะ.... ขอบคุณทุกท่านค่ะ
11 พฤษภาคม 2550 17:13 น. - comment id 694270
คุณเจน _ จัดให้ นั่นซิค่ะ คนเราคงบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ที่เข้ามา ได้มากมายหลายเล่มค่ะ และก็คงไม่มีวันจบเสียด้วย.... เศร้าบ้าง ทุกข์บ้าง สุขบ้าง ยิ้มบ้าง เราก็ต้องก้าวเดิน ต่อไปเพื่อวันพรุ่งนี้ที่จะสดใสกว่าวันนี้ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ..... คุณศรรกรา ขอโทษทีค่ะที่ทำให้เศร้าแต่เช้า..... งั้นเราก็มา กันช่วงเย็น ๆ หลังเลิก งานก็แล้วกันนะค่ะ มันจะได้ทดแทนกันงัย.... คุณเฌอมาลย์ อบอุ่นใจเสมอเมื่อคิดว่ามีคุณอยู่เคียงข้างค่ะ..... คุณอามีน งั้นบันทึกของคุณก็เศร้าเหมือนรีซิค่ะ..... ขอมอบ เป็นกำลังใจให้กัน และกันนะ..... ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณทุกท่านนะค่ะ
11 พฤษภาคม 2550 18:06 น. - comment id 694327
อ่านกลอนย้อนดูตัว..เฮ้อ....สู้โว๊ย
11 พฤษภาคม 2550 18:12 น. - comment id 694330
บันทึกเศร้า เหงา เงียบ ขยี้ใจ...
11 พฤษภาคม 2550 19:56 น. - comment id 694373
อ่านแล้วเศร้าจังน้องรีจ๋า คิดถึงนะ
12 พฤษภาคม 2550 08:59 น. - comment id 694537
คุณเปเป้... สู้ อดทน แล้วก้าวเดินต่อไป เพื่อความหวัง ครั้งใหม่ค่ะ..... รักษาสุขภาพด้วยนะจ้ะ.... K. ritided ถ้าเศร้าขนาดนั้นต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ถึงแม้จะเศร้าหรือร้องไห้ เราก็ยังไม่เคย คิดที่จะหยุดรักเสียที...... ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณแม่มดใจร้าย ใช่ค่ะ ! อ่านแล้วเศร้า เหงา ทุกอารมณ์ของ ความเดียวดายค่ะพี่แม่มด..... ฝนตกแทบทุกวันดูแลสุขภาพด้วยนะ.... ความคิดถึงมีให้ไม่เคยห่างหายค่ะ ขอบคุณทุกท่านนะค่ะ
12 พฤษภาคม 2550 13:10 น. - comment id 694641
บันทึกน้ำตา...สักวันเวลาจะช่วยให้ตัวอักษรจางไปเองจ๊ะ
12 พฤษภาคม 2550 15:27 น. - comment id 694690
คุณโคลอน ใช่จ้า....เวลาจะทำให้ตัวอักษรและแผลที่ใจ น้อยลงจนเจือจาง..... ขอบคุณที่แวะมานะค่ะ
12 พฤษภาคม 2550 17:36 น. - comment id 694720
เหมือนกันเยยสู้ๆๆนะคะ เข้าใจอย่าลึกซึ้งเลยอะก้อเมื่อวานที่ผ่านๆๆมาพิมก้อเจอแบบนี้เลย
14 พฤษภาคม 2550 10:50 น. - comment id 695303
คุณพิมญดา เป็นกำลังใจให้คุณต่อสู้ และพบความรักที่ แท้จริงเร็ว ๆ นะค่ะ..... ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
14 พฤษภาคม 2550 14:09 น. - comment id 695444
ขอมานั่งเศร้าเป็นเพื่อนด้วยคนนะค่ะ
14 พฤษภาคม 2550 16:53 น. - comment id 695529
คุณสายน้ำแห่งความคิดถึง ขอขอบคุณค่ะที่มานั่งเป็นเพื่อนยามเศร้า.... ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ.....
22 พฤษภาคม 2550 22:04 น. - comment id 699987
อย่าอยู่คนเดียวนะ มันเหงา
23 พฤษภาคม 2550 08:12 น. - comment id 700110
คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก คุณครูก็นะ ไม่อยู่คนเดียวแล้วจะมีบันทึกเล่มนี้หรือค่ะ...?...?.. หวังว่าคุณครูคงสบายดีนะ.... ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะค่ะ