ในตาตกผลึกสะอึกสะอื้น ทนกล้ำกลืนเวียนวนกับหม่นหมอง อีกกี่ครั้งหัวใจได้ครอบครอง สุขสมปองรักรื่นชื่นอารมณ์ แต่วันนี้เจ็บปวดแสนรวดร้าว จากเมื่อคราวรักสะดุดสุดขื่นขม มาซ้ำที่แผลเก่าให้เศร้าตรม มันระบมหม่นมัวทั้งหัวใจ หมดหนทางเยียวยารักษาแผล มันยับเยินย่ำแย่เกินแก้ไข หาหนทางบรรเทาสักเท่าใด ยิ่งช้ำในปวดแปลบแทบวายปราณ ขอสักคนปรานีจะมีไหม แม้นว่าใครมีจิตคิดสงสาร ช่วยให้ฉันพ้นทุกข์ทรมาน โปรดทำทานช่วยเหลือเอื้ออาทร เอาหัวใจช้ำชอกออกจากร่าง เอาไปวางห่างกายเอาไว้ก่อน จงเอามีดมาปาดให้ขาดรอน ขอวิงวอนโปรดเอื้อมันเหลือทน เพื่อไม่ต้องมีใจเอาไว้เจ็บ ไม่ต้องเก็บต้องรับความสับสน ไม่ต้องมีความหวังให้กังวน ไม่ต้องทนอกหักเพราะรักใคร
11 พฤษภาคม 2550 00:48 น. - comment id 693802
โห้ ท่านพี่เรไร หวานแต้ๆๆเด้อ ..
11 พฤษภาคม 2550 01:53 น. - comment id 693812
11 พฤษภาคม 2550 07:12 น. - comment id 693841
ทุกครั้งที่...โทรไป...สายไม่ว่าง มีบางครั้ง...ฝากข้อความ...เสียงตามสาย โทรทุกวัน...เบอร์ไม่ผิด...คิดวุ่นวาย เสียงตามสาย...ฝากข้อความ...ติดตามมา หรือเพื่อนยุ่ง...กับการงาน...เพื่อนมีหนอ หรือเพื่อนรอ...ประชุมใหญ่...ใช่ไหมหนา หรือเจ้านาย...เรียกใช้...ทุกเวลา หรือเพื่อนยา...ปิดเบอร์นี้...หนีใครใคร ด้วยคิดถึง...เพื่อนมาก...จึงอยากรู้ เพื่อนเราอยู่...แห่งหน...ตำบลไหน ยังอยู่ดี...มีสุข...หรือทุกข์ใจ เหตุไฉน...เพื่อนไม่รับ....ฝากข้อความ ทุกครั้งที่...โทรไป...ใยไม่ติด เบอร์ไม่ผืด...เป็นเบอร์เก่า...เราเฝ้าถาม ทุกครั้งที่...โทรไป...ฝากข้อความ ใจวาบหวาม...เมื่อโทรติด....เขาปิดเบอร์ สวัสดีค่ะคุณ เรไร...พี่แก้วเองค่ะ...ฝากบทกลอนด้วยนะคะ...ผิดพลาดแนะนำด้วยค่ะ...สวัสดีค่ะคุณเหมืยว.....สวัสดีค่ะคุณเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย ...ทักทายทุกท่านค่ะ
11 พฤษภาคม 2550 07:20 น. - comment id 693842
หัวใจสลาย เมื่อเธอเดินไปกับเขา...ฯลฯ :) นึกถึงเพลงอัสนีขึ้นมาเลยน่ะเนี่ย..
11 พฤษภาคม 2550 09:12 น. - comment id 693927
ชอบกลอนบทนี้จัง... อ่านแล้วเจ็บจี๊ดดี...แปลบ ๆ ในความรู้สึก... ขอให้คุณได้อย่างที่ต้องการ คุณสบายดีนะ...
11 พฤษภาคม 2550 13:15 น. - comment id 694083
เมื่อใช้ "หัวใจ" เป็นเดิมพัน เวลาเจ็บมันเจ็บลึกและก็นานเสมอ...
11 พฤษภาคม 2550 13:21 น. - comment id 694092
เอาปังตอสับแหลกใจแหกกฏ ใจกบฏสมควรถูกประหาร ขืนเก็บไว้มีแต่ทรมาน โยนเป็นทานเบ็ดเสร็จให้เป็ดกิน
11 พฤษภาคม 2550 13:35 น. - comment id 694111
ถ้าไม่อยากทนเจ็บเก็บความช้ำ ก็อย่าทำให้หัวใจต้องหวั่นไหว ห้ามตนเองอย่าให้ไปรักใคร จักมิต้องขมขื่นใจให้คนลวง สวัสดีค่ะเรไร แวะมาทักทายค่ะ ไม่นานเวลาก็จะสมานแผลใจให้หายดีค่ะ..
11 พฤษภาคม 2550 13:38 น. - comment id 694113
อย่าประชดประชันกันนะพี่ เรื่อเท่านี้ขี้ผงอย่าสงสัย เห็นควงกันวันนั้นมิใช่ใคร จำน้าชายจากแดนไกลได้ไหมคุณ
11 พฤษภาคม 2550 14:01 น. - comment id 694136
เพราะเราใช้หัวใจรักจึงเจ็บหนักอืมนะ...เอาหัวใจช้ำชอกออกจากร่าง เอาไปวางห่างกายเอาไว้ก่อน จงเอามีดมาปาดให้ขาดรอน ขอวิงวอนโปรดเอื้อมันเหลือทน เพื่อไม่ต้องมีใจเอาไว้เจ็บ ไม่ต้องเก็บต้องรับความสับสน ไม่ต้องมีความหวังให้กังวน ไม่ต้องทนอกหักเพราะรักใคร ชอบนะอ่านแล้วอยากเป้นอย่างนี้จริงๆๆถ้าหากทำได้คงไม่ขอรักใครอีกแล้วเจ็บจนเกินทนแต่ทุกวันนี้อยู่อย่างทนที่จะเจ็บขอถอดหัวใจรักรักด้วยคนนะคะ
11 พฤษภาคม 2550 14:32 น. - comment id 694152
โธ่น้าต่อ .... อย่างน้าต่อหน่ะ ใครคุยด้วยแล้วไม่รักให้มันรู้ไปดิ .... หัวใจเก็บไว้กับอกข้างซ้ายหน่ะดีแล้วค่ะ ... อย่าเอาไว้ข้างนอกเลย เดี๋ยวหัวใจสำลักน้ำฝนไม่รู้ด้วยนะเออ
11 พฤษภาคม 2550 15:43 น. - comment id 694197
จะเอาไปทำไมครับ ถ้าเอาไปแล้ว/จะหายเจ็บแน่หรือครับ
11 พฤษภาคม 2550 16:41 น. - comment id 694247
หัวใจดื้อ ถือสิทธิ์คิดถึงเขา จึงแสนเศร้าทุกวันสุดหวั่นไหว เลยต้องยอมตัดจิตกรีดทิ้งไป เมื่อไร้ใจ ก็ไร้เจ็บ เก็บทิ้งไกล
11 พฤษภาคม 2550 16:56 น. - comment id 694256
โปรดเอาไป เอาใจ ไปทิ้งน้ำ จะได้เลิก ร่ำร่ำ ทำร้องไห้ มาโอดโอย หลายที ใครเห็นใจ พ่อเรไร ร้อนรุ่ม ไฟสุ่มทรวง โปรดเอาไป ประกาศ วาสนา ไม่มีใคร เห็นค่า มาแหนหวง ดูด้อยนัก รักนี้ มีแต่ลวง หันไปควง ป่าเดียวกัน ฉันแนะนำ .................................................... อิอิ ....................................................
11 พฤษภาคม 2550 21:34 น. - comment id 694410
เศร้าจัง
12 พฤษภาคม 2550 07:30 น. - comment id 694520
อืมม...ไร้คำบรรยาย ถ่ายทอดได้งดงาม เศร้าเหงา ตัดพ้อต่อว่ากึ่งประชดประชัน ช่างเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์แต้แต้... ไม่เจอกันนานคึดถึงเช่นเดิม......เจ็บเมื่อไหร่ก็โทรมา..
12 พฤษภาคม 2550 13:18 น. - comment id 694651
อยากเป็น อาจารย์ใหญ่ ก็ไม่บอก...เดี๋ยวจะไปเรียก คนมารับไปนะ...
12 พฤษภาคม 2550 13:55 น. - comment id 694672
เก็บใจไว้นอกร่าง แล้วใส่กุญแจด้วยนะค่ะ หายแล้วแย่เลย ขอบคุณคำกลอนที่สรรสร้างค์ให้ได้อ่านแก้เหงานะค่ะ แล้วจะติดตามตอนต่อไปจ๊ะ