หามิได้ ! ความทุกข์ที่รุกเร้า เป็นใจเราเฝ้าก่อรอเผาผลาญ แต่ด้วยชนทนทุกข์ทุกวันวาร จึงแพร่ผ่านรานใจอ่อนไหวตาม หามิได้ ! ที่อ่อนแอใจแพ้พ่าย เพราะแหน่งหน่ายใจเราถูกเขาหยาม แต่เพราะเขาเมามัวหลงชั่วทราม เราคอยปรามห้ามเขาแต่เปล่าดาย หามิได้ ! โลภโกรธหลงอันคงมั่น เราสร้างสรรค์หมั่นสร้างอย่างมั่นหมาย แต่เหตุมาจากมนุษย์สุดวุ่นวาย เราจึงกลายคล้ายเขาแต่เท่าทัน หามิได้ ! เหตุความบ้าที่ปรากฏ ด้วยเราหมดสิ้นสติดีแต่ฝัน แต่เราทำพูดคิดผิดแผกกัน เขาจึงหยันมันบ้าเกินหน้าคน !