กลับมายืนที่เดิมที่เริ่มต้น ที่-ที่เราสองคนเคยร่วมฝัน วันเวลาพาพรากเราจากกัน จากความฝันจากความรักที่ถักทอ ถึงวันนี้ฉันเข้าใจในทุกสิ่ง ว่าความจริงที่ใจฉันนั้นเฝ้าขอ ให้กลับมายืนที่เก่าคอยเฝ้ารอ เพื่อตามง้อคนแสนดีที่จากมา สุดที่รักรักที่สุดพูดให้รู้ คอยรอดูที่กระทำจำไว้หนา จะรักมั่นเพียงเธอนั้นฉันสัญญา ให้เวลาพิสูจน์รัก.......นักกวี ...สุดท้ายก็หนีตัวเองไม่พ้นจนได้....
7 พฤษภาคม 2550 12:43 น. - comment id 692038
ดีจ๊ะ อย่าโกหกใจตัวเองเลยนะคนดี จะอยู่ตรงนี้คอยเป็นกำลังใจ.. อยุ่ให้เธออบอุ่นใกล้ ใกล้ ไม่มีใครแต่มี.ฉันที่รักเธอ
7 พฤษภาคม 2550 15:21 น. - comment id 692097
ว้า...หนีอะไรก็หนีพ้น...แต่ก็ต้องจนเพราะหนีใจตัวเองไม่พ้น
7 พฤษภาคม 2550 16:08 น. - comment id 692168
เสียงหัวใจขอมาประหม่าไหม เสียงบอกย้ำความนัยให้กลับหวน เวลาผ่านเท่าใดได้ทบทวน ใจไม่ควรหนีใจที่หมายปอง อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะคะ..... ^-^
8 พฤษภาคม 2550 14:45 น. - comment id 692505
ขอบคุณทุกความอบอุ่น ที่คอยเกื้อหนุนยามอ่อนล้า วันนี้หัวใจจึงขอมา เพื่อบอกว่ายังรักใน..น้ำใจกวี ขอบคุณจากใจจริงครับ
8 พฤษภาคม 2550 15:35 น. - comment id 692536
สุดแต่ใจจะไขว่คว้า เร่งหามาเติมฝัน ทุกข์สุขร่วมแบ่งปัน ก้าวสู่ฝัน..ด้วยมั่งคง