ในค่ำคืนอันแสนจะเหน็บหนาว ไร้แสงดาวเปล่งประกายช่วยทอฝัน มีเพียงแสงริบหรี่ของพระจันทร์ เป็นเพื่อนกันในวันแสนเหงาใจ ต้องเจ็บปวดรวดร้าวเพราะความรัก เจ็บนั้นหนักปวดร้าวเกินแก้ไข เพราะรักมากน้ำตาหลากเมื่อเธอไกล สงสารใจตัวเองโดนเล่ห์ลวง
7 พฤษภาคม 2550 15:19 น. - comment id 692096
วันนี้กลอนเศร้าจังเลย.....คืนนี้ไร้ดาว..แต่ไม่เป็นไรคืนต่อไป..ก็คงไม่ไร้ดาวแล้วนะคะ
7 พฤษภาคม 2550 15:56 น. - comment id 692157
เลยเหงาตามไปด้วยเลย
8 พฤษภาคม 2550 21:24 น. - comment id 692683
ก็หวังว่าคืนต่อไป จะมีดาวซักดวงมาเป็นเพื่อนแหละค่ะ คุณน้องสาวคนไกล ขอโทษด้วยนะคะคุณโคลอนที่ทำให้พลอยเศร้าไปด้วยเลย