รัก..........คือใยแหนหวงเฝ้าห่วงหา ฉัน...........ซึ้งค่าพันผูกปลูกก่อขวัญ นาน.........จนกว่าขอบฟ้ากว้างร้างตะวัน นาน........จนจันทร์ไร้แสงทองคล้องฉายนวล จน..........ขอบฟ้าไร้ดาวพร่างพราวแสง วัน..........คืนแห่งฟ้าเหงาเศร้ากำสรวล สิ้น..........สวาทมาดหมายอย่าหน่ายครวญ ลม..........รัญจวนลูบไล้ไม่สร่างซา.