มองดาวเดือนเกลื่อนท้องฟ้าพาหม่นหมอง น้ำตานองหมองไหม้ใจเรียกหา เขาปล่อยเราให้ยืนเดี่ยวเปลี่ยวเอกา เขาไม่มาปล่อยเราเดี่ยวอยู่เดียวดาย
6 พฤษภาคม 2550 14:56 น. - comment id 691838
ป่านนี้เขา...อยู่ที่ไหน...ใจไถ่ถาม นี่สองยาม...แล้วหนอ...เรารอเขา หรือจะยืน...รออย่างนี้....หรือตัวเรา จะรอเขา...อีกนานไหม....ไม่รู้เลย
7 พฤษภาคม 2550 16:43 น. - comment id 692206
ชอบนะคะ บทนี้... อ่านแล้วลื่นไหลดีเนาะ..ถ้ามีเวลา.แต่งมายาวๆอีกนิดสิคะจะรออ่าน
7 พฤษภาคม 2550 17:08 น. - comment id 692217
สวัสดีค่ะคุณ โคลอน ...ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาชี้แนะโอกาสหน้าจะเขียนให้ยาวกว่านี้ค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 07:18 น. - comment id 697601
ยังไม่ลืมหญิงคนดีที่ชื่อแก้ว แม้คาดแคล้วกันบ้างในบางหน ยังคิดถึงคะนึงหาแก้วหน้ามล ผมอีกคนที่หลงปลื้มไม่ลืมคุณ
12 พฤษภาคม 2551 20:59 น. - comment id 849142
15 กุมภาพันธ์ 2552 10:34 น. - comment id 951130
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่ มอบให้ทุกๆท่านค่ะ