ในคืนเหงาเศร้าโศกซึมขรึมเหน็บหนาว อกรานร้าวตรอมตรมขมหม่นไหม้ น้ำค้างพรมลมพลิ้วผ่านสะท้านใจ เหลียวหาใครเคียงข้างช่างมืดมน เขาคนดีของใจอยู่ไหนหนอ ฉันยืนรอ ณ ที่เก่าพร้อมเงาหม่น อยากกู่ก้องร้องเทวาฟ้าเบื้องบน ช่วยดาลดลเขากลับมาหาคนคอย ใช่ละเลยเฉยชาทิ้งชาเฉย เหมือนไม่เคยรับรู้ใจใครเหงาหงอย จะปวดแปลบแสบซ้ำช้ำเป็นรอย ดั่งจุดด้อยร้อยหนาวร้าวรัดใจ.
6 พฤษภาคม 2550 15:50 น. - comment id 691845
ในคืนเหงาเศร้าเศร้าเคล้าขื่นขม ที่ระทมตรมอยู่มิรู้หาย ถ้ายังเศร้าเหงาจิตอยู่เดียวดาย มันจะหายคลายคิดถึงหรือก็เปล่า
6 พฤษภาคม 2550 20:29 น. - comment id 691867
ก็คงจะจริงและค่ะคุณnidhi
6 พฤษภาคม 2550 21:13 น. - comment id 691883
ในคืนเงียบเฉียบเย็นเห็นดาวพร่าง หนาวน้ำค้างกลางดึกใจนึกหวั่น รักมลายหายไปหลายคืนวัน หมดสิ้นกันสัญญาเคยว่าไว้ ดีจ้านางฟ้าฯ เหงาๆ ไงไม่รุ ..เศร้าด้วย
6 พฤษภาคม 2550 23:06 น. - comment id 691929
โอ๋..โอ๋...อย่าเหงาและเศร้านะคะป.ปราณรวี..นางฟ้ามาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ
7 พฤษภาคม 2550 07:30 น. - comment id 691961
ในคืนเหงา...แม้มีเงาเศร้าหมองหม่น แต่ใจคนหาหม่นหมองต้องโศกสันต์ หากยังมีความรักถักแบ่งปัน เชื่อสักวันคงได้พบคบคนดี(มีความสุขด้วย)
7 พฤษภาคม 2550 08:33 น. - comment id 691973
หุหุคงได้แต่คอยเนาะคุณเอี้ยก้วย