ใคร บางคน ที่บนฟ้า ขีด มาแล้ว ทุกอย่าง ขีด ให้เรา ได้มาพบ แล้วเรา ก็เดินแยก ทาง ฉัน ไม่รู้ ต้องพูด ยังไง ให้เธอ หักใจ ได้บ้าง แต่ขอ ขอ ได้เพียงพูด ไป อัน คนเรา ก็แค่นี้ อย่าง ที่เห็น กันอยู่ อยาก ให้เธอ ได้เรียนรู้ เรื่องราว จากคนมาก มาย คิด ว่ารัก จะมั่น คง ยังอาจ จบลง ง่ายง่าย แตกสลาย ไม่ได้มี เพียงเรา คง ไม่ตาย อาจ ไม่เหมือน ดังเก่า คง ไม่ตาย หาก ไม่มาพบ เจอ ถาม ว่าฉัน ไม่เจ็บเลย หรือ เมื่อฉัน ไม่รัก ไม่แคร์เธอ ขอ อย่าถาม อะไรแบบ นั้น ยอม จำนน ให้บนฟ้า จับ เราแยก กันห่าง สิ่ง ในใจ ที่ยังค้าง ให้เรา อภัยให้ กัน ขอ ให้คิด ว่าโชค ชะตา ของเรา ไม่มีร่วม กัน เธอกับฉัน รัก มันเกิน เป็นจริง ย อ ม จ ำ น น . . ยอมเป็นคนสูญสิ้น ยอม.. ยอมให้ทุกอย่างฝังจมดิน ยอมให้รักบินจากไป ย อ ม จ ำ น น . . ยอมเป็นคนใจสลาย หากรัก.. คือการทำลาย.. ฉันขอเลือกทำร้าย (แค่) ใจตัวเอง ..
5 พฤษภาคม 2550 14:51 น. - comment id 690097
ไม่เอา ไม่ไป ให้ตายอยู่ตรงนี้ฉันก็ไม่ไป เพราะว่าหมดหัวใจ ฉันมีเธอเท่านั้น คือว่ากลอนที่คุณแต่งเนี่ยนะ มันเป็นคำพูดที่คนรักของฉันเขาเคยพูดไว้
5 พฤษภาคม 2550 16:02 น. - comment id 691649
สู้ตายค่าาาา... อย่านะ.. อย่ามาไล่.. ไม่ไป.. ไม่ไป.. ไม่ไป.. ยืนยันเป็นกระต่าย.. ตายใกล้เธอ.. เขียนให้คุณนะ คุณไอติมรสต้มยำ.. สู้ ๆ ค่าาาา ปล. ชื่อคุณเนี่ย ชวนหิวมั่กๆ
5 พฤษภาคม 2550 18:01 น. - comment id 691672
---------------------------------------------------