บทกลอนแห่งความผิดหวัง

บุญนำ

จรจรด้นดั้นดังนิมิตร
ฝักใฝ่จิตมัวเมาหลงใหล
เคลิบเคลิ้มอ่อนอกอ่อนใจ
หวังให้สบสมตัวตน...
เฝ้าฝากคำคมหวานหอม
ปลอบโปลมร่านรักศักดิ์ศรี
ทอดทิ้งเกลือกกลั้วคาวคี
ฤดีลืมโลกลืมเลือน...
พอพ้นเสียดสีพลีพลั้ง
อกอ้างว้างเวิ้งเปลี่ยวปล่าว
คิดครวญหวนหาแครวคราว
รักร้าวพลาดพลั้งพังพิน...
เต่งตึงต้องหย่อนยานโทงเทง
กล้าเก่งกลับฉอยฉอยหรอยใหญ่
วันเวลาแล่นล่วงล่องไวไว
เผลอไผลแผ่วผงาบทรุดทรามโทรม...				
comments powered by Disqus
  • อามีน my_armeen@hotmail.com

    5 พฤษภาคม 2550 08:53 น. - comment id 691584

    เศร้าแท้หนอ
    10.gif
  • อัสสุ

    5 พฤษภาคม 2550 09:25 น. - comment id 691593

    เศร้าที่สุดดดดดดดด เลย10.gif
  • กุหลาบขาว

    5 พฤษภาคม 2550 22:55 น. - comment id 691738

    เป็นธรรมดาของโลก..และธรรมชาติค่ะ..11.gif
    ต้องประสบทุกคนค่ะ..36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน