เราพบกันในวันที่ฟ้าใส และจากไปในวันฟ้าหม่นหมอง เขาจากไปวันฝนพร่ำน้ำตานอง ภาพเราสองหันหลังกลับลับลาไป จะจำไว้ต่อไปนี้ไม่มีแล้ว คงไม่แคล้วต้องขาดกันไปได้ ถึงรักมากจำต้องจากไกลแสนไกล สุดอาลัยวันฝนพร่ำชะน้ำตา
4 พฤษภาคม 2550 14:18 น. - comment id 691308
วันที่เธอ..หันหลังไป..ในวันนั้น ยังจำมั่น..เตือนจิต..ให้คิดถึง ละอองฝน..โปรยปราย..ยังติดตรึง เธอไม่ซึ้ง..เดินจากฉัน..วันฝนพรำ..
4 พฤษภาคม 2550 14:33 น. - comment id 691341
ฝนฝนตกพร่ำมีความหลังกันหลายคู่เลยค่ะคุณศรรก.... คิดถึงจ้า
4 พฤษภาคม 2550 13:20 น. - comment id 691408
แงแง..ได้ไงนางฟ้าไม่ยอมๆๆๆ..ให้ฝนพรำชะน้ำตานางฟ้าได้ไงคะ
4 พฤษภาคม 2550 15:12 น. - comment id 691434
ดีจ้าพี่สาววว ฝนจ๋าฝน.....ช่วยดลให้น้ำตาพี่สาวหยุดไหล จากคำขอน้อยๆ....จากใจ ห่วงพี่สาวรู้ไหม....อย่าร้องไห้อีกเลย
4 พฤษภาคม 2550 16:04 น. - comment id 691445
ให้ฝนชะจะได้ไม่เหลือคราบน้ำตาให้ใครเห็นไงเนาะ
4 พฤษภาคม 2550 16:06 น. - comment id 691446
น้ำตากับน้ำฝนไหลบนกัน แยกไม่ออกเลยค่ะพี่หนูศรรก
4 พฤษภาคม 2550 16:39 น. - comment id 691481
เคยมาแล้วร้องไห้กลางสายฝนหน่ะ .... วันรุ่งขึ้นเป็นไข้ไปเรียนไม่ได้ซะงั้น ... หุ หุ หุ
5 พฤษภาคม 2550 15:47 น. - comment id 691642
ดีจังเลยครับ...ฝนมีประโยชน์มากครับ..อยากให้ฝนชะน้ำตาบ้างครับ