อยู่บนดอย สูงหนาว ดาวเต็มฟ้า ลมหนาวพา ให้คิดถึง คนึงหวล ถึงคนไกล ในบางกอก จึงบอกครวญ แสนปั่นป่วน จนรวนไหว ไปกับลม เสียงเอื้อนออ สะล้อหวาน ปานสลาย ตีดตึงกลาย ตามสายซึง ซึ่งผสม สาวแม่สาย ยังนอนหนาว ร้าวระทม รวนระบม เพราะจมคิด ถึงคนไกล อยู่เมืองหลวง ในบางกอก บอกนานแล้ว คงไม่แคล้ว ไปเมาสาว เม่นก่อ้าย ปากแดงๆ ใส่เอวลอย อย่าไว้ใจ ตัวน้องไง ยังท่าอ้าย อยู่ที่เดิม
พรสวรรค์ 4 พ.ค. 2550 08:14 น. - ID 101884 
2484
6
0
5 พฤษภาคม 2550 13:53 น. - comment id 690094
อย่าเหงานะคนดี ตัวพี่ของอยู่ใกล้ ให้เจ้าอุ่นหทัย ไร้หนาวไกลจากใจนางเป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ
5 พฤษภาคม 2550 14:11 น. - comment id 690095
อย่าเหงานะคนดี ตัวพี่นี้ขออยู่ใกล้ เพื่อให้เจ้าได้อุ่นไอ ไร้หนาวใจนะคนดี
4 พฤษภาคม 2550 16:31 น. - comment id 691471
นึกภาพตาม
4 พฤษภาคม 2550 16:35 น. - comment id 691477
แต่งจากใจค่ะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ ดีใจจังค่ะที่มีคนมาอยู่ด้วยกัน (กำลังเหงา)
7 พฤษภาคม 2550 16:46 น. - comment id 692208
8 พฤษภาคม 2550 07:41 น. - comment id 692350
สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆนะคะ ทำให้พรรู้ว่าโลกนี้เราไม่ได้อยู่คนเดียวขอบคุณจริงๆค่ะ สวัสดีนะคะคุณภัคสิตาพิชญ์ ขอบคุณสำหรับดอกไม้ แต่ว่า...พูดอะไรสักหน่อยก็ได้นะคะ อิอิ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
