สักวันหนึ่งข้างหน้าคราคิดได้ ว่าคนไหนใจซื่อถือแน่นหนัก มีใจเดียวเกี่ยวไว้ด้วยใจภักดิ์ ถึงแม้นหักปักทรวงหน่วงอุรา ใครกันแน่แปรเปลี่ยนเวียนวนว่าย ผลสุดท้ายพ่ายแพ้แย่หนักหนา คนที่เคยพร่ำบ่นปนน้ำตา เดี๋ยวนี้มาทิ้งห่างร้างไปไกล ความจริงใจอยู่ไหนเล่าเจ้าข้าเอ๋ย เมื่อก่อนเคยว่า"รักมาก"ยากผลักไส กลับลืมคำอำลาไม่อาลัย ทิ้งกันไปสายใยรักไม่หนักพอ สำหรับฉันมาพานพบประสบทุกข์ ต้องล้มลุกจุกเจ็บเก็บจำหนอ ขอหยุดใจไว้เท่านี้..คงดีพอ ไม่คิดล้อรักเล่น..เว้นว่างไป เมื่อวันหนึ่งถึงเวลาเธอล้าหนัก เหตุเพราะรักชักนำเธอร่ำไห้ จงย้อนทวนหวนคิดถึงจิตใคร เธอทำไว้..เขาก็เหน็บเจ็บเหมือนเธอ ภาพ: ปราณรวี (ดอก bleeding heart)
ปราณรวี 4 พ.ค. 2550 07:41 น. - ID 101882 
1455
27
0
5 พฤษภาคม 2550 13:47 น. - comment id 690090
สักวันหนึ่งเธอคงซึ้งถึงความช้ำ ที่เธอเคยกระทำไว้กลับฉัน ให้ต้องเศร้าเพราะรักหนักเป็นตัน แล้วจะรู้ว่าฉัน..เจ็บเพียงใดแจมตามกลอนแล้วกันนะค่ะ อิอิ
4 พฤษภาคม 2550 08:09 น. - comment id 691257
ไม่เห็นเน่าเลยค่ะ ทุกอย่างล้วนเป็นตามที่กล่าวมาจริงจริง
4 พฤษภาคม 2550 08:16 น. - comment id 691259
ดีจ้าเพื่อนป.อ่อ กฎแห่งกรรมเป็นอย่างนี้นี่เอง....วันนี้เค้าทำเรา วันหน้าคนอื่นก้อทำเค้าเช่นกัน....เพราะฉะนั้นอย่าไปโกรธเค้าเลยนะป. เจนเชื่อว่าเค้าต้องได้โบนัส เจ็บเป็นสองเท่าเลยหล่ะ เปลืองสมองไปคิดเปล่าๆเนอะ
ปล. ภาพนี้เข้าใจว่าป.อยากจะถ่ายแบบมาโคร แต่มองๆดูกลายเป็นภาพชัดตื้นไปซะงั้น คงต้องปรับโฟกัสให้เหมาะกว่านี้จะได้รูปที่สวยมากเลยจ้า ตอนเจนหัดถ่ายมาโครก้อเป็นประมาณนี้เหมือนกันหล่ะ มือต้องนิ่งมากกกกกกก
4 พฤษภาคม 2550 09:09 น. - comment id 691277
ขอบคุณค่ะแม่มด วันนี้มาวินเลยนะคะ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ
4 พฤษภาคม 2550 09:09 น. - comment id 691278
ดีจ้าเพื่อนเจน..เพื่อนเจนไม่เห็นตอนที่ ป.พยายาม จะถ่ายเจ้าดอกนี่ ฝนมันตก แล้วลมพัดแรง ดอกมัน ก็หนีไปหนีมา ไม่อยู่นิ่งซักที ป.นะมือนึงถือร่มทั้ง จะให้กันลมที่ดอกไม้ และกันฝนตัว ป.กะกล้อง .. เลยต้องถือกล้องมือเดียว โฟกัสก็ไม่ชัด..ถ่ายตั้ง หลายภาพ ออกมาดูได้แค่ 4 ภาพเองจ้า แถมไม่ชัด อีกตะหาก..ก็รอบๆ บ้านน่ะ เห็นมีอยู่ต้นเดียวนี่เอง ไม่งั้นก็จะไม่ง้อหรอก..ฮึ..ป่านนี้ยังอยู่ดีหรือเปล่า ไม่รู้ง่ะ ส-อา ว่าจะไปเยี่ยมอีกที คราวนี้จะไม่ให้ พลาดเลยจ้า..อิอิ
4 พฤษภาคม 2550 09:10 น. - comment id 691279
คิดเหมือนคุณเจนค่ะ กฎแห่งกรรมอาจคูณสอง.... ซึ้งใจดีออกค่ะคุณ ป. อ่านแล้วให้ความรู้ที่ ชัดเจน ทีเดียวค่ะ....
4 พฤษภาคม 2550 14:46 น. - comment id 691295
ใครว่ากลอนของคุณ ป.ปลาน้ำเน่าคะ..ไม่จิ๊ง..ไม่จริงค่ะ..
4 พฤษภาคม 2550 14:47 น. - comment id 691297
รักมาก หรือ มากรักก็ไม่รู้ได้นะค่ะ พูดอะไรก็พูด แต่ทำมันทำยาก
4 พฤษภาคม 2550 09:26 น. - comment id 691300
หวัดดีตอนเช้าค่ะ whitelily ขอบคุณค่ะที่ชอบ กลอน ป.ก็คิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ คนที่ไม่มี ความจริงใจให้ใครนี่ สักวันก็ต้องโดนหลอกลวง มั่งล่ะค่ะ ไม่รู้วันนั้นจะรู้สึกเจ็บช้ำเสียใจ หรือรู้สึก สำนึกได้ว่าได้เคยทำใครไว้หรือไม่เนาะ..
4 พฤษภาคม 2550 09:50 น. - comment id 691317
อย่าเคืองแค้นโกรธใครที่ให้โทษ อย่าเคืองโกรธผู้ให้ที่ให้ทุกข์ แม้นใจนิ่งเมื่อใดใจเป้นสุข จะหมดทุกข์รุกรานใจให้หมองมัว เขาจะรับผลกรรมหรือไม่อย่าไถ่ถาม เขาจะตามหรือไม่ให้ยิ้มหัว อยู่โดดเดียวเดียวดายอย่าได้กลัว อยู่กับตัวกับใจไม่ต้องเกรง เราก็มีดีมากมายไม่ต้องหวั่น เรามีฝันมากมายให้ไม่ข่มเหง เรามีดีทีใจเรานะคนเก่ง จงรีบเร่งสร้างฝันเรา....พี่เข้าใจ.. คิดถึงน้องเสมอนะคะ
4 พฤษภาคม 2550 10:04 น. - comment id 691318
พี่ครูพิมจ๋า..ป.น่ะปลงมาระยะนึงล่ะค่ะ แต่กลอน น่ะค่ะ เขียนแล้วไม่ได้เอามาลงก็เสียดาย..อิอิ.. นี่ยังอยู่ในสต็อคอีก 3-4 เรื่องเลยค่ะ มะรู้จะทำ ยังไง..ก็ต้องฝืนใจอ่านกลอนน้ำเน่าของ ป. จน หมดนั่นล่ะค่ะ..อิอิ..เรื่องใหม่ๆ ที่ ป.เขียนเสร็จ แล้ว และพล๊อตไว้ใหม่จะไม่เน่าเท่าไรแล้วค่ะ ยืนยันจริงๆ ค่ะ..แง้ๆๆๆๆๆ
4 พฤษภาคม 2550 11:18 น. - comment id 691328
ถ้าวันนั้นมาถึงเมื่อไหร่ บอกอินสวนด้วยนะจะไปช่วยสมน้ำหน้าคนตาต่ำคนนั้นด้วยคน...หึแค้นเนาะ...
4 พฤษภาคม 2550 11:30 น. - comment id 691335
สักวันหนึ่งที่รอไปคงมีโชค คนดีโบกมือให้ด้วยใจหวัง ขอคืนดีกลับมาเป็นเพื่อนกัน ที่เคยฝันร้ายร้ายจงหายไป
4 พฤษภาคม 2550 12:45 น. - comment id 691376
อิอิเถ้าแก่อินสวน ตอนนี้ก็คงสมฯ ได้แล้วล่ะค่ะ กรรมติดจรวดจริงๆ แระค่ะ..อิอิ
4 พฤษภาคม 2550 12:45 น. - comment id 691379
ขอบคุณมากค่ะคุณลุงนิธิกับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ
4 พฤษภาคม 2550 12:48 น. - comment id 691385
สักวันหนึ่งนางฟ้าก็รอ..รอ..รอค่ะ..ว่าเขาจะกลับมาหาตามสัญญา...แงๆๆๆเศร้าจังเลยค่ะคุณปราณรวีขา
4 พฤษภาคม 2550 13:07 น. - comment id 691396
ดีจ้านางฟ้า อย่าเศร้าไปนะ เพื่อนๆ อยู่ตรงนี้ ป.มานั่ง เป็นเพื่อนนางฟ้าก็ได้นะจ๊ะ เศร้าเหมือนกัน
4 พฤษภาคม 2550 13:13 น. - comment id 691398
สวัสดีค่ะปราณรวี......เจาะใจจังกลอนบท.นี้...ชอบมากค่ะ ขอบคุณค่ะ..คิกๆๆๆตื่นมา เอ๋า ตกอันดับท๊อปเทนไปแล้วฝนิ.....มองซ้ายมองขวา มองบน มองล่าง.ล่าง....อิอิ ฉางน้อยกับแก้วตายังไม่มา ต้องรีบโพส์ก่อนเด๋วถูกแซงคิกๆๆ...
4 พฤษภาคม 2550 16:20 น. - comment id 691461
4 พฤษภาคม 2550 16:45 น. - comment id 691485
ไม่อยากแช่ง แต่ขอนิดนึง ทำอะไรใครไว้หน่ะ กรรมมันตามทันนะเฟ้ย คนหลายใจ ..... ( เอมไม่เคยหลายใจ เพียงแต่เวลาเห็นใครน่ารักแล้วตกหลุมรักทุกที อิ อิ) กลับบ้านก่อนนะคะพี่ ป . วันจันทร์เจอกันนะคะ รูปประกอบ เอมเคยได้ข้อมูลมาว่าเป็นดอกไม้ที่สวย ชื่อหน้ากลัวอ่ะนะ ( ดอกหัวใจเลือด หรือไง ถ้าจำไม่ผิดนะ
4 พฤษภาคม 2550 17:54 น. - comment id 691503
รักๆช้ำๆ แต่ไม่เคยจะเข็ดรักเน๊าะคนเรา งุงิ
4 พฤษภาคม 2550 19:05 น. - comment id 691512
แหมมมมมมม ภาพสวยจัง ถ่ายที่ไหนอ่ะ ดอกไม้นี่น่าจัง คล้าย ๆ เป็นรูปหัวใจเลย ธรรมชาติสวยงามจริง
4 พฤษภาคม 2550 19:41 น. - comment id 691517
ครับผม.......สักวันหนึ่งข้างหน้าเราคงได้พบกันครับผม ....ยิ้มครับยิ้ม สู้ครับสู้....ผม.คอยเป็นกำลังใจให้ปราณเสมอ...ไม่ว่าวันนี้.....วันพรุ่งนี้ หรือวันใหนๆๆครับผม....ขอโทษครับผม ..งานรัดตัวมากครับจึงไม่ได้เขียนเป็นกลอนครับผม.....
4 พฤษภาคม 2550 19:50 น. - comment id 691520
เวลาคราผันผ่าน เปลี่ยนจากหวานเป็นขมไหม้ เราทำอะไรไว้ คงได้รับผลตอบแทน สักวันหนึ่งจะนานหรือไม่คงไม่พ้นครับ
4 พฤษภาคม 2550 20:56 น. - comment id 691524
... สักวันหนึ่งเราจะได้พบคนที่จริงใจ คิดเอาไว้อย่างนี้แล้วเราจะมีชีวิตอยู่ด้วยความหวังครับ อย่าไปคิดเลย ว่าซักวันแกจะต้องเจ็บอย่างช้าน แหม...ยิ่งคิดยิ่ง ช้ำครับ งานนี้ หุหุ
4 พฤษภาคม 2550 22:46 น. - comment id 691539
ดีค่ะฝน ขอบคุณค่ะที่ชอบกลอน อิอิ เมื่อวานสงสัย คนเมาเข้ามา..ปวดเฮดเลย..เขาหาว่า ป. ไปเอาเรื่อง ของเขามาเขียนกลอนเยาะเย้ย..อธิบายเกือบมือหงิก ไม่รู้ป่านนี้เข้าใจยัง เฮ้อ..ไม่เห็นช้างน้อยมา 2 วันแระ สงสัยทำงาน ส่วนแก้วผลุบโผล่อยู่ที่เก่านั่นแระ ฝนเอง สบายใจขึ้นหรือยังจ๊ะ?
4 พฤษภาคม 2550 22:48 น. - comment id 691540
ช่ายแล้วนิๆ กุหลาบขาว ป.บอกแล้วววว ไม่เน่าๆๆๆ ไม่เชื่อ ..อิอิ..เกือบตายจากละครน้ำเน่าของตัวเอง มีคนอินด้วยซะ..หุหุ
4 พฤษภาคม 2550 22:48 น. - comment id 691541
สงสัยตอนแรกๆ ก็รักมากน่ะค่ะตะวันฯ หลังๆ มา เจอว่าหลายสิ่งไม่ใช่แบบอย่างที่ต้องการ ก็ถอยผลุบ แบบมีคนไม่ทันตั้งตัวน่ะ เฮ้อ .. บ่นๆ
4 พฤษภาคม 2550 22:49 น. - comment id 691542
ช่ายจ้าโคลอน ใต้ฟ้าครามของพวกเรานี่มีเรื่องราว ใหม่ๆ เกิดขึ้นไม่มากหรอกนิ ส่วนใหญ่มันคือเรื่อง ราวที่เกิดขึ้นซ้ำๆ แต่กับอีกคนเท่านั้น บางคนก็เข้าใจ ความจริงข้อนี้ บางคนก็ทำงงๆ หุหุ..ปวดเฮด
4 พฤษภาคม 2550 22:49 น. - comment id 691543
ใช่แล้วนิน้องเอม กรรมติดจรวดด้วย เฮ้อ..ความจริง ป.ให้อภัย อโหสิแล้วนะ แต่มันกลับมีบางอย่างเกิด ขึ้นมาให้น้ำร้อนที่มันเย็นลงกลับเดือดขึ้นมาอีก สังเกต ได้จากกลอนของ ป.นั่นแระค่ะ ตอนนี้กลอนแบบนี้ของ ป.ใกล้หมดเต็มทีแล้วค่ะ พล๊อตไว้หลายเรื่อง และเขียน แล้วก็หลายเรื่อง แต่กลิ่นตุๆ แบบที่ผ่านมาหรอกค่ะน้อย แต่ก็อาจมีติดมาบ้าง เพื่อเป็นการสลับอารมณ์น่ะค่ะ.. โปรดคอยติดตามตอนต่อไปค่ะ..อิอิ
4 พฤษภาคม 2550 22:49 น. - comment id 691544
จริงเนาะเฌอมาลย์ ป.เองนี่เข็ดเลยค่ะ ความซื่อสัตย์ หายากจากใจคนในปัจจุบัน..สิ่งยวนตายวนใจมีเยอะ ถ้าใครไม่หนักแน่นพอก็เอนเองค่ะ..เศร้าจัง
4 พฤษภาคม 2550 22:50 น. - comment id 691545
ถ่ายจากรอบๆ บ้าน ป.เองค่ะคุณอัสสุ เห็นมีอยู่ ต้นเดียวเองค่ะ เลยต้องง้อไปถ่ายเก็บไว้ หาดูจากเวป สวยกว่าค่ะ ชื่อดอก bleeding heart ค่ะปกติจะมี หลายสีจากขาวถึงเกือบแดง ป.เห็นจากเวปว่ามีสีออก เหลืองถึงเขียวอ่อนด้วยค่ะ แต่ต้นจริงเห็นแต่ดอกจืดๆ คงเป็นเพราะโดนฝนด้วยน่ะค่ะ
4 พฤษภาคม 2550 22:56 น. - comment id 691546
จ้าฟ้าลั่น แค่แวะมาเยี่ยม ป.ทุกวันก็ซาบซึ้งแล้วจ้าเพื่อน ช่วย ป.หายเหงาได้เยอะ..แง แง อยากร้องไห้..คิดถึง บ้านจัง..
4 พฤษภาคม 2550 22:57 น. - comment id 691547
ใช่แล้วค่ะคุณชัยชนะ..ใครทำใครได้ค่ะ..ป.ไม่อยากพูด เรื่องธรรมะเท่าไร เพราะเดี๋ยวใครจะว่าเอาว่าไม่สมควร พูด..อิอิ..ป.เป็นคนบาปหนาค่ะ
4 พฤษภาคม 2550 22:58 น. - comment id 691548
คงเป็นแบบนั้นแระค่ะคุณปักษาวายุ..ส่วน ป.ขอ บายแล้วค่ะ..อยู่ได้อย่างมีความสุขมากกว่า..เฮ้อ ไม่คิดว่าตัวเองจะเข็ดขนาดนี้เลยค่ะ..
4 พฤษภาคม 2550 23:10 น. - comment id 691554
สักวันหนึ่งข้างหน้าหากล้าหนัก จงหยุดพักกายใจให้หายหม่น มีเรื่องราวหลายหลากมากปะปน จิตจะดลให้พ้นกรรม..เคยทำมา ตรองพินิจพิศถ้อยเรียงร้อยฝาก แม้เย็นยากบากบั่นหมั่นรักษา เก็บเรื่องราวหนาวหนักถักทอทา ด้วยกาพย์กลอนส่งมารักษาเธอ แม้นอดีตกรีดฝังลบฝั่งฝัน แอบจาบัลย์ทุกครั้งยามพลั้งเผลอ แต่ใจแตกแหลกสลายไปแล้วเออ สิ่งที่เจอคือฝันร้าย..ไม่อาจลืม
5 พฤษภาคม 2550 01:11 น. - comment id 691571
ตรองพินิจพิศถ้อยเรียงร้อยฝาก แม้เย็นยากบากบั่นหมั่นรักษา เก็บเรื่องราวหนาวหนักถักทอทา ด้วยกาพย์กลอนส่งมารักษาเธอ แปะๆๆๆๆๆๆๆๆ กลอนท่อนี้ชอบมาเลยค่ะปราณรวี.....ฝนขอฝากให้พิเศษกับ ปราณรวี..ฉางน้อย....แก้วตานะค่ะ..อิอิ วันจันทร์ที่จะถึงนี้แบงค์ฮอลิเดย์ค่ะ....อาทิตย์นี้เลยเหนื่อยหน่อย..แต่สนุกค่ะ...อิอิ
5 พฤษภาคม 2550 02:06 น. - comment id 691577
นึกว่าสักวันหนึ่งเราจะโต้ เราจะโตเสียอีก แต่ความรักมักทำให้เราโตขึ้นน้า
5 พฤษภาคม 2550 02:35 น. - comment id 691578
จ้าฝน..ถ้าเจอแก้ว ช้างน้อย และปราณรวีจะบอกให้ค่ะ..อิอิ.. วันหยุดไปเที่ยวไหนหรือเปล่าจ๊ะ ส่วน ป.ก็วางแผน ออกไปเก็บภาพ ส-อา นี้แดดดีจ้า ไม่รู้มีลมมั้ย แล้วคอยเข้ามาชมภาพได้นะจ๊ะ
5 พฤษภาคม 2550 02:37 น. - comment id 691579
สวัสดีค่ะ idaho หายไปไหนมาค่ะน้านนนนนนนาน ไม่ได้ยินเสียง..idaho ทำไมชื่อนี้คะ?? หรือเพราะ ว่าอยู่รัฐนี้ ถ้างั้นอยู่ตะวันตก ป. ไป 2-3 รัฐค่ะ..อิอิ หายหนาวหรือยังคะที่นั่น บ้าน ป.ยังเย็นๆ เป็นช่วงๆ มีฝนมีลมเป็นระยะค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยม คิดถึงค่ะ
5 พฤษภาคม 2550 16:34 น. - comment id 691663
พี่ ป จ๋าแก้วมาแร๊จ้าคิดถึง พี่ แระพี่ฝนมากค๊า
กลอนพี่เพาะทุกอันเลยค่ะพี่ปจ๋า อ่านไปร้องให้ไป
เส้าทุกอันค่ะจ่ามาใหม่ค่ะพี่ๆจ๋า
5 พฤษภาคม 2550 21:02 น. - comment id 691694
สักวันหนึ่งเราคงลืมไปหมดแล้ว ไม่มีแววเจ็บช้ำไว้ย้ำจิต แค่เพียงผ่านเข้ามาในชีวิต ถูกลิขิตให้เรียนรู้..สู้ต่อไป หวัดดีจ้าผู้หญิงไร้เงา..หายไปไหนมาน้านนนนนาน คิดถึงค่ะ..แอบหนีไปเที่ยวมาแหงมๆๆ เลย..อิอิ
5 พฤษภาคม 2550 21:03 น. - comment id 691695
ดีจ้าแก้วใส..อย่าร้องไปเลย..ป.อยากให้มันผ่านไปแล้ว ไม่ผ่านมาอีก แค่เขียนเวลารู้สึกเศร้าๆ น่ะจ้า..ขอโทษนะ ที่ตอบช้า เมื่อวานมัวออกไปเก็บภาพมาจ้ะ เข้าบ้านมาซะ ดึก ตัดต่อภาพเสร็จก็ดึก เลยเพิ่งมาตอบเอาตอนนี้เอง..อิอิ
5 พฤษภาคม 2550 22:15 น. - comment id 691720
ณ มุมหนึ่งของใจใครไม่เห็น ว่าซ่อนเร้นเจ็บช้ำน้ำตาไหล คือมุมอับลับตา..เป็นฝ้าใจ แอบเก็บไว้..ทุกข์ทน..เพียงคนเดียว ถึงแม้นหนักยากยิ่งกว่าสิ่งไหน จะทำใจให้ลืมไม่แลเหลียว เจ็บระกำช้ำดวงแด..แต่ผู้เดียว หยุดข้องเกี่ยวใดใดเคยให้กัน ไม่ต้องเก็บเหน็บหนาวที่ร้าวรวด ลืมเจ็บปวด..ลืมทุกข์..ลืมสุขสันต์ ลืมให้หมดถ้อยจำเรียงเสียงจำนรรจ์ ลืมคืนวันอันขมขื่น..รื่นน้ำตา มีชีวิตต่อไปในวันนี้ หยุดเสียทีหัวใจไม่ค้นหา เพราะสิ่งฝันพลันมลายจากสายตา เก็บน้ำตาเอาไว้..หยุดไหลนอง
5 พฤษภาคม 2550 22:53 น. - comment id 691737
เก็บดอกไม้หลายหลากมากสีสรร มากำนัลน้องน้อยถ้อยแถลง ในวาระวันเกิดเจิดจำแลง พร้อมแต้มแต่งบทกลอนวอนเทวา ให้คุ้มครองน้องไว้ไกลความทุกข์ พบสนุกสุขสันต์มากหรรษา สิ่งดีดีหวังไว้ไม่นานมา ชื่นอุราพาไปได้สมปอง ให้สำเร็จกิจการงานธุระ ได้พบปะผู้คนชนทั้งผอง รับความรักเมตตา..ฟ้าเรืองรอง มิตรไมตรีมีให้น้อง..ไม่หมองใจ ทั้งครอบครัวมีสุขสนุกสนาน แสนสำราญนานเนาว์..เข้าใจไหม แค่สั้นๆ ก็พอแล้วนะแก้วใจ เพราะพูดมากน้องจะไม่เข้าใจเอย..อิอิ สุขสันต์วันเกิดจ้าแก้วน้องรัก สิ่งดีดีที่หวังไว้ขอให้สมปรารถนา ทุกประการนะจ๊ะ พี่ ป.
6 พฤษภาคม 2550 00:14 น. - comment id 691762
กาบขอบคุนพี่ ป จ้ะพี่จ๋าทุกอย่างแก้วขอหัยพี่ด้วยค่ะขอหัยพี่มีฟามสุขมากๆจ้ะพี่จ่ารัก พี่จ้ะ
7 พฤษภาคม 2550 05:02 น. - comment id 691949
สักวันหนึ่งฉันจะแกร่งดั่งคนเก่า เรื่องทุกข์เศร้าใดใดไม่เกรงกริ่ง ไร้หัวใจใครไม่กล้ามาประวิง จิตหยุดนิ่งทิ้งห่างทางแห่งรัก เพราะเจ็บปวดวันนี้เป็นที่สุด ใจสะดุดทรุดโทรมจนโหมหนัก มันเกินทนล้นอุราล้ายิ่งนัก ขอหยุดพักถาวรไม่ย้อนมา มีทำไมถ้าลวงเล่นเป็นสิ่งของ คนหมายปองมากมายจนหลายหน้า แต่เลือกเธอเลยต้องเจ็บเหน็บอุรา ภายภาคหน้าต้องจดจำน้ำคำใคร อย่าทุ่มใจให้หมด..ลดไว้บ้าง เพราะบางอย่างซ่อนเร้นเป็นนิสัย ถึงจุดหนึ่งจึงจะเห็นความเป็นไป เมื่อนั้นไซร้ใจยังอยู่คู่กับเรา
18 พฤษภาคม 2550 11:55 น. - comment id 697731
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
