พ่อจ๋า....แม่จ๋า

พรสวรรค์

พ่อแบกไถไปนายามฟ้าสาง            ลูกคิดสร้างความชั่วให้มัวหมอง
แม่รดผัดตักน้ำในลำคลอง                   ลูกไปจองตั๋วหนังแต่ยังวัน
       พ่อถากฟันดินนาจนฟ้าสาย            ลูกสบายอัดบุหรี่มีความฝัน
แม่กินข้าวกับเกลือเมื่อเที่ยงวัน              ลูกสุขสันต์ข้าวมันไก่ใจใหญ่พอ
       พ่อมือแตกบอบช้ำปล้ำถางป่า         ลูกเที่ยวบาร์รำช้ำใจหนอ
แม่นุ่งผ้าผืนหนึ่งซึ่งมอซอ              ลูกแสนหล่อนุ่งมอร์สยอดไปเลย
       พ่อตัวดำหลังคู้อยู่กลางทุ่ง             ลูกมัวยุ่งเรื่องผู้หญิงไม่นิ่งเฉย
แม่รับจ้างตามลำเค็ญไม่เว้นเลย             ลูกไม่เคยตั้งใจในการเรียน
       พ่อร้องไห้เมื่อทราบว่าเงินตราหมด   ลูกคิดคตทำให้พ่อก่อปวดเศียร
แม่ถากไร่ไถนาแทบอาเจียร                 ลูกหมั่นเพียรรีดไถใช้เงินตรา
       พ่อฝ่าฝนขนของไปตลาด              ลูกองอาจเล่นพนันทางตัณหา
แม่ขาดเลือดเหลืองผอมตรอมอุรา          แต่ลูกยาใจดำแม่ช้ำใจ
       ลูกอัปรีย์พ่อแม่มีแต่ลำบาก           ความทุกข์อยากล้นเหลือพ้นวิสัย
ว่าไม่นอนสอนไม่ฟังกรรมปางใด            พ่อทุกข์ใจแม่มีมารลำคาญครัน
       ทุกนาทีพ่อแม่มีแต่ความเศร้า          กินเกลือข้าวเคล้าน้ำตาแทบอาสัญ
เห็นกงจักรเป็นดอกบัวพาตัวตัน             ลูกกลับหันสร้างกรรมชั่วมั่วทางพาล