สัมผัสนั้นจำได้..พี่ชายป้อง โอบประคองบอกลุก..หยุดร้องไห้ เช็ดน้ำตาฟ้องพี่ชาย..อย่าหายไป ขอพี่ใกล้ปกป้อง..เจ้าน้องยา.. ครั้งนั้นหวั่นคำคน..เป็นต้นเหตุ เขาเสกเมฆปั่นข่าว..เรื่องกล่าวหา เด็กไม่ดีเลยหนอ..ต่างขอลา บ้างก็ว่า..บ้างก็แกล้ง..ยุแยงกัน ขอถามพี่ซ้ำซ้ำ..ใครกำหนด?.. เป็นเพียงกฏสังคม..ที่ชนชั้น? หรือแบ่งพรรค แบ่งกลุ่ม..นั้นมุมดัน เด็กขี้ฝันอ่อนแอ..อย่าแส่มา (นะ..!!) เขาแยกกลุ่มไปเที่ยว..โดดเดี่ยวจัง น้ำตาหลั่งน้อยใจ..ร้องไห้หา.. ขอแค่ถามพี่ชาย.. ต่างหน้าตา.. ใครเขาว่าเด็กแปลก..เด็กแตกแนว.(..เฮ้อ..อ..อ!! ..) คิดถึงพี่มากมายพี่ชายจ๋า.. ตื่นเช้ามาใส่ลำลอง..หน้าผ่องแผ้ว กระโปรงสวยรอพี่.. ไร้วี่แวว จะไปแอ่วดอยไกล..พี่ไปโตย.. พี่สัญญามารับ..ใยกลับหาย.. นั่งเดียวดายที่กินเส้น..เซ็นฯระโหย.. น้ำตาคลอขึงโกรธ..ร้องโอดโอย สายฝนโปรยแข่งร้อง..ทั่วท้องฟ้า.. จำได้มั้ยสัญญา..จะมาป้อง วันนี้ร้องคร่ำครวญ..ประท้วงว่า พี่ชายลืม..คำมั่น..คำสัญญา เรนชินชาผิดหวัง..นับครั้งจำ.. (ฮือ..อออ..ๆๆ..) ................. ..โหย..ย..ยย..งัยดีคะเนี่ย..อิอิอิ.. แบบเรนตั้งใจจะเขียนบทกลอนในแนวเศร้า.. เก๊าะพี่ชายผิดนัดเรนเนี่ยน้าาา.. แต่มัย..เรนยิ่งเขียนเก๊าะยิ่งตาหลก.. เฮ้อ..ออ..อ..(ถอนจายยย..ยย..ย้าวววว..ยาวระกาน..) ..... เรนตื่นเช้า..อ่านบทกวีของพี่ชายสดายุ..ของพี่อัลมิ.. และของคุณลุงแบบเรนแอบติดเก็บไว้ที่ผนังในห้องของเรน.. ..เรนแต่งกรอบเอง.. ติดเอง.. แม้จะไม่สวย.. เบี้ยวๆอย่างที่ใครๆชอบว่าเรน.. แต่เรนเก๊าะทำด้วยความตั้งใจ.. ขอบคุณพี่ๆ..ทุกคนที่เป็นคุณครูที่ดีให้กับเรน.. เรนยังจำได้.. คำพูดประโยคนั้น.. ..แม้จะปั้นดินน้ำมัน ให้คมไม่ได้..ก็ขอให้เขาเป็นดินน้ำมันที่มีค่ากับสังคม และครอบครัวของเขา.... ... เรนเป็นดินน้ำมันก้อนแรกของคุณลุง.. ก็เรนรู้สึกแบบนั้น.. จริงๆเนี่ยน้าาา .. อิอิอิ.. .................... เรนขอบคุณพี่อัลมิ.. ขอบคุณพี่ชายสดายุ..ขอบคุณคุณลุง.. ขอบคุณพี่ๆ.. ขอบคุณ..เด็กชายคนนั้น.. ขอบคุณที่ให้ที่เป็น.. โลกของเรน..โมเมจัง.. ซาแว้ปปป.. ......
29 เมษายน 2550 23:58 น. - comment id 682212
พี่ชายแท้ๆของเฌอ มี 2 คนค่ะ แต่พี่ชายในโลกใบนี้มีหลายคนค่ะ
29 เมษายน 2550 08:35 น. - comment id 688987
บรรยากาศตอนเช้า ที่ผ่านการชุ่มชื้นของสายฝนในยามดึก ที่โน่น เป็นอย่างไรบ้าง .. บางคนส่งข่าวมาว่า ลมกรรโชกแรง มีพายุฝน ที่นี่ ก็มีฝนบ้าง ลมแรง แต่ไม่นานก็สงบ อากาศในเช้านี้ เหมือนต้นฤดูฝน พื้นถนนสะอาด รถที่จอดไว้ด้านนอก เหมือนมีมือขยันมาขัดซะเอี่ยมอ่อง ต้นสนด้านข้างที่จอดรถ หักโค่นลงมา 1 ต้น โชคดีที่ไม่มีรถจอดตรงนั้น เรายังนึกไม่ออกว่า .. เราทำอะไรให้คุณเรนบ้าง ถึงได้ขอบคุณอยู่ร่ำไป บางที ความประทับใจ ก็อาจเป็นไปในแค่ระยะเวลานั้น ๆ เมือ่ถึงเวลาที่คุณคล่องงานเขียนเพิ่มขึ้น ความชำนาญ ความมีอิสระภาพ ก็จะปรากฏเอง อันที่จริง .. ไม่ว่าผู้คนรอบข้างจะเป็นใคร คนที่สำคัญที่สุด ก็คือตัวของคุณเอง
29 เมษายน 2550 08:48 น. - comment id 688988
..สิ่งที่พี่อัลมิให้เรน...มีความหมายและความสำคัญสำหรับเรน.. พี่อัลมิ..อาจไม่รู้..ไม่สนใจ.. แต่สำหรับเรน.. ..มีค่ามากมาย.. พี่อัลมิคะ.. เรนอยากได้ยิน.. และสัมผัสความรู้สึก..ตรงนั้นอีกครั้ง.. .. เรนอยากได้ยิน.. พี่อัลมิเรียกเรนว่า.. น้องเรน.. ฟังแล้วเรนอบอุ่น..ด้วยดิคะ.. เรนขอบคุณ..พี่อัลมินะคะ....
29 เมษายน 2550 09:25 น. - comment id 688990
..เรนอยากเขียนเล่าเรื่องแบบพี่อัลมิ.. .. นอกหน้าต่างบานนั้น.. สวนป่าของมามี้..สีเขียวที่เรนและพ่อชอบ.. บ้านของต้นไม้.. สีแดง..ม่วงสดใส..รายรอบชูช่ออวดสายตาเรน.. เค้าทักทายเรน.... หอมจัง.. อิอิอิ.. ... เก๊าะเรนแอบหอมแก้มสีแดงของเค้าเนี่ยน๊า.. แอบมองที่กระจก.. ชุดสีขาว ..ที่ใครๆเก๊าะบอกว่าจืดชืด..เฮ้อออ.. เรนถอดมันออก.... หยิบกางเกงยีนส์สีซีด.. มาใส่ พร้อมเสื้อยืดสีชมพู..ตัวโปรดที่มี้ซื้อให้..ในวันที่เรนงอแง.... ...เรนมีกล้องติดตัวด้วยนะคะ.... เก็บภาพทุกภาพที่ชอบ.. .. เรนขับรถได้.. แม้ไม่เก่งแบบพี่อัลมิ.. แต่เรนเก๊าะสามารถพาเค้าไปถึงที่ที่นัดหมาย.. โห้ยย.. เรนเก่งจัง.... อิอิอิ.. แต่ตอนนี้.. เรนหิวจัง.. .. นมอุ่นร้านมล.. รอเรน..แป๊ปปป.. .. ..
29 เมษายน 2550 10:37 น. - comment id 688999
เราเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่เดิมทีไม่เคยมีใครสักคน ณ ที่นี้ ที่รู้จัก ต่อมา .. ด้วยกิจกรรมบางอย่าง จึงทำให้มีการเห็นหน้าค่าตากันบ้าง ทว่า .. เราก็ยังรู้สึกว่า เหมือนไม่มีใครรู้จักเราอยู่ดี ดังนั้น เราจึงถอยห่างจากทุก ๆ คน .. ในระยะพอสมควร ไม่ใกล้เกิน และไม่ห่างมาก เห็นกัน ก็ยิ้มให้ .. พบกัน ก็ทักทายกัน .. โดยพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ก้าวก่ายความรู้สึกใคร ในขณะเดียวกัน เราก็ไม่เปิดทางให้ใครละเมิด ล่วงล้ำ ในความเป็นเรา จากเมื่อก่อน ที่เราเคยเรียก "-น้องเรน-" ก่อนที่จะเปลี่ยนคำนำหน้าไป เนื่องจากเราย้อนทบทวนในบทบาทของตนเอง ว่า .. เราเคยดูแล เอาใจใส่ ขนาดนั้นหรือเปล่า หากเป็นพี่ พี่จะต้องดูแลน้องเช่นไร .. เป็นตัวอย่างแบบอย่างเยี่ยงไร .. ในเมื่อเรามิได้มีคุณสมบัติเพียงพอ .. ไม่อาจเป็นต้นแบบให้เดินตาม เราจึงมิกล้าใช้สิทธิ์ยกตัวเองให้เป็นพี่ได้ อีกทั้งเราอยากให้ แต่ละคนมีอิสระในความคิดเต็มที่ ไม่ต้องติดขัด หรืออยากขัดแต่ขัดไม่ได้ ไม่กล้าขัด .. เพราะ คำเรียก "-พี่-" เรียก "-น้อง-" มันกำกับให้จำเป็นต้องกดความรู้สึกของตนเอง เราเอง เราเคยเรียกบางคน "-พี่-" และมีความรู้สึกที่คงไม่แตกต่างจากคุณเท่าไหร่นัก เมื่อถึงเวลาหนึ่ง ที่เราสงสัยในความรู้สึก ในความวางใจ ที่เคยได้รับ เอ !!! เราเรียกเขา "-พี่-" .. เขา คิดว่าเราเป็น "-น้อง-" หรือเปล่า หว่า ? หรือไม่ก็ ....เอ !!! เราเรียกเขา "-น้อง-" .. เขานับถือเราเป็น "-พี่-" บ้างไหมหนอ ? :) อย่าซีเรียสเลย เราไม่ได้ก่อความรู้สึกติดลบไว้กับใครทั้งสิ้น เราแค่ใช้เวลาว่าง ผ่านเข้ามาเขียนกลอนในเน็ต เท่านั้น .. ความจริง คุณเองก็เห็นบ่อย ๆ ว่า .. เรื่องราวรอบ ๆ ตัวเรา มันน่าปวดหัวเช่นไร มาเรียกเป็น "-พี่-น้อง-" .. อาจจะทำให้คุณลำบากใจในภายหลังก็ได้นะ เพราะเราเคยมีประสบการณ์มาแล้ว นั่น"-พี่-" ..โน่น"-ลุง-" .. กว่าเราจะฝ่าสมรภูมิหลุดออกมาได้ แทบแย่เหมือนกัน
29 เมษายน 2550 10:39 น. - comment id 689001
พี่ชายยังไม่ลืมเพียงติดธุระอาจมาช้าไปบ้าง อย่าน้อยใจไปเลยนะ ให้โอกาสพี่ชายได้แก้ตัวด้วย คิคิ..เขียนมาจากใจจริงๆนะเนี้ย น้องเรน..โมเมจัง
29 เมษายน 2550 11:29 น. - comment id 689023
เรน......ชอบกลอนนี้จัง...เราขอยืมหน่อยนะนะส่งไปให้พี่ชาย เราเขียนกลอนไม่ค่อยสวย แต่ชอบอ่าน ยืมเรนแล้วกันนะ ขอบคุณจ้า (อนุญาตปล่าวนะ)
29 เมษายน 2550 11:59 น. - comment id 689033
ยอมเป็น พี่ชายให้ ไหมชั่วคราว น้องคนตัวปล่าว อย่าเศร้าเมื่อหมดทางไป ห่างอกแม่มา ถูกเขาทำร้ายใจ ให้สิทธิน้องมาอาศัย มิได้ว่ารบกวนหรอก
29 เมษายน 2550 13:31 น. - comment id 689063
มีพี่ชายน่ารักเหมือนกันเลยค่ะ
29 เมษายน 2550 14:56 น. - comment id 689094
29 เมษายน 2550 15:42 น. - comment id 689133
กลอนของเรน สดใสจังเลย อยากมีพี่ชายจัง อยากให้พี่ชายมาตามเอาใจ ว้า แต่ เราไม่มีพี่เลย แงๆๆๆๆ
29 เมษายน 2550 16:32 น. - comment id 689179
.....ฉางน้อยกะพี่ชายต่างกันลิบ พี่ชายทำอาหารเก่ง เจียวไข่เก่ง พี่ชายชอบปลูกต้นไม้ ดอกไม้ ฉางน้อยชอบปีนต้นไม้เก็บผลไม้ 555 ฉางน้อยชอบกินข้าวผัดฝีมือพี่ชาย 5555
29 เมษายน 2550 16:33 น. - comment id 689180
ตายละซี เราบังอาจไปเรียก น้องเรน มาตั้งนาน จะเป็นอะไรไม๊เนี่ย
29 เมษายน 2550 16:55 น. - comment id 689203
29 เมษายน 2550 19:04 น. - comment id 689278
พี่รุ้งคะ.... พี่ชายเค้าลืมเรน.. แอบไปเล่นที่สนามบาส.. ... .. เรนไม่อภัยร้อกก.. เก๊าะพี่ชายไม่เมล์มาบอกเรน.. .. เรนขอบคุณพี่รุ้งนะคะ.. ต้นส้มคะ.... ตอนนี้เรนเขินจัง.. ต้นส้มต้องไม่รู้แน่ๆเลยว่า..บทกลอนที่เรนเขียนทุกบทกลอน.. อย่านำไปอวดใครนะคะ.. โดยเฉพาะพี่ชาย.. เก๊าะพี่ชายของเรนยังไม่อ่านของเรนเลย.. .. เรนกลัว..พี่ชายของต้นส้มจะเลิกรักต้นส้ม.. เหมือนที่พี่ชายเรนเลิกรักเรน.. น่านะ..จะอย่างไร..เรนเก๊าะต้องขอขอบคุณต้นส้มนะคะ.... อยากจะบอกต้นส้มจัง..ว่า..เรนอนุญาต..
29 เมษายน 2550 19:06 น. - comment id 689280
พี่ก่องกึกคะ.... อิอิอิ.. เรนขอบคุณคะ..
29 เมษายน 2550 19:10 น. - comment id 689281
ตะวันคะ.... เรนว่า..พี่ชายเรนน่ารักกว่า..นะ..น๊า..อิอิอิ.. พี่ชายเป็นคนพิเศษ.. และพี่ชายเก๊าะเป็น..คนมหัศจรรย์ของเรนด้วยนะคะ.. เรนขอบคุณ..และเรนก็ชอบชื่อคุณด้วยดิคะ..
29 เมษายน 2550 19:19 น. - comment id 689283
พริกไทยดำ.. เรนขอบคุณนะคะ..ขอบคุณหัวใจสีแดง.. พี่เพียงแพรวคะ.... เรนแบ่งพี่ชายให้ไม่ได้ด้วยดิคะ.. อิอิอิ.. .. ..งัยดีน๊า.. โห้ยย..เรนจะทำอย่างไรดี..
29 เมษายน 2550 19:27 น. - comment id 689286
ฉางน้อยคะ.... พี่ชายเรน..สอนเรนให้ทำอาหาร.. พี่ชายเรน..สอนเรนให้ทำน้ำส้มคั้น.. พี่ชายเรน.. สอนเรนทุกๆอย่าง.. นั้นเก๊าะแปลว่า.. พี่ชายเรนเก่ง.. ไม่แพ้พี่ชายฉางน้อย.. อิอิอิ.. เรนขอบคุณฉางน้อยนะคะ....
29 เมษายน 2550 19:38 น. - comment id 689288
พี่ฤกษ์คะ.... เรนดีใจทุกครั้งที่พี่ฤกษ์เรียกเรนแบบนั้น น้องเรน..คำนี้สัมผัสความรู้สึกของเรน.. ม่ายรู้ดิคะ..มัยเรนรู้สึกดีจัง.. ในทุกครั้งที่ได้อ่าน.. พี่ฤกษ์อาจไม่สนใจ..แค่ผ่านผ่าน แต่เป็นคำหวานหวาน..ที่เรนชอบที่สุดเลย.. ... พี่ฤกษ์คือพี่ชาย..ที่น่ารักของใครๆ..ตั้งหลายๆๆคน.. อิอิอิ ..
29 เมษายน 2550 19:40 น. - comment id 689290
พี่โคลอนคะ.... เรนขอบคุณนะคะ.. ขอบคุณรอยยิ้มและดอกกุหลาบสีแดงที่ให้เรน.. เรนคิดถึงนะคะ..
29 เมษายน 2550 20:30 น. - comment id 689307
พี่สาวแวะมาทักทายจ้า ไม่รู้จะพูดอาราย เหมือนข้างบนแล้วกันเนาะ อิอิ...
29 เมษายน 2550 22:01 น. - comment id 689363
...คิดถึงเรนน้อยคนเก่ง วาดโลกสวยด้วยมือของตนเองพร้อมอารมร์ที่ดีต่อไปนะจ๊ะเด็กกาละแมของพี่
30 เมษายน 2550 03:22 น. - comment id 689396
บรรยายซะเห็นภาพเลยจ้ะน้องเรน พี่ ป.มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ สู้ จ้า
30 เมษายน 2550 07:08 น. - comment id 689439
อยากมีน้องสาวขี้อ้อนแบบนี้จัง......
30 เมษายน 2550 09:20 น. - comment id 689502
๐ หมู่เมฆงามยามมองมือป้องหน้า สูงหนักหนาฟ้าไกลอยากไปถึง แต่เล็กน้อยพลอยย้ำสู่คำนึง หวังเป็นหนึ่งลิ่วล่องบนท้องฟ้า ๐ หนึ่ง...มองเมฆสำราญนับนานเนิ่น หนึ่ง...เอ็นดูมองเพลินนานเนิ่นกว่า สองแขนช้อนร่างน้อยหมุนลอยพา ดังจะปล่อยลอยฝ่าขึ้นฟ้านั้น ๐ เคยถูกเขาเย้าแหย่รังแกใส่ งอแงไห้โอบรอบพูดปลอบขวัญ พี่ชายเอื้อมมือกุมคอยคุ้มกัน หยุดหวาดหวั่นพรั่นใครอย่าไปเกรง ๐ สองพี่น้องผูกพันตราบวันล่วง พี่ชายห่วงคอยคุมห้ามกุมเหง ไม่กลัวหรอกบอกรัวแก่ตัวเอง ศรัทธาเปล่งเป็นบ่วงคล้องห้วงใจ ๐ เติบใหญ่แล้วแก้วตา...ยิ่งกว่าห่วง เริ่มโชนช่วงอาวรณ์แสนอ่อนไหว หมดสิ้นกาลหยอกล้ออีกต่อไป เมื่ออาลัยอ่อนหวานเริ่มซ่านทรวง ๐ อบอุ่นอยู่ในหมาย...พี่ชายจ๋า ตรึงสัญญาน้องประทับไม่ลับล่วง กี่อาจเอื้อมเงื้อมเงา...ก็เปล่าปวง จักอาจช่วงฉายเงา...ล้วนเปล่าเลย ๐ เยื่อใยที่พันเกี่ยวหมายเหนี่ยวน้อง ให้จิตต้องบรรเจิดจนเปิดเผย งอกงามเป็นหวานล้ำมากล้ำเกย คงเอื้อนเอ่ยบอกแล้วผ่านแววตา ๐ ไกลกันเพื่อสำหรับให้นับช่วง ความเป็นห่วงคิดถึงคำนึงหา ฤๅขวัญน้องเรื่อยเร่ห้วงเวลา เพื่อรอท่าพี่รับ...ชั่วกัปกัลป์ ?
30 เมษายน 2550 10:39 น. - comment id 689549
มาช้า ๆ เรียบๆ ๆ ดูความเรียบร้อยสุดท้าย แหมมมม ยังมีคนทักทายเยอะเหมือนเดิม นะจ๊ะ สาวน้อย ภาพน่าชม กลอนน่ารัก ยังเป็นเรนเหมือนเดิมเลย
30 เมษายน 2550 10:40 น. - comment id 689555
พี่ชายพี่กานต์น่ารักมากค่ะ ไม่มีใครชมน้องสาว พี่ชายก็เฝ้าชม ใครว่าน้องสาวอ้วน พี่ชายบอกว่า กำลังพอดีคนมีอยู่มีกิน อิอิ พูดแล้วคิดถึงพี่ชายค่ะ
30 เมษายน 2550 15:07 น. - comment id 689700
สัมผัสลึกฝากถึงให้ตรึงจิต ขอมิ่งมิตรอย่าท้อจงต่อฝัน ฝากรอยยิ้มอิ่มใจมอบให้กัน มาเติมวันสดใสไปเก็บดาว อิ อิ อิ เรนสบายดีนะค่ะ
1 พฤษภาคม 2550 07:26 น. - comment id 689877
พี่ชมพูคะ.... เรนอรุณสวัสด์นะคะ.. ขอบคุณมากมายที่แวะทักทายเรน..
1 พฤษภาคม 2550 07:33 น. - comment id 689879
พี่ดอกแก้วคะ.... ..เรนสัญญานะคะ..เรนจะเป็นแบบนั้นให้ได้.. สิ่งที่ทำให้เรนได้เรียนรู้..เป็นสิ่งที่มีค่ามากมาย.. รอบๆตัว..รอบๆข้างของเรน..เป็นประสบการณ์..ที่ดีและเรนก็จะจดจำในสิ่งนั้น.. ความผิดพลาด.. ความสิ้นหวัง..ความอ่อนแอ..ในบางสิ่ง อาจไม่สามารถ.. ทำร้ายเรนได้อีกต่อไป.. สิ่งที่เรนได้รับ.. ไม่ว่าจากที่ใดๆที่ผ่านเข้ามา.. ทำให้เรนได้เรียนรู้..ทั้งความถุกต้องและไม่ถุกต้อง.. ... เรนกราบสวยๆ..ขอบคุณในความเมตตาที่ให้เรน ...ไม่เคยเปลี่ยนแปลง.. เรนรักพี่ดอกแก้วนะคะ..
1 พฤษภาคม 2550 07:35 น. - comment id 689880
พี่อัลมิคะ.... ..... ..
1 พฤษภาคม 2550 07:43 น. - comment id 689881
พี่เเฌอคะ.... ..เรนขอบคุณนะคะ.. พี่ชายน่ารักที่สุด..
1 พฤษภาคม 2550 07:49 น. - comment id 689883
พี่..ป.ปลาคะ.... ภาพให้ความรู้สึกดีจัง.. เรนขอบคุณนะคะ.. ..เรนจะสู้ๆๆ.. แต่เรนเก๊าะคงสู้พี่ชายไม่ได้.. เพราะพี่ชายเรนเค้าตัวโตนะดิคะ..... นั้นคือเหตุผลของเรน.. ที่เรนไม่กล้า.... .. แต่เรนก็รักพี่ชาย..
1 พฤษภาคม 2550 07:58 น. - comment id 689885
พี่อินสวนคะ.... อิอิอิ.. น้องสาวแบบเรน.. พี่ชายจะไม่สามารถไปดูหนังกับสาวๆได้นะคะ.. เรนจะไม่ยอม.. ม่ายรู้ดิคะ.. มัยเรนเป็นแบบนั้น อิอิอิ.. พี่ชายห้ามไปกับใครๆด้วยนะคะ.. ตอนนี้เรนรู้แล้วน๊า.... พี่อินฯ..กำลังจะบอกเรนว่า.. ม่ายอาววววแย้ววว.... ... เรนขอบคุณพี่อินฯนะคะ..
1 พฤษภาคม 2550 08:04 น. - comment id 689888
..พี่สดายุคะ.. ..พี่ชายคือความรู้สึกที่ดีของเรน.. ..พี่ชายรัก..และปกป้องเรน.. ..พี่ชายคือสิ่งที่เรนสัมผัสได้..ไม่ว่าเรนจะอยู่ที่ไหน.. ถูกรังแกอย่างไร.. ..พี่ชายจะอยู่ข้างเรน.. . พี่ชายคุ้มครองเรน.. พี่ชายมีคำพูดที่ทำให้เรน..หายน้อยใจด้วยนะคะ.. พี่ชายเป็นคนมหัศจรรย์..ที่สุดของเรน.... ... ..บทกวีของพี่ชายสดายุ.. เรนแอบเก็บไว้ตั้งนาน.. และเรนก็มีตั้งมากมายด้วยนะคะ.. เรนอยากเขียนให้ได้แบบนั้น.. เรนขอบคุณนะคะ.. .. ขอบคุณมากมายสำหรับความใส่ใจ..ที่ให้เรน.. บทกวีบทนั้น..เป็นของเรน.... แว้ปป..
1 พฤษภาคม 2550 19:27 น. - comment id 690069
ขอปกป้อคุ้มครองน้องเรนน้อย พี่ไม่ปล่อยใครแส่รังแกน้อง อยู่ชิดใกล้ไม่ห่างหายเมื่อหันมอง ยิ่งกว่าทองเอาใจใส่ไร้ภัยพาล ไม่เจอะกันนานแต่งได้ซะยาวกว่าพี่อีกนะจ๊ะ
3 พฤษภาคม 2550 10:11 น. - comment id 690863
หวัดดีจ๊ะเอื้องน้อยเรนจัง.... พี่ดามีพี่ชาย 2 คน...เสียไปคนนึงค่ะ...เหลือพี่ชายคนโตตอนนี้มีอะไรก้อไปเล่าให้เขาฟัง..ร้องให้ให้เขาปลอบ...จากที่เคยห่างเหินกันกลับมารักกันมากขึ้น..(เมื่อก่อนจะเล่าให้พี่ชายคนรองฟังอ่ะค่ะ..)..ขอบคุณสวรรค์ที่ส่งพี่ชายที่แสนดีมาให้ค่ะ... ส่วนน้องสาวพี่ดามีน้องสาวจริงคนนึง..และน้องในบ้านกลอนอีกสองสามคน...เอื้องน้อยก้อเป็นนึงในนั้นจ้า.... พี่ดาอยากจะบอกว่า....พี่ชายรึพี่สาวก้อรักเอื้องน้อยเรนจังเหมือนกันจ้า....*-* คิดถึงและห่วงใยนะจีะคนดี...
6 พฤษภาคม 2550 16:04 น. - comment id 691851
นานๆได้แวะมา แล้วก็ได้อ่านอะไรดีๆทุกครั้ง ขอบใจนะ
6 พฤษภาคม 2550 21:27 น. - comment id 691887
พี่ชัยชนะคะ.... ตอนนี้เรนยิ้มแฉ่ง..ด้วยดิคะ.. ขอบคุณที่ไม่ลืมเรน.. บทกลอนของเรนก็ยังคงเป็นแบบเรนๆ.. เรนพยายามแล้วนะคะ.. ที่นี่..เป็นที่ที่งดงาม..สำหรับความรู้สึกของเรน.. พี่กัลลดาคะ.... เรนไม่มีพี่ชาย.. ไม่มีพี่สาว.. โลกของเรนว่างเปล่า... .. เรนหลับตา.. ที่นี่..อบอุ่นสำหรับความรู้สึกของเรน.. เรนมีพี่สาวและเรนก็มีพี่ชาย.. .. ..
6 พฤษภาคม 2550 21:52 น. - comment id 691888
พี่เจ้าขาวคะ.... เรนชอบบทกวีของพี่เจ้าขาวมากๆด้วยดิคะ.. ทุกครั้งที่พี่เจ้าขาวเอาบทกวีมาลง.. เรนแอบปริ้นเก็บด้วยนะคะ.. ชอบความหมาย.. เป็นปรัชญา.. เป็นสัจธรรม.. เรนชอบมากๆ.. บทนี้เป็นของเรน.. หลังจากที่เรนอ่าน.. บทกวี..อย่างน้อย..ของพี่เจ้าขาว.. อย่าหัวเราะเรน.... ... อย่างมาก.. มองชีวิตคือชีวิต.. ไม่ยึดติดพิษโสมม ทรัพย์ยื่นคนชื่นชม.. ขื่นขมตรมซ่อนเร้น.. ... หรือเงินที่ใช้สื่อ.. แววตาซื่อใครไม่เห็น.. สังคมนิยมเป็น ฉันหนาวเหน็บเจ็บเหลือเกิน.. .... เรนจะแอบมาแก้ไข..อีกครั้งนะคะ.. พี่เจ้าขาวเซอร์ไพรส์เรน.... .. เรนดีใจที่สุดด้วยดิคะ.. ขอบคุณมากมายที่แวะมาทักทายเรน..
14 พฤษภาคม 2550 13:47 น. - comment id 695433
ถึงห่างไกล.... ถึงไม่ได้พบเจอ ถึงเวลาจะล่วงเลย ปู๊ชายคนนี้....ยังมีไหล่ที่ว่างเปล่าแต่อบอุ่น ให้น้องสาวเสมอ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ It's cold and empty +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
17 พฤษภาคม 2550 05:18 น. - comment id 696949
--- แด่น้องเรน --- อ่านกลอน ของเรนน้อย คงตัวจ้อย ตัวเล็กหนา ชวนคิด ย้อนเวลา ที่ผ่านมา นานหลายปี คิดถึง เจ้าน้องน้อย ที่หลับผลอย บนตักพี่ คอยห่วง น้องคนดี ยามเจ้านี้ ต้องเติบโต ตัวพี่ นี้แสนห่วง ทั้งเฝ้าหวง เจ้ามากโข น้องเอย อย่าหลงโก้ อย่าโยเย โลเลตาม อ่านกลอนของน้องเรน แล้วชวนให้พี่คิดถึงน้องสาวของพี่ พี่จึงขอแต่งกลอนบทนี้ให้น้องเรน นะครับ ขอให้เป็นคนดีของพ่อแม่
18 พฤษภาคม 2550 21:15 น. - comment id 698032
แวะมาเยี่ยมคนเคยรู้จัก รู้สึกภาษดีขึ้นเปงกองเลยนะน้องเรน ยิ่งลูกอ้อนนี่หุหุสุ๊ดหยอดดดๆ ^_______________^
19 พฤษภาคม 2550 06:23 น. - comment id 698135
พี่ชาย.... โห้ยย..แบบเรนดีใจที่สุดด้วยดิคะ.. เก๊าะพี่เมกแวะมา..ทักทายเรน.. พี่เมกเป็นพี่ชายเรนคนหนึ่งเหมือนกัน.... อาจไม่เท่าพี่ชายตัวจริง.... แต่เรนเก๊าะมีความรู้สึกดีๆ..ในทุกครั้งที่มีพี่เมกนะคะ.. น่า..นะ.. อิอิอิ ..เรนบอกแล้วงัยคะว่า.. พี่เมกเป็นพี่ชายของเรน..เช่นกัน.... ... เรนขอบคุณพี่เมกนะคะ..
19 พฤษภาคม 2550 06:30 น. - comment id 698136
พี่ปลายตะวันคะ.... เป็นบทกลอนที่ให้เรนจริงๆด้วยดิคะ.. หากน้องสาวของพี่ปลายได้อ่าน.. เรนว่าตอนนี้..เธอต้องกำลังยิ้มแก้มป่องแน่ๆเลยคะ.. ความอบอุ่นที่เธอได้รับจากพี่ชาย.. ความรู้สึกแบบนั้น.. เรนรู้ดีนะคะ.. ปลอดภัยและมีความเชื่อมั่น.. เธอจะตามฝัน..ได้อย่างแน่นอน.. จำคำของพี่ชายที่พร่ำสอน.. คือคำอวยพรที่เธอ..จำใส่ใจ.... .... เรนขอบคุณพี่ปลายตะวันนะคะ..
19 พฤษภาคม 2550 06:33 น. - comment id 698137
พี่คนเขียนกลอนคะ.... อิอิอิ.. เรนอรุณสวัสดิ์นะคะ.... ... ขอบคุณนะคะที่ไม่ลืมเรน..