พระอาทิตย์ตก ร่ำร่ำ ตะวันรอน อาทิตย์ตอนอัสดง ก้องก้อง เสียงยังคง ติดฝังแน่นในดวงใจ จู่จู่ก็หายวับ ก็หายลับก็หายไป เผลอเผลอก็จากไกล ไม่เห็นหน้า ไม่เห็นตา เสียงเสียงที่ดังแว่ว ก็คงแผ่วแล้วสิหนา ดวงเนตรและดวงหน้า คงเลือนหายคล้ายตะวัน ลาลาเจ้าอาทิตย์ นานนานจิตคิดถึงกัน หมดวันเจ้าตาวัน ก็เริ่มฝันคิดถึงเธอ รอรอตั้งตารอ ได้แต่ท้อก็รอเก้อ ก็เธอนะตัวเธอ ไม่พบเจอเหมือนตาวัน ต่อเติมตะวันใหม่ ด้วยแสงใสในคืนวัน ไม่มีเธอมีแต่ฉัน และอีกวันตะวันรอน
สวัสดีโลกสีฟ้า 28 เม.ย. 2550 13:11 น. - ID 101646 
1592
2
0
28 เมษายน 2550 14:42 น. - comment id 688732
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย และอ่านกลอนเพราะๆ
28 เมษายน 2550 15:16 น. - comment id 688762
ถึงเธอจะลาลับก็เพราะกลับไปถิ่นฐาน มืดแล้วเมื่อวันวานต้องกลับบ้านค่อยพานพบ สว่างแจ้งจึงจะกลับไม่สับปลับให้เสียใจ พรุ่งนี้วันฟ้าใหม่ขอดวงใจเฝ้ารอพบ
28 เมษายน 2550 16:08 น. - comment id 688812
ตะเวนมอดแล้ว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
