lสระแก้ว ศิลปากร ทับแก้ว
สวัสดีโลกสีฟ้า
สระแก้ว
สระเอ๋ย เจ้าสระแก้ว
ข้ามาแล้ว มาเยือน เตือนความหลัง
มาดูเทียน เล่มใหม่ ไฟเรืองรัง
จุดด้วยหวัง สว่างไสว ไปทั้งคืน
มาดูคน หนุ่มสาว ที่เจ้ายิ้ม
ดูแสงนิ่ม แสงเทียน เสียงสดชื่น
ดูหัวใจ หนุ่มสาว เจ้าหยัดยืน
พร้อมหยิบยื่น ให้แก่กัน พลันเศร้าใจ
เหมือนกับคนหนุ่มสาวเมื่อคราวก่อน
เหมือนกับตอนแสงสวยด้วยแสงไข
เหมือนกับตอนที่รอยยิ้มแย้มละไม
เหมือนกับตอนที่หัวใจแย้มผลิบาน
ก็เมื่อแสงเทียนหมดละลายมอด
ก็คงวอด คงวาย ภาพหายผ่าน
คงทิ้งไว้ให้วันนี้เป็นวันวาน
สิ่งที่ผ่านสิ่งที่พบคงลบเลือน
ภาพที่เห็นก็จะคอยมาหลอกหลอน
ภาพที่ตอนซาบซึ้งมาดึงเฉือน
ภาพที่สวยภาพที่งามมาตามเตือน
เป็นรอยเปื้อนรอยด่างตรงกลางใจ
เทียนที่จุดก็ต้องดับไปกับรัก
เทียนที่หักถึงจุดติดดูผิดไหม
จุดแล้วแสงริบหรี่เหมือนมีไฟ
ไฟแห่งรักที่จุดใหม่มันสั่นคลอน
ปีต่อไปคู่ใหม่ใหม่มาปรากฏ
ก็คงสดคงสวยด้วยแสงหลอน
สร้างตำนานเรื่องใหม่ได้อีกตอน
ดูเหมือนก่อนรักอีกแล้วสระแก้วเอย
เขียนไว้สำหรับต้อนรับน้องใหม่ศิลปากรทับแก้ว
กับสถานที่ซึ่งพี่เคยไปพบความรู้สึกนี้ที่สระแก้ว