...ฉันหัวเราะลำพัง.... ...ร้องให้เพียงลำพัง ใต้แสงดาวสวย..... แต่จิตใจกลับมืดมิด มีบ้างไหมนะ...... ใคร.. สักคนที่เข้าใจ ในความเป็นฉัน ในความรู้สึกนึกคิด หลายคนผ่านมา...และผ่านไป ทิ้งไว้เพียงรอยร้าว..... .....ในความทรงจำสีหม่น ครั้งแล้ว....ครั้งเล่า อีกนานไหม...อีกสักกี่ฤดู ที่... หัวใจดวงนี้ จะไม่ต้องเจ็บ... ซ้ำแล้ว.....ซ้ำเล่า อีกกี่ฤดู....อีกกี่ฤดูนะ
25 เมษายน 2550 13:40 น. - comment id 687556
มาเม้นท์ให้คนแรกเลยจ๊ะ ใครจะเหงากว่ากันนะคะเนี่ย
25 เมษายน 2550 14:45 น. - comment id 687590
อารมณ์เหงาแบบนี้...ใช่เลย ขอเก็บก่อนนะคับ
25 เมษายน 2550 17:16 น. - comment id 687690
ยอดเยี่ยมครับผม...
26 เมษายน 2550 12:52 น. - comment id 687989
ถ้าหากเอมเหงา เอมชอบโทรหาพ่อ บ้างครั้งก็เขียนไดอารี่ ไม่ก็ไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ หรือไม่ก็ไปดูหนัง แต่ตอนนี้ติดซีรีย์เกาหลี เลยใช้เวลาที่เหงาเสียไปกับการดูทีวีซะเยอะ บางครั้งเหงาบ้างก็ดีเหมือนกันเพราะว่าได้มีเวลาอยู่กับตัวเองและทบทวนเรื่องราวต่างต่างที่ไปเจอ ไปทำมา แล้วเอากลับมาทบทวน สิ่งที่อยากบอกคือ ไม่ว่าความรู้สึกอะไรก็ตามไม่ว่าจะเศร้า หรือเสียใจ ย่อมมีสิ่งดีดีซ่อนไว้เสมอ สู้ สู้ ค่ะ
26 เมษายน 2550 21:33 น. - comment id 688138
คงมหาเพื่อนเหงาๆมากมายครับที่นี่ ขอให้มีความสุข