ฉันเป็นเพียงสายลมแห่งความเหงา ฉันมีเงาความผิดหวังดังเพื่อนขวัญ ฉันอ่อนล้าอ่อนแรงใต้แสงจันทร์ ฉันไหวหวั่นอ่อนไหวในวังวน เธอเข้ามาสร้างแรงแสงแห่งฝัน เธอบอกรักฉันมั่น....ไม่สับสน เธอบอกรักฉันกว่าใครหลาย-หลายคน เธอเป็นคนเอ่ยวาจา.......คำว่า "เรา" มาวันนี้เธอเฉยเมยละเลยฉัน ปล่อยคืนวันทิ้งไว้ให้ฉันเหงา ยอดรักจ๋าไหนเจ้าว่าคำว่าเรา จะไม่เซาซบห่างแม้ร้างไกล