♡ความเหงาอยู่กับเราตลอดกาล ถึงเวลาจะผันผ่านนานเพียงไหน ไม่เคยร้างลาหายไปแสนไกล อยู่ขอบใจข้างกายนิจนิรันดร์ ♡แม้นมีใครมากมายมาหยอกล้อ ใจกับท้อรันทดหมดสุขสันต์ จะมีใครสักคนไหมเข้าใจกัน มาช่วยฉันให้มั่นใจคลายเหงาที ♡ฝากเนื้อฝากตัวติชมด้วยนะคะ เพิ่งมาแต่งกลอนที่นี่เป็นครั้งแรก คงจะไม่พริ้วนักแต่จะพยายามพัฒนาต่อไปค่ะ
4 พฤษภาคม 2550 22:13 น. - comment id 659821
เอาเจ้าตัวนี้ไว้เล่นแก้เหงาค่ะ
24 เมษายน 2550 11:34 น. - comment id 686908
ขอรับขวัญ คนเหงา เปล่าเปลี่ยวจิต ขอความรัก จงสถิตย์ เข้ามาหา จะได้ไม่ เปล่าเปลี่ยว เดี่ยวเอกา ขวัญเอ๋ยมา ช่วยรองรับ ประดับใจ
24 เมษายน 2550 12:00 น. - comment id 686923
หากเธอเหงาเศร้าใจในวันนี้ ขอเป็นที่พักใจให้หายหมอง เป็นเพื่อนรักร่วมสร้างทางครรลอง เป็นพวกพ้องร่วมสร้างทางกวี
24 เมษายน 2550 12:54 น. - comment id 686952
เขียน... ....ทักทายด้วยคำว่า สวัสดีครับ...
24 เมษายน 2550 17:15 น. - comment id 687095
.... เก่งแล้วคะ แวะทักทายด้วยคนนะคะ
24 เมษายน 2550 23:38 น. - comment id 687312
ทักทายค่ะ มาเยี่ยมเยือนคนเหงาค่ะ มาปลอบใจด้วย อิอิ
25 เมษายน 2550 08:07 น. - comment id 687400
ขอรับขวัญ คนเหงา เปล่าเปลี่ยวจิต ขอความรัก จงสถิตย์ เข้ามาหา จะได้ไม่ เปล่าเปลี่ยว เดี่ยวเอกา ขวัญเอ๋ยมา ช่วยรองรับ ประดับใจ คนบนเกาะ 24 เม.ย. 50 - 11:34 IP 202.91.18.192 ขอขอบคุณ น้ำใจ ที่ให้มา และหวังว่า จะกลับมา ไม่หนีหาย มารับขวัญ ทุกวัน ให้ชื่นใจ อาจทำให้ คลายเหงาใจ ได้สักวัน ขอบคุณมากค่ะคุณคนบนเกาะ
25 เมษายน 2550 08:20 น. - comment id 687411
หากเธอเหงาเศร้าใจในวันนี้ ขอเป็นที่พักใจให้หายหมอง เป็นเพื่อนรักร่วมสร้างทางครรลอง เป็นพวกพ้องร่วมสร้างทางกวี สายน้ำแห่งรัก ********************************** ถ้าวันใดใจฉันรู้สึกเหงา จะเก็บเอาบทกลอนของเธอนี้ ปลอบหัวใจให้บรรเทาเศร้าทีมี ช่างยินดีมีเพื่อนกวีให้ที่พักใจ ******************************** ขอบคุณน้ำใจคุณสายน้ำแห่งรักมากค่ะ
25 เมษายน 2550 08:22 น. - comment id 687414
เขียน... ....ทักทายด้วยคำว่า สวัสดีครับ... ๏ พริกไทยดำ ขี้เกียจล๊อคอิน๚ะ๛ ************************************** สวัสดีค่ะขอบคุณค่ะคุณพริกไทดำ
25 เมษายน 2550 08:24 น. - comment id 687415
.... เก่งแล้วคะ แวะทักทายด้วยคนนะคะ ฉางน้อย ***************************** ด้วยความยินดียิ่งเลยค่ะคุณฉางน้อย
25 เมษายน 2550 08:25 น. - comment id 687417
ทักทายค่ะ มาเยี่ยมเยือนคนเหงาค่ะ มาปลอบใจด้วย อิอิ เพียงแพรว ******************************************** ขอบคุณการต้อนรับที่อบอุ่นจ๊ะ
25 เมษายน 2550 08:27 น. - comment id 687423
ยัง งง อยู่เลยค่ะจะไปหาเพื่อนๆบ้าง ยังไปไม่ถูกขอเวลาศึกษาวิธีการก่อนนะคะ หรือใครมีอะไรแนะนำก็ขอขอบคุณล่วงหน้าเลยคะ
25 เมษายน 2550 09:58 น. - comment id 687455
มานั่งเป็นเพื่อนคลายเหงาคะ ร้องเพลงกันแก้เหงาดีกว่านะ
25 เมษายน 2550 14:40 น. - comment id 687589
มานั่งเป็นเพื่อนคลายเหงาคะ ร้องเพลงกันแก้เหงาดีกว่านะ แอ็ปเปิ้ล ขอบคุณมากค่ะคุณแอ๊ปเปิ้ล
26 เมษายน 2550 21:37 น. - comment id 688142
เป็นกำลังใจให้หายเหงาจ้ะ แต่งกลอนเพราะจัง
28 เมษายน 2550 10:12 น. - comment id 688647
ความคิดเห็นที่ 14 : หมายเลข 695373 เป็นกำลังใจให้หายเหงาจ้ะ แต่งกลอนเพราะจัง Zelda 26 เม.ย. 50 - 21:37 IP 58.9.159.8 เจอคุณ Zelda ที่นี่ก็หายไปบ้างแล้วค่ะ ขอบคุณที่ชมนะคะไปอ่านกลอนคุณมาก็เพราะมากๆค่ะอ่านแล้วคุ้นๆจัง
9 พฤษภาคม 2550 18:16 น. - comment id 693210
สนิมเกาะ กัดได้ แม้เหล็กแกร่ง สนิมแดง เหล็กแข็ง ก็กริ่วได้ หัวใจคน อ่อนกว่า เหล็กมากมาย แล้วไฉน จะไม่เหงา เศร้าโศกตรม เราจึงมา เป็นเพื่อน ให้คลายเหงา ลืมวันเศร้า ผ่านมา อย่าขื่นขม แม้วันนั้น ปวดร้าว เศร้าระบม มารื่นรมย์ กับวันใหม่ ไม่หวลคืน หันหลังมอง แล้วเดินหนี ไปให้ห่าง ปล่อยใจว่าง จากมา อย่าได้ฝืน รอยน้ำตา รินไหล อย่าได้คืน หาวันชื่น ฟื้นใจ ใหม่อีกครา ล้างสนิม ที่เกาะใจ ออกให้หมด อย่าจำจด ฝันร้าย อีกเลยหนา วันนี้มี เพื่อนกลอน เว้าวอนมา นับเดือนจ๋า ลืมเขาเถิด เปิดหัวใจ. ไม่เอานะ เลิกเศร้าเถอะ แวะมาเยี่ยมเยือนจ้า..
10 พฤษภาคม 2550 05:19 น. - comment id 693371
ความคิดเห็นที่ 16 : หมายเลข 699008 เอาเจ้าตัวนี้ไว้เล่นแก้เหงาค่ะ รอนตะวัน 04 พ.ค. 50 - 22:13 IP 61.19.168.220 เล่นซะหายเหงาเลยจ๊ะ อิอิ ขอบคุณนะคะ
10 พฤษภาคม 2550 05:44 น. - comment id 693375
ความคิดเห็นที่ 17 : หมายเลข 700741 สนิมเกาะ กัดได้ แม้เหล็กแกร่ง สนิมแดง เหล็กแข็ง ก็กริ่วได้ หัวใจคน อ่อนกว่า เหล็กมากมาย แล้วไฉน จะไม่เหงา เศร้าโศกตรม เราจึงมา เป็นเพื่อน ให้คลายเหงา ลืมวันเศร้า ผ่านมา อย่าขื่นขม แม้วันนั้น ปวดร้าว เศร้าระบม มารื่นรมย์ กับวันใหม่ ไม่หวลคืน หันหลังมอง แล้วเดินหนี ไปให้ห่าง ปล่อยใจว่าง จากมา อย่าได้ฝืน รอยน้ำตา รินไหล อย่าได้คืน หาวันชื่น ฟื้นใจ ใหม่อีกครา ล้างสนิม ที่เกาะใจ ออกให้หมด อย่าจำจด ฝันร้าย อีกเลยหนา วันนี้มี เพื่อนกลอน เว้าวอนมา นับเดือนจ๋า ลืมเขาเถิด เปิดหัวใจ. ไม่เอานะ เลิกเศร้าเถอะ แวะมาเยี่ยมเยือนจ้า.. เจษฎา รังสิต 09 พ.ค. 50 - 18:16 IP 58.64.79.100 ความเหงาเจ้าลงรากฝังหยั่งลึก เมื่อใดนึกถึงเขาปวดร้าวนัก นี่นะหรือที่เคยบอกว่าแสนรัก เพิ่งประจักษ์รักแท้แค่ข้ามคืน อยากจะหนี หนีไป ให้ไกลโพ้น หนีหน้าคน ใจร้าย ทั่ในฝัน หนียังไง ก็ไม่วาย มาหลอนกัน พอหลับฝัน เห็นหน้าพลัน ทุกวันคืน รอเมื่อไร หัวใจ จะว่างเปล่า ไม่มีเขา มาทำให้ขมขื่น ต้องเห็นหน้ายามหลับตาทุกวันคืน ต้องทนฝืนเจ็บปวดรวดร้าวใจ ดังสนิมเกาะในใจปวดร้าว ยึดความเหงาไม่ให้ไปทางไหน เก็บความเศร้าเอาไว้ที่ซอกใจ ขัดแค่ไหนถูอย่างไรไม่ออกเลย ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันเสมอ ความเศร้าฝังราก ลงลึก ซะแล้วค่ะ
10 พฤษภาคม 2550 08:22 น. - comment id 693419
เพลงดั่งนกเจ็บ
10 พฤษภาคม 2550 22:36 น. - comment id 693757
เมื่อความเหงา ฝังราก ลงไปแล้ว แม่ดวงแก้ว เสียใจ ใครก็รู้ ผิดพลาดไป ครั้งก่อน สอนเป็นครู ให้ได้รู้ แล้วศึกษา อย่าอ่อนแอ ผิดครั้งเดียว แม้ว่า หัวใจช้ำ ถึงเจ็บจำ แต่ใจ อย่ายอมแพ้ เก็บตัวเอง ขังไว้ ไม่ตอแย เท่ากับแพ้ ยอมให้ ผู้ชายเลว ลืมเสียเถิด ความหลัง เมื่อครั้งก่อน มันบั่นทอน ให้ชีวิต เหมือนตกเหว อย่าท้อแท้ แม้ว่า จะต้อง"เฟลว" เพราะคนเลว ไม่มีค่า น่าจดจำ. ตันเหมือนกันครับ ไม่ทราบว่าจะไปยังไง จบเอาดื้อๆเลย..เลิกเหงานะ มาเป็นเพื่อนกลอนกันดีกว่าจ้ะ..