ตามหัวใจในฝันฉันตามหา ข้ามขอบฟ้ากว้างไกลไม่หน่ายหนี เพราะรักเธอมากไปไงคนดี ฉันคนนี้จึงต้องตามถามหาใจ ตะวันดับลับลาฟากฟ้ากว้าง คนอ้างว้างคว้างขวัญมิหวั่นไหว ยังมิท้อทนตามหาข้ามฟ้าไกล นานแค่ไหนใจก็รอขอเจอะเจอ.
23 เมษายน 2550 07:22 น. - comment id 508809
หุหุ...จริงด้วยจ้าคุณป.ปราณรวีจริงเนาะคุณเอี้ยก้วย....คนตายไปแล้วจะฟื้นขึ้นมาได้ไงหว่า.......มิใช่หนังจีนดิ
22 เมษายน 2550 13:56 น. - comment id 685860
ถ้าหากรัก..นานแค่ไหนก็จะรอค่ะ..
22 เมษายน 2550 15:01 น. - comment id 685891
ความเห็นเหมือนคุณกุหลาบครับ ถ้าหากรัก..นานแค่ไหนก็จะรอ ..
22 เมษายน 2550 15:40 น. - comment id 685919
แต่ถ้านานเกินไป.....ใจก็ท้อนะครับ
22 เมษายน 2550 20:29 น. - comment id 686001
หวัดดีค่าพี่ Salukphin หนูขอเข้า มารอด้วยคนน้า..นานแค่ไหน ใจก้อรอ ค่า..กลอนของพี่เพราะมากค่า
22 เมษายน 2550 21:29 น. - comment id 686028
ใจมั่นคงนะคะคุณกุหลาบขาวแล้วอ้ายก่องกิกละคะจะรอไหวหรือ?รักจรองต้องรอและไม่ท้อค่ะคุณนายธนาขอบคุณค่ะน้องน้องซาซ่าจ๊ะ ...เรามารอด้วยกันนะคะ
23 เมษายน 2550 00:06 น. - comment id 686202
บางคนก็ไม่มีค่าควรแก่การเจอะเจอนิๆ นางฟ้า แต่มีค่าควรแก่การพะบู๊..อิอิ..วันนี้ของขึ้น
23 เมษายน 2550 01:38 น. - comment id 686259
ได้แต่รอ เพราะเค้าไม่หวนคืนอยู่แล้ว