::พื้นที่ความฝัน::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

๏	แบ่งพื้นที่ความฝันปันความหวัง
	สืบกำลังหัวใจให้คงสาย
	เป็นธารคำพรูถั่งบ่จางคลาย
	ปลอบคืนวันเปล่าดายของหลายคน
๏	ความจริงเราปลุกปลอบหัวใจเรา
	จากมุมเศร้ามุมอับมุมสับสน
	แสวงหาทางใสแจ้งใจตน
	ข้ามวังวนเหว่ว้ามายาการ
๏	แบ่งพื้นที่ความหวังสร้างความฝัน
	เอื้อเฟื้อกันคุณค่ามหาศาล
	ถ้อยทีถ้อยอาศัยไร้เล่ห์พาล
	ไทโพเอ็มยืนนานนิรันดร์เทอญ				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    15 เมษายน 2550 14:31 น. - comment id 683042

    มิตรทุกท่านเอื้อเฟื้อกันนะครับ
    
    ถ้าไม่มีสนามสำหรับเขียนอย่างthaipem.com
    และที่อื่น ๆ อีกหลายแห่ง  ผมก็คงหยุดเขียนไปเหมือน 20 ปีที่แล้ว
  • คนบนเกาะ

    15 เมษายน 2550 14:45 น. - comment id 683044

    36.gifสวัสดีครับ  ดีใจที่ท่านได้เข้ามาอยู่ในพื้นที่นี้ร่วมกัน  ขอให้มีความสุขมาก ๆ ครับ
  • กุหลาบขาว

    15 เมษายน 2550 19:06 น. - comment id 683132

    ใช่ค่ะ..เป็นพื้นที่ๆมีความสุขเพื่อนมากมาย
    คอยแบ่งปันน้ำใจ เอื้ออารีย์ต่อกัน..11.gif
    
    หาคำบรรยายไม่ได้ค่ะว่ามีความสุขแค่ไหน
    ที่ได้มา ณ.ที่แห่งนี้...36.gif
  • อัลมิตรา

    15 เมษายน 2550 20:30 น. - comment id 683145

    ค่ะ คุณก่อพงษ์ พื้นที่ความฝัน แบ่งปันให้ทุก ๆ คน
    
    จะว่าไปแล้ว ก็คงเหมือน คนโดยสารบนรถสองแถวหรือรถไฟ
    หากนั่งถ่างขา เอาสัมภาระวางกองระเกะระกะ
    และเบียดบังผู้อื่นให้ไปห้อยต่องแต่งอยู่บริเวณบันได
    บางคน อาจถูกเบียดบี้ในรถอึดอัดแทบแย่
    บางคน ได้แต่รอโอกาสว่า เมื่อใดพื้นที่จะเหลือบ้าง
    หากอัลมิตราเป็นนายตรวจรถไฟ หรือเป็นกระเป๋ารถสองแถว
    อาจจะต้องเลือกกระทำบางอย่างเพื่อความยุติธรรม
    
    ซึ่งกรณีดังกล่าว ..
    อาจจะต้องเชิญให้ลงจากรถ หรือไม่ก็เหวี่ยงสัมภาระออกนอกรถบ้าง
    เพื่อที่ว่าคนอื่น ๆ จะได้มีพื้นที่นั่ง หายใจได้คล่องหน่อย
    
    :) อัลมิตราทราบว่าคุณเข้าใจ
    
    ปล. ได้รับพัสดุอีกชุดแล้วค่ะ มาวันที่ 13 เผอิญว่าเมื่อเช้าเพิ่งไปหยิบจากตู้
    "คุณชายหัวใจละมุน" ก็เรียบร้อยแล้วเช่นกัน
    จะจัดส่งไปยังหัวเมืองเหนือ พร้อมกับ "บทกวีแบบควายควาย"
    ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ที่เป็นธุระให้
  • ราชิกา

    16 เมษายน 2550 17:25 น. - comment id 683426

    พื้นที่..แห่งความฝัน
    ร่วมแบ่งปันและรักษา
    เพื่อนเราได้เข้ามา
    ร้อยภาษากวีกานท์.....ฯ
    
    เราอยู่ร่วมกัน..สิ่งสำคัญ..คือการเสียสละ..และการเป็นผู้ให้..แบ่งปันซึ่งกันและกัน....แล้วสังคม..ก็จะมีความสุขค่ะ...36.gif44.gif36.gif
  • พี่ดอกแก้ว

    16 เมษายน 2550 20:59 น. - comment id 683449

    36.gif11.gif
  • กุ้งหนามแดง

    17 เมษายน 2550 07:22 น. - comment id 683529

    ถ้าไม่มีไทยโพเอม คงต้องเก็บความฝัน ไว้ในกล่อง นับว่าน่าเสียดายยิ่ง
    
    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน