พระเจ้าเดินดิน

คีตากะ

บัวดอกงามผลิดอกกลับงอกเงย
กลีบดอกเผยจากดินถิ่นอาศัย
งามตระการรานตาแสนวิไล
เติบโตใหญ่ไร้สาครน่าอัศจรรย์ !
ดอกเบ่งบานอลังการกาลผ่านพ้น
เต็มสากลชนเริงร่าหฤหรรษ์
พิสูจน์คำทำนายภควันต์
กาลหน้านั้นชนโบราณจะหันคืน
เคาะประตูสู่บ้านย่านเคหาสน์
ส่องแสงสาดปรัชญาลืมตาตื่น
ปลุกผองชนตนหนาหายั่งยืน
ให้หวนคืนฟื้นใหม่ใจพุทธา
ปัจเจกชนคนหลายคล้ายมืดบอด
หลงนอนกอดซากศพกลบบุปผา
ลืมพระเจ้าของเขาเองเพ่งมายา
ผ่านสายตาหาใครไหนจดจำ....            
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน