หนึ่งคนคอยรอหนึ่งคนคืน

สายลมหนาว & หิมะขาว


กิ่งหลิวตวัดกวัดเกี้ยว  
กิ่งเกี่ยวกอดเรียวรัดพันไหว
ลมพาดผ่านพัดพรายละลิ่วไล้
ระรินธารกระเพื่อมไหวระเริงลม
กลีบเหมยร่วงโรยโปรยกลีบ
คนชิดร้างลาห่างหาย
แว่วยินเสียงขลุ่ยแผ่วกร่ำกราย
เพียงนั้นพลันน้ำตาพร่างพรู
กิ่งหลิวพัดปลิวโยก
อ้อเอนล้อลมไหว
คนคอยขื่นขมหทัย
เก๋งน้อยยังคงเดียวดาย
ยิ่งนานใจยิ่งระทดท้อ
เฝ้ารอคนคืนความหลัง
กู่เจิ่งกังวานแว่วดัง
คิมหันต์ผันผ่านมิคืน
เหมันต์หนาวเหน็บรวดร้าว
หิมะขาวพัดโปรยนางสะอื้น
เก๋งน้อยยังคอยคนคืน
แม้ผ่านหมื่นราตรีใจยังรอ

                                             ...หิมะขาว...				
comments powered by Disqus
  • หัวหน้าซากทัพ

    23 เมษายน 2550 02:39 น. - comment id 686281

    ถึงต้องนั่งทนรอกลางน้ำค้าง
    แม้อ้างว้างในค่ำคืนอันเหน็บหนาว
    แม้ราตรีนั้นอาจจะยืดยาว
    แม้เปลี่ยวเปล่าจนเศร้าหมองจนจับใจ
    
    เพียงเธอมองแสงดาวอยู่บนฟ้า
    จะพบว่าแสงจันทร์ส่องแสงให้
    เพื่อให้เธอรู้สึกอบอุ่นใจ
    อยู่ข้างในกายของเธอไม่เสื่อมคลาย
    
    
    เพราะจังเลยครับ แต่ดูเศร้า ๆ นะกลอนนี้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน