บทกวีหมายเลข 4

อลัญชา

ท่ามกลางผู้คนมากมาย
หนทางอันแสนสับสน
การจากลา
เหมือนพบเจอ
เริ่มต้น
เหมือนสิ้นสุด
เป็นเช่นนี้เรื่อยไป
.
.
.
ดอกไม้ดอกหนึ่ง...กำลังผลิบาน
บนเถ้าถ่านแห่งโศกนาฏกรรม				
comments powered by Disqus
  • ลอดช่อง

    10 เมษายน 2550 11:31 น. - comment id 682056

    พี่อลัญ....หายไปนานเชียว17.gif
    
    ไปเจอกับเรื่องโศกมาเหรอเพ่
    
    หล่อเป็นห่วงคับ
  • deadknightz ที่ไม่ได้ล๊อกอิน

    10 เมษายน 2550 11:37 น. - comment id 682057

    36.gif36.gif
  • ว่าที่กวี

    10 เมษายน 2550 12:39 น. - comment id 682069

    และแล้ว...เธอก็กลับมา  ปล่อยให้คิดถึงอยู่นานเลยนะคับ
    
    55.gif46.gif62.gif
  • อลัญชา

    10 เมษายน 2550 13:30 น. - comment id 682090

    กลับมาแล้วค่ะหลังจากหายไปนานเลย งานค่อนข้างยุ่งเลยทีเดียว ประกอบกับขอพักความคิดสักหน่อย ขอบคุณที่ยังคิดถึงกันอยู่นะคะคุณว่าที่กวี อลัญมารายงานตัวแล้วค่ะ และคุณdeadknightz สำหรับดอกไม้สวยๆค่ะ ส่วนเจ้าลอดช่อง คงไม่ต้องขอบใจหรอกมั๊งนะ 74.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน