หอมบุญ.... กำลังยืนใต้ร่มเงาตะแบกริมทาง ที่ดวงดอกม่วงละมุน...พราวสล้าง.. กำลังแย้มกลีบบางเบาอย่างแสนอ่อนไหวอ่อนหวาน ล้อสายลม มิแล้งราน ไปตาม..คิมหันตฤดู เธอแหงนเงยเชยชมด้วยนัยน์ตาที่ยิ้มได้ พร้อม..กับได้ยินเสียงจากภายใน จากหัวใจดวงนิดดวงน้อยดวงนวล คอยกระซิบพร่ำย้ำสอนเตือนจิตตัวเองแลโลก.. ให้รู้ทันเท่า... เฝ้ามองเห็นสัจจธรรมจากธรรมชาติ ในทุกความสวยงามแห่งมากมวลดวงดอกไม้สยายกลีบ ประดับหล้า... ดั่งคลับคล้ายว่าแฝงฝังความทุกข์ประดังมากมายมากมี พอกับดวงฤดีแห่งอิสตรีที่ดูแสนงาม ที่ใช่จัก..งามเพียงภายนอกหลอกตา หาก..หาญกล้า เพียรแบกรับภาระกิจ แห่ง... *ความเป็นเมียเป็นแม่ของโลก* ผู้ไม่ยอมแพ้โชคชะตา เฝ้าฟันฝ่าโศกสุข..ทุกข์ระทมชีวิต แม้น..บ้าง..จะถูกลิขิตจากเพรงพรหมชะตา ให้รับ*วิบากรัก*..แบกสิ่งอันแสนหนักหนา หากทว่า.. นั่นคือสิ่งที่มิอาจหลีกลี้หนีพ้นพันธนา จากสัญญาเดิม ฤา...!..จักหามาเพิ่ม เติมต่อขึ้นมาใหม่ ในโลกลมหายใจแห่งความเป็นปัจจุบันกาลกรรม กามกรรม กิเลสกรรม* และ นาทีนี้..ในท่ามสายลมรำเพย ฟ้าที่ยังเผยเย็น..ฉ่ำชื้น ด้วยหยาดละออละอองฝนพรายพรม ห่ม..พสุธาไทพสุธาทอง ให้ยังผ่องพิสุทธิ์ จาก... ยอด*ภูมิพลังแห่งแผ่นดิน* แล.. ในทุกถิ่นที่ ใต้หล้าฟ้าไทย ให้ดวงดอกไม้ศรีไทย ศรีชาติ ได้บานไสวไม่มีวันหยุดตระการ และ.. ดั่ง... ตะแบกม่วง.. ที่กำลังบานฟ้อนอวดพวงดวงดอกดกอรชร ในยามนี้... ที่กำลังบานไสว ประดับใจ ประดับโลกแล้งอย่างแสนงดงาม.....!!!!!! ............... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4721.html ข้าวคอยเคียว ได้ยินไหมพี่ เสียงนี้ คือสาวบ้านนา พร่ำเพรียกเรียกหา ตั้งตานับเวลารอคอย คอยเช้า คอยเย็น ไม่เห็นสักหน่อย ปีเคลื่อนเดือนคล้อย รักเอ๋ยจะลอยรักเอ๋ยจะลอยแรมไกล อีกเมื่อไรรักจะคืนรื่นรมย์ ตะแบกบานแล้วร่วง สีม่วง ที่พี่ชื่นชม หรีดหริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว รวงเอ๋ยรวงทอง ต้องร้าง คนเกี่ยว รวงข้าวคอยเคียว น้องนี้คอยเหลียวคอยนับวันรอพี่มา กลับเถิดหนาสาวบ้านนายังคอย ตะแบกบานแล้วร่วง สีม่วง ที่พี่ชื่นชม หรีดหริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว รวงเอ๋ยรวงทอง ต้องร้าง คนเกี่ยว รวงข้าวคอยเคียว น้องนี้คอยเหลียวคอยนับวันรอพี่มา กลับเถิดหนาสาวบ้านนายังคอย...
9 เมษายน 2550 09:13 น. - comment id 681705
เอ้...ดอกตะแบกมันบานช่วงฤดูแล้งหรือเปล่าค่ะ เหมือนถนนแถวบ้านเขาจะปลูกกัน ไม่แน่ใจ
9 เมษายน 2550 09:31 น. - comment id 681718
ดอกตะแบกบานหวานซึ้งนัก... ดอกตะแบกบานหน้าร้อนเหมือน ดอกกาสะลองเนาะ.. สบายดีนะคะ
9 เมษายน 2550 10:19 น. - comment id 681738
แวะมาเยี่ยมครับ
9 เมษายน 2550 16:15 น. - comment id 681851
ตะแบกออกเป็นช่อ..มอบให้
9 เมษายน 2550 20:01 น. - comment id 681886
ชอบดอกตะแบกมาก สีสวยๆ อ่อนไหว........
9 เมษายน 2550 20:38 น. - comment id 681900
สิ่งที่เรนได้สัมผัส..คือความอ่อนโยนและความมีเมตตาของพี่พุดพัดชาของเรน.. เรนรักสิ่งที่พี่พุดมี.. และเรนเก๊าะรักสิ่งที่พี่พุด..ให้.. เป็นโลกที่งดงามและอ่อนโยน.. เรนคิดถึงนะคะ..
10 เมษายน 2550 01:40 น. - comment id 682005
ดอกตะแบก แม้นต้องแบกทุกข์ ก็ยังคงสดใสให้เราเห็น