ดั่งสายน้ำจากฟ้าคราหน้าแล้ง พลิกฟื้นแต่งผืนดินให้สิ้นเหงา ดั่งสายลมพรมโชยตอนร้อนเร้า พัดทุเราเบาร้อนค่อยผ่อนคลาย คือความรักที่ทำให้ใจสดชื่น ให้ชุ่มชื้นหวั่นไหวไม่จางหาย เพราะความรักเคียงข้างมิห่างกาย ครุกรุ่นอายหอมหอมหวนชวนหลับพา หลับละเมอเพ้อถามถึงความหวาน ให้ฟุ้งซ่านซาบซึ้งคำนึงหา ช่างอบอุ่นเอมอิ่มพริ้มอุรา เสน่หาพาชื่นระรื่นใจ แต่พอตื่นลืมตามาอย่างนี้ กลับไม่มีสิ่งที่ฝันอันหวั่นไหว แล้วความรักนี้หนออยู่แห่งใด บอกได้ใหม่ใครช่วยบอกฉันมา หรือความรักอยู่ได้เพียงในฝัน พึงรำพันฝันเพ้อละเมอหา ถ้ามีจริงไยไม่พบบ้างสักครา เหนื่อยหนักหนาหาความรักจักไม่มี อยากหลับไปในความฝันอันหวานชื่น ไม่ขอตื่นลืมตามาอย่างนี้ เพราะในฝันฉันจะมีเธอคนดี เธอคนที่รักฉันซาบซ่านใจ เอ่ยคำรักกระซิบหวานสะท้านจิต ให้พร่ำคิดเพ้อฝันและหวั่นไหว ในความรักเราสองประคองใจ ให้หลงใหลในรสรักอีกสักครา อบอุ่นใจในอ้อมกอดที่ทอดผ่าย ในอ้อมกายอ้อมใจที่ใฝ่หา ในอ้อมแขนอ้อมรักพักอุรา สิเน่หาพาชื่นทั้งคืนวัน โอ้ความรักความรักหนอความรัก ช่างหวานนักหวานชื่นอย่าตื่นฝัน จักหลับใหลถึงต้องตายวายชีวัน ถ้าในนั้นฉันมีเธอฉันขอยอม แม้ต้องตายถวายกายให้ความรัก ฉันก็จักยอมให้ถวายพร้อม พร้อมหัวใจที่สั่งให้ฉันยินยอม ตายไปพร้อมกับความรักฉันยินดี ฉันไม่อาจอยู่ได้เมื่อไร้เธอ ฉันคงเพ้อเพ้อฝันมันอย่างนี้ จะทำใจได้อย่างไรหนอคนดี เมื่อวันนี้ฉันไม่มีเธอร่วมทาง ไม่อยากตื่นลืมตามาอีกแล้ว หากต้องไร้วี่แววเธอเคียงข้าง รอบรอบกายคงจะมีความอ้างว้าง ทุกก้าวย่างคงเงียบเหงาเศร้าหัวใจ เจ็บเหลือล้นจักทนไหวไหมหนอนี่ เมื่อไม่มีเธอคนดีคงร่ำไห้ สายน้ำตาว้าเหว่คงเทไป ให้หัวใจหมองช้ำเฝ้าคร่ำครวญ และสุดท้ายฉันต้องตื่นฟื้นจากฝัน เผชิญกับคืนวันอันมิอาจหวน หวนกับไปในความฝันอันรัญจวน อย่าคร่ำครวญเลยหนอพอสักที ขอฝากรักเก็บไว้ในความฝัน เพราะความจริงไม่มีวันเป็นอย่างนี้ เธอคือฝันฝันของฉันนะคนดี ขอแค่นี้ได้ไหมเล่าใจเอย...
7 เมษายน 2550 07:57 น. - comment id 681070
เยี่ยมมากๆๆ มาทักทายครับ
7 เมษายน 2550 10:25 น. - comment id 681099
บางครั้งในความฝัน มันเจ็บน้อยกว่าความจริงค่ะ.....
7 เมษายน 2550 10:34 น. - comment id 681107
กลอนอบอุ่นจังเลยค่ะ แวะมาอวยพรปีใหม่ไทยค่ะ
7 เมษายน 2550 10:41 น. - comment id 681117
หญิงหญ้าก็พึ่งตื่นมาจากความฝันที่ไม่มีวันเป็นจริงค่ะ อยากหลับฝันอยู่อย่างนั้นไม่อยากตื่นเลย
7 เมษายน 2550 10:44 น. - comment id 681120
ความรักหนอความรัก ยากนักจะเข้าใจ แม้นเจ็บมากสักเพียงไหน แต่อย่างไรใจยังต้องการ...
7 เมษายน 2550 10:47 น. - comment id 681125
สุขแค่ในฝัน.......ยังชุบชีวิตให้สดชื่นบ้าง ยังมีฝันที่แสนสุข....
7 เมษายน 2550 11:06 น. - comment id 681131
โดนใจมากเลยคับ เพราะหัวอกเดียวกัน ยังไงก็เอาใจช่วยนะคับ สู้ๆสู้ตาย
7 เมษายน 2550 11:54 น. - comment id 681147
ถ้าฝันแล้ว...จะต้องตื่นมาเป็นแบบนั้น ไม่ขอฝันอีกต่อไปกับความรัก..... .
7 เมษายน 2550 16:18 น. - comment id 681224
ตื่นเถิดตื่นจากฝันอย่าหลงผิด ให้จงคิดคร่ำครวญกับความฝัน อยู่กับโลกความจริงย่อมรับมัน แค่ความฝันมิยืนยงคงอยู่นาน
7 เมษายน 2550 16:57 น. - comment id 681237
เศร้า....เศร้า....เศร้า.... เหงา....เหงา....เหงา.... เปล่วเปลี่ยว...เปล่าเปลี่ยว...เปล่าเปลี่ยว... เดียวดาย...เดียวดาย..เดียวดาย ผมคือชายผู้อาภัพรัก...
7 เมษายน 2550 20:01 น. - comment id 681308
หากสิ่งที่เจอเป็นเพียงฝันร้ายที่ผ่านไปก็คงดี
7 เมษายน 2550 20:55 น. - comment id 681339
เข้ามาอ่านกลอนตัวเอง เศร้าอีกละเรา...เฮ้อ... เมื่อไหร่หนอใจจะหายอักเสพ
7 เมษายน 2550 20:57 น. - comment id 681340
เฮ้อเปงได้แต่กำลังใจนะ อิอิ
7 เมษายน 2550 21:55 น. - comment id 681357
นี่นะหรอความรัก บทสรุปที่ไม่แน่นอนของชีวิต
7 เมษายน 2550 22:18 น. - comment id 681366
ฝากรักไว้ในฝัน ทุกคืนวันจะฝันถึง เก็บไว้ในห้วงคำนึง รักหวานซึ้งมอบเพียงเธอ เป็นกลอนที่หวานมาก ๆ.. ระวังมดนะจ้ะ..หนุ่มน้อย
7 เมษายน 2550 22:39 น. - comment id 681374
อย่าฝากรักไว้เพียงในฝัน.....มันจะเจ็บ
7 เมษายน 2550 23:10 น. - comment id 681392
ในความฝันนั้นรักสลักจิต เฝ้าตามติดสองคนกมลหวาน เมื่อลืมตาตื่นขึ้นหายชื่นบาน กลับซมซานร่ำไห้ไม่มีเธอ เอากลอนเศร้ามาร่วมแจมด้วยค่ะ เศร้าจัง..
8 เมษายน 2550 02:26 น. - comment id 681420
ฝากรักไว้ในห้วงฝัน ทุกคืนวันขอฝันนั้นคงมาถึง ในห้องใจแห่งความคิดคำนึง ขอครั้งหนึ่งฝันนั้นคงเป็นจริง
9 เมษายน 2550 16:02 น. - comment id 681850
เสียใจด้วยกับเรื่องที่เกิดขึ้น ยังไงก็ทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะ