ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่เดิม

เปลือกข้าว

วั น เ ว ล า พ้ น ผ่ า น ม า เ นิ่ น น า น
รั ก ผู ก พั น ส า น ส า ย ใ ย ใ จ เ ร า ส อ ง
ใ ต้ ต้ น ไ ม้ ต้ น ใ ห ญ่ เ ล่ า ค ร ร ล อ ง
เ ป็ น ทำ น อ ง ข อ ง เ พ ล ง รั ก ใ น หั ว ใ จ
.........................................................................
เ ว ล า.. ผ่ า น ไ ป ใ จ เ ร า ไ ม่ เ ค ย ห่า ง
ยั ง ติ ด ต า ม เ ป็ น ห่ ว ง กั น อ ยู่ เ ส ม อ
แ ม้ ตั ว ไ ก ล แ ต่ หั ว ใ จ ยั ง ล ะ เ ม อ
ยั ง ร อ ค อ ย เ ธ อ เส ม อ... เ พื่ อ เ จ อ กั น				
comments powered by Disqus
  • หญิงหญ้า

    7 เมษายน 2550 10:32 น. - comment id 681105

    6.gif
  • deadknightz

    7 เมษายน 2550 19:48 น. - comment id 681300

    รอด้วย16.gifที่มาพร้อมกับ16.gifแม้นว่าเธอจะอยู่ห่างไกล ก็จะรอด้วยหัว16.gifดวง1
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    7 เมษายน 2550 20:11 น. - comment id 681316

    6.gif16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน